Όταν η κρίση γίνεται ευκαιρία. Πριν από λίγα 24 ώρα η Υπουργός Παιδείας , πέρασε στα μουλωχτά…την τροπολογία-έκτρωμα του “μεγάλου αδερφού” στην τάξη, επιβάλλοντας τη χρήση κάμερας κατά την διδασκαλία των μαθημάτων σε ζωντανή μετάδοση.

Γράφει ο Αβραάμ Θ. Λαφαζάνης

Καταρχάς, η κυβέρνηση δε νοιάστηκε καθόλου για τα παιδιά και την αναμετάδοση του μαθήματος μέσω του διαδικτύου.

Τουναντίον, με κάμερα στις σχολικές αίθουσες, η ΝΔ στήνει μια ακόμη πετυχημένη μπίζνα στις πλάτες γονέων-εκπαιδευτικών-μαθητών με πρόσχημα τη δήθεν τηλεκπαίδευση…

Η κα. μάλλον ξέχασε πως στις σχολικές τάξεις υπάρχουν και παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες- προβλήματα συμπεριφοράς, όπου η χρήση κάμερας θα επιδεινώσει την παρουσία τους εκεί.

Για ιδιοτελείς λοιπόν σκοπούς της κυβέρνησης, τα παιδιά-μαθητές μετατρέπονται από Δευτέρα σε “πρωταγωνιστές σόου”, δίχως ουσιαστική διαβούλευση από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς σε ένα τόσο λεπτό ζήτημα που αφορά τα σχολεία.

Ως απόρροια των παραπάνω εξελίξεων, προκλήθηκαν φυσικά αντιδράσεις στο σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, αλλά και στους γονείς των μαθητών με σχετικά ερωτήματα κι απορίες για την περίεργη… καινοτομία του στα πλαίσια της πανδημίας Covid-19.

Στον αντίποδα, η αρμόδια απέφυγε να απαντήσει επί της ουσίας στο θέμα των τελευταίων ημερών, κατηγορώντας και πάλι την αξιωματική αντιπολίτευση για λαϊκισμό στη Παιδεία.

Κλείνοντας με αυτές τις σκέψεις, είναι προφανές ότι με τα ευαίσθητα θέματα της δεν παίζουμε (ή στην προκειμένη περίπτωση) δεν θα έπρεπε να παίζουνε…

Η πολιτεία οφείλει έστω και τώρα να αναιρέσει την τροπολογία της ντροπής, αναγνωρίζοντας τις εύλογες ανησυχίες συλλήβδην της εκπαιδευτικής κοινότητας για το αύριο των .

* Ο Αβραάμ Θ. Λαφαζάνης είναι φιλόλογος, μεταπτυχιακός φοιτητής Ειδικής Αγωγής, μέλος συντονιστικού του τμήματος Παιδείας ΣΥΡΙΖΑ Σερρών και μέλος του κινήματος πολιτικών ακτιβιστών Roseband Socialists.