Αντιμέτωποι με την άρνηση αρκετών Διευθυντών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης να προχωρήσουν στην ίδρυση , παρά τη σαφή εισήγηση του Υπουργείου Παιδείας, βρίσκονται γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικοί. Η στάση αυτή προκαλεί εύλογη ανησυχία, καθώς αγνοεί τις θεσμοθετημένες κατευθύνσεις και υπονομεύει στην πράξη τη συμπερίληψη των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στο γενικό σχολείο.

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται σε μια διοικητική επιλογή. Η μη ίδρυση Τμημάτων Ένταξης σημαίνει ότι δεκάδες μαθητές στερούνται τη θεσμοθετημένη υποστήριξη που δικαιούνται, ενώ οι εκπαιδευτικοί καλούνται να ανταποκριθούν σε απαιτήσεις χωρίς την αναγκαία ενίσχυση. Η απόφαση αυτή έρχεται σε αντίθεση με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο και αμφισβητεί στην πράξη τις αρχές ισότητας και προσβασιμότητας στην εκπαίδευση.

Οι Ειδικής Αγωγής καλούν το και τους εμπλεκόμενους φορείς να αναλάβουν δράση, τονίζοντας ότι το δικαίωμα των μαθητών στην ένταξη δεν μπορεί να εξαρτάται από προσωπικές κρίσεις. Η εκπαίδευση απαιτεί συλλογική ευθύνη και συνέπεια στην εφαρμογή των πολιτικών που αποσκοπούν στην ισότιμη συμμετοχή όλων των παιδιών στη σχολική ζωή.

Αρνούνται να ιδρύσουν Τμήματα Ένταξης: Όταν η διοίκηση παραβλέπει την ανάγκη για συμπερίληψη

Παρά την επίσημη εισήγηση του Υπουργείου Παιδείας για την αναγκαιότητα ίδρυσης Τμημάτων Ένταξης σε συγκεκριμένες σχολικές μονάδες, αρκετοί Διευθυντές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης επιλέγουν να παρακάμψουν αυτή την κατεύθυνση, αρνούμενοι να προχωρήσουν στις απαραίτητες ενέργειες. Πρόκειται για μια πρακτική που δημιουργεί σοβαρά ερωτήματα για τη βούληση υλοποίησης των αρχών της ισότιμης εκπαίδευσης και της ένταξης όλων των μαθητών.

Η άρνηση ίδρυσης Τμημάτων Ένταξης ακυρώνει στην πράξη τον σκοπό της Ειδικής Αγωγής, την υποστήριξη των παιδιών με εκπαιδευτικές ανάγκες εντός του γενικού σχολείου. Η παράκαμψη της εισήγησης του Υπουργείου δεν μπορεί να θεωρηθεί απλώς διοικητική επιλογή – αποτελεί παραβίαση της υποχρέωσης για παροχή ίσων ευκαιριών εκπαίδευσης.

Η ίδρυση Τμημάτων Ένταξης δεν είναι προαιρετική πολιτική∙ είναι αναγκαία παιδαγωγική πράξη, κατοχυρωμένη από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο και προσανατολισμένη στην αρχή της συμπερίληψης. Η άρνηση θεσμικών παραγόντων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους στερεί δεκάδες μαθητές από την υποστήριξη που δικαιούνται, επιβαρύνει τους εκπαιδευτικούς, και καθυστερεί την υλοποίηση μιας συνεκτικής εκπαιδευτικής πολιτικής.

Καλούμε τόσο το Υπουργείο Παιδείας όσο και όλους τους αρμόδιους φορείς να παρέμβουν άμεσα και αποτελεσματικά. Δεν μπορεί το μέλλον τόσων παιδιών να εξαρτάται από την απόφαση ενός προσώπου. Η παιδεία είναι συλλογική υπόθεση και δεν μπορεί να διοικείται με προσωπικά κριτήρια.

Το δικαίωμα στην υποστήριξη δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Είναι υποχρέωση όλων μας.

Αναπληρωτές Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ειδικής Αγωγής