Την Παρασκευή λοιπόν (30 Ιουνίου) σύμφωνα με τα δημοσιεύματα που έγραψαν οι μαθητές στα μαθήματα που εξετάστηκαν στις  φετινές πανελλαδικές εξετάσεις.

του

Κάποιοι θα πανηγυρίσουν. Άλλοι θα μπουν σε σκέψεις. Ορισμένοι ίσως αισθανθούν απογοήτευση. Ενώ δεν αποκλείεται και η αίσθηση της αδικίας να εμφανισθεί στη σκέψη μερικών. Πάντα αυτή η «πολυφωνία» συναισθημάτων εμφανίζεται μετά το άκουσμα των .

Ασφαλώς δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για την «σωστή» βαθμολόγηση του κάθε γραπτού μια και έχουν υπάρξει αρκετές φορές που έχω διαφωνήσει με την κατανομή των μορίων στα θέματα, αλλά και γενικότερα με τη λογική της βαθμολόγησης κυρίως στα θέματα ανάπτυξης. Αυτές όμως είναι προσωπικές απόψεις που με εκφράζουν, δικαιούμαι και πρέπει να έχω, αλλά όχι και αναγκαστικά αποδεκτές από όλους. Εξάλλου η «καθολική» συμφωνία στα περισσότερα θέματα είναι κάτι σπάνιο.

Γενικά όμως μιλώντας, ηβρίσκεται – τις συντριπτικά περισσότερες φορές – πολύ «κοντά» στο βαθμό που προσπάθησε ο εξεταζόμενος κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του. Με αυτή την έννοια θα την χαρακτηρίζαμε  δίκαια και αντιπροσωπευτική.

Αν η προηγούμενη άποψη (περί δίκαιας και αντιπροσωπευτικής)  πλησιάζει την αλήθεια, η «μετάφραση» της όποιας βαθμολογίας  ίσως φανεί περισσότερο χρήσιμη από το άμεσο   αποτέλεσμά της.

Θα μπορούσαμε λοιπόν να αναφερθούμε σε δύο βασικά ενδεχόμενα.

Το πρώτο θα αφορά την αίσθηση «ανταμοιβής» που θα εισπράξουν ορισμένοι. Θα αποτελεί γι αυτούς το αντίτιμο της  προσπάθειας. Επομένως πέραν της αίσθησης της «επιτυχίας» θα περάσει στη σκέψη τους και ένα παράπλευρο μήνυμα που θα τους «αποκαλύπτει» ότι η σωστά σχεδιασμένη προσπάθεια αν εκτελεστεί και με τον κατάλληλο τρόπο θα έχει θετικό αποτέλεσμα. Και αυτή είναι (κατά τη γνώμη μας) μια αλήθεια που αφορά όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες.

Το δεύτερο σχετίζεται με εκείνους που θα έχουν το θάρρος να αναγνωρίσουν την «πραγματική»  προσπάθειά τους και στη συνέχεια να αποτιμήσουν το της. Για το τώρα τους τα πράγματα δεν θα είναι έτσι όπως θα ήθελαν. Για το αύριό τους όμως μια εντολή θα έχει «χαραχθεί» στη σκέψη τους:  αν «λειτουργήσω» διαφορετικά, πιο σωστά, λιγότερο χαλαρά και περισσότερο συστηματικά μπορώ να ανήκω σε αυτούς που θα χαμογελάνε χαρούμενοι για την επιτυχία τους.

Και αυτή η «νέας» λογικής προσπάθεια θα είναι ικανή  να αντιμετωπίσει με επιτυχία ακόμα και την πιθανότητα του μη αντιπροσωπευτικού βαθμού είτε λόγω συγκεκριμένου βαθμολογητή ή λόγω του γενικότερου συστήματος .

Αν το «χαμόγελο» εμφανιστεί ένα χρόνο μετά η ζωή ποτέ δεν θα «τολμίσει» να μιλήσει για καθυστέρηση μια και ξέρει πολύ καλά ότι όλοι και σχεδόν στα πάντα δικαιούμαστε τουλάχιστον μια δεύτερη  ευκαιρία. Σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις αυτή η δεύτερη ευκαιρία είναι «απαραίτητη» για την πραγματική αναγνώριση των δυνατοτήτων μας.

Σε όποια από τις προηγούμενες δύο περιπτώσεις και αν ανήκετε  μια νέα ζωή (που μόλις ξεκίνησε) περιμένει από εσάς να τη μεταφράζετε σωστά!

Να έχετε καλά !