– : Το τελευταίο διάστημα (όχι ότι πριν ήταν κάπως διαφορετικά) το υπουργείο Παιδείας της κυβέρνησης της Ν. Δ. εκτός του ότι έχει χάσει την ψυχραιμία του, βγάζει και ένα καθαρά αντιλαϊκό – αντιδραστικό πρόσωπο.

Άρθρο του Θωμά Γεωργιάδη
Μέλος της Γραμματείας του Τομέα Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής

Μνημείο αυτής της αντιδραστικής λογικής και νοοτροπίας είναι η υπουργική απόφαση που αφορά «την σύγχρονη για τα σχολεία που βρίσκονται σε κατάληψη» (ΦΕΚ/Β/4264/30-9-2020) και η οποία θίγει την πεμπτουσία του εκπαιδευτικού λειτουργήματος.

Οι μαθητές αυτό το χρονικό διάστημα προβάλουν αιτήματα, τα οποία καλύπτουν το σύνολο της κοινωνίας, όπως: «15 μαθητές ανά τμήμα» και η «Υγειονομικά μέτρα για την προστασία της υγείας». Άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με την μορφή του αγώνα που έχουν επιλέξει, τα αιτήματα είναι δίκαια.

Η κυβέρνηση θα έπρεπε να σκύψει στο πρόβλημα, να εξετάσει τα αιτήματα και να δώσει λύσεις. Αντί για αυτό προχωρά σε αυταρχικές λύσεις και προσπαθεί να μετατρέψει τους εκπαιδευτικούς σε απεργοσπαστικό μηχανισμό και χωροφύλακες της σχολικής ζωής.

Μέχρι σήμερα υπήρχε συγκεκριμένο πλαίσιο για την αναπλήρωση των μαθημάτων σε περίπτωση . Το πλαίσιο αυτό αφορούσε: την μη πραγματοποίηση περιπάτων, περικοπή πολυήμερων εκδρομών, μάθημα αντί σχολικών εορτών και πιθανή παράταση του σχολικού έτους (αν οι καταλήψεις είχαν διάρκεια μεγαλύτερη των 15 ημερών). Με τη νέα υπουργική απόφαση το σκηνικό αλλάζει. Στο άρθρο 2 παρ. 1 αναφέρεται: «Σε περίπτωση έκτακτου ή απρόβλεπτου γεγονότος το οποίο καθιστά αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερή τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας … οι σχολικές μονάδες υποχρεούνται να παρέχουν σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση …» και η οποία «… είναι υποχρεωτική τόσο για τους εκπαιδευτικούς όσο και για τους μαθητές.» Προφανώς το υπουργείο θέλει από τη μια να καλύψει την αδράνειά του όπου επί 4 μήνες δεν πήρε ΚΑΝΕΝΑ μέτρο για την σωστή λειτουργία των σχολείων ή την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και από την άλλη να μεταφέρει την ευθύνη του απεργοσπαστικού μηχανισμού στις πλάτες των καθηγητών, οι οποίοι καλούνται να υλοποιήσουν ένα ιδιότυπο lock out, να χάσουν την πνευματική – ανθρώπινη επαφή με τους μαθητές τους και να έρθουν ουσιαστικά σε αντιπαράθεση μαζί τους, «καλύπτοντας» τις κυβερνητικές ευθύνες.

Στο άρθρο 2 παρ 2 αποκαλύπτεται όλη η αντιδραστική νοοτροπία που διακατέχει την κυβέρνηση. Αναφέρεται: «Μαθητές/τριες οι οποίοι/ες με τις πράξεις τους καθιστούν αδύνατη ή ιδιαίτερα δυσχερή τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας … δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν στη σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση και λαμβάνουν απουσία …». Ε, … πως αλλιώς θα ολοκληρωνόταν η θα ολοκληρωνόταν η αντιπαιδαγωγική νοοτροπία (;;;!!!)

Αντί να σκεφτούν πως θα λύσουν τα προβλήματα και πως θα πείσουν τους έφηβους, προσπαθούν να διαμορφώσουν συνειδήσεις υποταγής και οσφυοκαμψίας. Η παρέμβαση όμως δεν τελειώνει εδώ. Στο άρθρο 3 παρ 1 αναφέρει: «Η απουσία μαθητή/τριας … καταγράφεται από τον εκπαιδευτικό κατά παρέκκλιση του άρθρου 27 … σε Ηλεκτρονικό Ημερήσιο Δελτίο Φοίτησης, … και λαμβάνεται υπόψη για τον
χαρακτηρισμό της φοίτησής του/της». (Η υπογράμμιση δική μας). Το πρώτο απλοϊκό ερώτημα είναι ποιος νους εμπνεύστηκε τα παραπάνω.

Το ουσιαστικό όμως είναι ότι πρόκειται για κυβερνητική επιλογή. Μια καθαρά αντιδραστική – τιμωρητική και μόνο επιλογή. Οι μαθητές «φακελώνονται» κανονικά. Χωρίζονται σε ομάδες καλών και κακών. Αποδεικνύεται ότι δεν ήταν καθόλου τυχαία η επαναφορά της αναγραφής της διαγωγής στους απολυτήριους τίτλους των μαθητών.

Το ρόλο του «παιδονόμου» των παλιών δεκαετιών καλούνται να παίξουν οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πρέπει να απαρνηθούν πλέον το ρόλο του παιδαγωγού – διαπαιδαγωγητή και να φορέσουν έναν άλλο μανδύα τον οποίο δεν θέλουν αλλά και ούτε τους ταιριάζει. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να επιτηρούν για την σωστή λειτουργία της σχολικής ζωής, όταν βέβαια το σχολείο λειτουργεί κάτω από φυσιολογικές συνθήκες και
ποτέ δεν αρνήθηκαν αυτόν το ρόλο. Οι εκπαιδευτικοί πρέπει, με κάθε πρόσφορο τρόπο, να αρνηθούν να υλοποιήσουν την παραπάνω απόφαση στηριγμένοι στις αποφάσεις των συνδικαλιστικών τους οργάνων.

Διαβάστε ακόμη: