Όπως έγινε γνωστό, την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθήνας, έστειλε ο υφυπουργός Παιδείας Αγγελος Συρίγος, στοιχεία για εταιρείες οι οποίες , όπως πτυχιακές, μεταπτυχιακές, διπλωματικές, εργασίες εξαμήνου κ.α .

Σύμφωνα με το ΕΘΝΟΣ, ο υφυπουργός ζητά από την Εισαγγελία να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες και να διερευνήσει εάν συντρέχει η περίπτωση τέλεσης οιωνδήποτε αδικημάτων καθώς επίσης και τα πρόσωπα τα οποία τα τέλεσαν και να πράξει τα δέοντα αποκαθιστώντας τη νομιμότητα. Το συγκεκριμένο που επίσης έχουν κινήσει δικαστικές διαδικασίες.

Όπως υπογραμμίζει στο ΕΘΝΟΣ ο υφυπουργός Παιδείας κ. Αγγελος Συρίγος «το πρόβλημα της συγγραφής εργασιών έναντι αμοιβής από άτομα ή ακόμα χειρότερα από εταιρείες που εξειδικεύονται σε τέτοιες παρανομίες είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Κατά κανόνα είναι δύσκολο να εντοπίσεις μεμονωμένα άτομα που κάνουν αυτή τη δουλειά. Με τις εταιρείες όμως μας δίνεται η δυνατότητα να στραφούμε εναντίον τους δικαστικά. Ήδη ως υπουργείο Παιδείας έχουμε στείλει στον εισαγγελέα κάποιες τέτοιες κραυγαλέες περιπτώσεις».

Όπως αποκαλύπτει ο κ. Συρίγος «το ίδιο ισχύει και για αρκετά πανεπιστήμια τα οποία όταν εντοπίζουν τέτοιες διαφημίσεις τις στέλνουν επίσης στον εισαγγελέα. Ένα άλλο πρόβλημα σχετίζεται με τη λογοκλοπή. Τα πανεπιστήμια έχουν προμηθευθεί προγράμματα που δίνουν τη δυνατότητα να διαπιστώνουν το βαθμό λογοκλοπής σε εργασίες. Το κρίσιμο είναι οι καθηγητές να μπαίνουν στη βάσανο να ελέγξουν αυτές τις εργασίες. Με τις προσφάτως ψηφισθείσες διατάξεις για πειθαρχικές ποινές σε φοιτητές προβλέφθηκε αυστηρή αντιμετώπιση του θέματος της λογοκλοπής αλλά και της συγγραφής εργασιών έναντι αμοιβής».

Οι καταγγελίες προς την Εισαγγελία της Αθήνας

Στην καταγγελία, που έκανε το υπουργείο Παιδείας στην Εισαγγελία Πρωτοδικών γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένες εταιρείες με όλα τους τα στοιχεία (έδρα των εταιρειών, ηλεκτρονικές διευθύνσεις κλπ). Τονίζεται δε, ότι «σε διάφορες ιστοσελίδες διαφημίζεται η προσφορά υπηρεσιών σε φοιτητές ΑΕΙ. Ειδικότερα δε παρέχονται υπηρεσίες βοήθειας σε εργασίες μαθημάτων αλλά και επίλυσης εξεταζόμενων θεμάτων κατά τη ημέρα ηλεκτρονικής εξέτασης από τρίτα πρόσωπα εκτός του εξεταζόμενου φοιτητή (σ.σ όπως κατά την περίοδο των εξετάσεων στα ΑΕΙ εξ΄ αποστάσεως).

ι καταγγελίες από τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς

Την περασμένη εβδομάδα ανάλογες καταγγελίες έκανε και η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών (ΟΙΕΛΕ) με την υπογράμμιση ότι «η μοριοδότηση των ακαδημαϊκών προσόντων στους Πίνακες του ΑΣΕΠ, γιγάντωσε στη χώρα μας το ντροπιαστικό φαινόμενο της συγγραφής διατριβών, τόσο για μεταπτυχιακά όσο και για διδακτορικά, από εταιρείες, που πλασάρονται ως δήθεν «συμβουλευτικές» αλλά επί της ουσίας συγγράφουν από την αρχή μέχρι το τέλος τις εργασίες των «πονηρών» πελατών.

Με τον τρόπο αυτό δεκάδες παραβατικοί υποψήφιοι εκπαιδευτικοί μοριοδοτούνται για τον Πίνακα του ΑΣΕΠ και θα καταλάβουν τη θέση άλλων που μόχθησαν για να λάβουν τον τίτλο τους». Η αλήθεια είναι ότι μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο φέρνει δεκάδες εταιρείες «συμβουλευτικής» οι οποίες παρέχουν διατριβές για όλες τις «ανάγκες» έναντι υψηλής αμοιβής ανάλογα με την επιθυμία του πελάτη.

Όπως μάλιστα αναφέρει η ΟΙΕΛΕ «είναι μια ακόμη απόδειξη ότι, με την ανοχή της πολιτείας και με τη δυσκολία μέρους της ακαδημαϊκής κοινότητας να εντοπίσει το φαινόμενο, το αγαθό της εκπαίδευσης μετατρέπεται ραγδαία σε εμπόρευμα». Σύμφωνα με την ΟΙΕΛΕ το φαινόμενο της βιομηχανίας πτυχιακών εργασιών έχει μεγάλη ανάπτυξη στο εξωτερικό. Με βάση πρόσφατα στοιχεία στις ΗΠΑ το ποσοστό των φοιτητών που συλλαμβάνονται να «κλέβουν» έχει οκταπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια.
Κανείς δεν έχει ασχοληθεί με το ζήτημα

Ωστόσο, τα Πανεπιστήμια και η πολιτεία με τη βοήθεια ειδικευμένων εταιρειών και σύγχρονων λογισμικών «ανιχνεύουν» μεγάλο τμήμα των «φαστ φουντ» διατριβών και στέλνουν στη δικαιοσύνη τους «παραγωγούς» και τους αντιγραφείς. Επιπλέον, και κυρίως λόγω της χαμηλής αναλογίας καθηγητών-φοιτητών, υπάρχουν αυστηρά πρωτόκολλα εξέτασης που δίνουν τη δυνατότητα στον διδάσκοντα να αντιληφθεί, εάν ο φοιτητής έγραψε ο ίδιος τη διατριβή του.

Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει ασχοληθεί σοβαρά με το ζήτημα. Είναι άγνωστο, εάν έστω και μια εταιρεία από αυτές που ελεύθερα διαφημίζουν παραβατικές δραστηριότητες έχει ελεγχθεί ή έχει οδηγηθεί στη δικαιοσύνη. Λίγες, δε, πανεπιστημιακές σχολές έχουν επιστρατεύσει ειδικά λογισμικά (όπως το πρόγραμμα Turnitin) για να εντοπίζουν την παρανομία. Επιπλέον, στην πραγματικότητα του εξαθλιωμένου ελληνικού Πανεπιστημίου όπου ένας καθηγητής έχει συχνά εκατοντάδες εργασίες να διορθώσει, χωρίς τη βοήθεια της τεχνολογίας είναι σχεδόν αδύνατον να εντοπιστούν οι «ετοιματζίδικες» διατριβές.

Το γεγονός δυσκολεύει η εμπλοκή πολιτικών κύκλων στο παραεμπόριο πτυχίων με ισχυρές φοιτητικές παρατάξεις να έχουν ενεργό ανάμιξη στην προώθηση τέτοιων άθλιων πρακτικών.