Ποιά είναι η διαφορά μεταξύ ακατάσχετου για οφειλές προς το και ακατάσχετου για για χρέη προς τράπεζες.

Τι ισχύει

Όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα, πολλοί φορολογούμενοι που έχουν δηλώσει τον λογαριασμό μισθοδοσίας ή σύνταξης ως ακατάσχετο στο νομίζουν ότι προστατεύονται από όλες τις κατασχέσεις.

Δεν είναι όμως έτσι αφού δεν προβλέπεται αυτόματα και η προστασία από κατασχέσεις για δάνεια που έχουν «κοκκινίσει», οφειλές ή χρέη από πιστωτικές κάρτες.

Τι πρέπει να γίνει; Οι πολίτες πρέπει να πάνε σε οποιοδήποτε υποκατάστημα της τράπεζάς τους και να δηλώσουν ξεχωριστά τον ίδιο λογαριασμό ως , αλλά με βάση το άρθρο 20 του ν. 4161/2013, για να προστατεύονται και από τις κατασχέσεις για οφειλές προς ιδιώτες. Με απλά λόγια, άλλου είδους προστασία προβλέπεται από την κατάσχεση του λογαριασμού λόγω οφειλών προς το Δημόσιο και άλλη λόγω οφειλών προς ιδιώτες/τράπεζες:

Στην πρώτη περίπτωση (οφειλές προς το ) εξαιρούνται της κατασχέσεως εις χείρας τρίτων, μεταξύ άλλων: Καταθέσεις σε πιστωτικά ιδρύματα σε ατομικό ή κοινό λογαριασμό είναι ακατάσχετες μέχρι του ποσού των χιλίων διακοσίων πενήντα (1.250) ευρώ μηνιαίως για κάθε φυσικό πρόσωπο και σε ένα μόνο πιστωτικό ίδρυμα. Για την εφαρμογή της ρύθμισης αυτής απαιτείται γνωστοποίηση από το φυσικό πρόσωπο ενός μοναδικού λογαριασμού, με υποβολή ηλεκτρονικής δήλωσης στο πληροφοριακό σύστημα της Φορολογικής Διοίκησης. Εφ’ όσον υπάρχει λογαριασμός περιοδικής πίστωσης μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων, γνωστοποιείται, αποκλειστικά και μόνο, ο λογαριασμός αυτός. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε δέσμευση ποσού για ποσό που είναι χαμηλότερο του ορίου των 1.250 € από τις Τράπεζες, επί του δηλωθέντος ακατάσχετου λογαριασμού, δεν είναι σύννομη και πρέπει να καταγγέλλεται αμέσως.

Προσοχή όμως: Σε περίπτωση ύπαρξης κοινού λογαριασμού, το ακατάσχετο όριο των 1.250 € ισχύει για τον καθένα από τους συνδικαιούχους, μόνο αν και οι δύο έχουν δηλώσει τον ίδιο λογαριασμό ως ακατάσχετο. Ειδάλλως οι καταναλωτές κινδυνεύουν με κατάσχεση ποσών ακόμα και κάτω από το όριο, αφού ο νόμος λέει ότι το ποσό που υπάρχει στον κοινό τραπεζικό λογαριασμό ανήκει στους δικαιούχους κατά ίσα μέρη. Δηλαδή αν σε έναν λογαριασμό κατατίθεται το ποσό της σύνταξης π.χ. 1.000 ευρώ και ο συνδικαιούχος του ίδιου λογαριασμού είναι οφειλέτης του Δημοσίου, η Τράπεζα μπορεί να δεσμεύσει ποσό 500 €, δηλ. ποσό κάτω του ακατάσχετου ορίου.

Στη δεύτερη περίπτωση (οφειλές προς ιδιώτες/τράπεζες) οι μισθοί, συντάξεις και ασφαλιστικές παροχές είναι ακατάσχετες για ολόκληρο το ποσό, χωρίς περιορισμό. Επίσης, με το άρθρ. 20 του Ν. 4161/2013, προβλέπεται ότι καταθέσεις έως 1.500 € σε ατομικό λογαριασμό και έως 2.000€ σε κοινό λογαριασμό είναι ακατάσχετες. ΠΡΟΣΟΧΗ: Για να προστατευθεί το ακατάσχετο όριο όμως (όταν ο λογαριασμός είναι μισθοδοσίας ή σύνταξης) πρέπει να δηλωθεί ως τέτοιος στο τραπεζικό ίδρυμα. Μ’ άλλα λόγια, ο ίδιος λογαριασμός πρέπει να δηλωθεί ως ακατάσχετος τόσο στην AAΔΕ όσο και στην τράπεζα (ότι δηλ. σε αυτόν κατατίθεται ο μισθός ή σύνταξη), προκειμένου να ισχύει η προστασία.

Να σημειωθεί, ενώ για το δημόσιο, το ακατάσχετο ποσό των 1.250 € παραμένει ακόμα και στην περίπτωση που συσσωρευθούν μισθοί/συντάξεις περισσοτέρων μηνών, για τις ιδιωτικές/τραπεζικές οφειλές αυτό δεν ισχύει. Επομένως ο καταναλωτής/οφειλέτης πρέπει να αναλαμβάνει το αργότερο την ίδια ημέρα της κατάθεσης του μισθού/σύνταξης το ποσό, διότι από την επόμενη ημέρα αυτό χάνει την «ιδιότητά» του ως ακατάσχετο και μπορεί να κατασχεθεί».