H ΠΕΚ σε ανακοίνωσή της, σχολιάζοντας το : ««Ὤδινεν ὄρος καὶ ἔτεκε μῦν» (κοιλοπονούσε βουνό και γέννησε ποντίκι)».

Η ανακοίνωση της ΠΕΚ:

Η με ήταν τελικά μία οριζόντια αύξηση των 70 ευρώ (μικτά) δηλαδή 40 έως 50 ευρώ καθαρά μηνιαίως.

Η Κυβέρνηση απαντά στην εικόνα απελπισίας του Έλληνα εκπαιδευτικού (από τους  χειρότερα αμειβόμενους  στην Ε.Ε.) με μία μεσοσταθμική αύξηση των αποδοχών κατά 4,5%.

Και αυτό μετά από 14 χρόνια μειώσεων, περικοπών, δραματικής επιδείνωσης των όρων και των συνθηκών άσκησης του εκπαιδευτικού έργου.

Όταν η πραγματική μείωση των αποδοχών, μόνον στο προηγούμενο έτος 2022  φτάνει στο  7,4% (σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ).

Η ουσιαστική αντιμετώπιση της γκρίζας ιδιαιτερότητας του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού, που έχει οδηγήσει σε απαξίωση οικονομική και κοινωνική τους ‘Έλληνες εκπαιδευτικούς, απαιτεί γενναίες αποφάσεις και είναι ζήτημα παιδείας και πολιτισμού.

Γελιέται όποιος νομίζει ότι αυτή η εικόνα αφήνει ανέγγιχτη τη λειτουργία του σχολείου.

Σήμερα 200.000 περίπου δημόσιοι υπάλληλοι, έχουν ειδικά μισθολόγια.

Η αποσπασματική εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου αποτέλεσε όχημα αδικαιολόγητα άνισης μεταχείρισης των εκπαιδευτικών. Ακόμη και η αύξηση του επιδόματος παραμεθορίου που προβλέπεται στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο αφορά συγκεκριμένες κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων, όχι όμως τους εκπαιδευτικούς.

Αποτελεί ανάγκη, ωστόσο, η αύξηση αυτή να επεκταθεί και στους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους που εργάζονται σ’ αυτές τις περιοχές. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί ανάμεσα τους δίνουν τη μάχη για το δημόσιο σχολείο και καλούνται να υπερβούν ανυπέρβλητες δυσκολίες. Είναι ζήτημα ισότιμης αντιμετώπισης!

Όπως αποτελεί αναπόδραστη ανάγκη το επίδομα βιβλιοθήκης που προβλέπεται για τα μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ (ορθότατα!) να χορηγηθεί με αντίστοιχους όρους και στους εκπαιδευτικούς που αγωνίζονται στις τάξεις των δημόσιων σχολείων.! Εκπαιδευτικοί που λόγω φτωχοποίησης δεν μπορούν να αγοράσουν πια ούτε τα απαραίτητα για την υποστήριξη του έργου τους βιβλία.

Η εικόνα του νεοδιόριστου εκπαιδευτικού που αμείβεται με 750 ευρώ μηνιαίως και σε συγκεκριμένες περιπτώσεις αναζητεί στέγη σε camping, είναι εικόνα ντροπής και απαξίωσης, εικόνα τριτοκοσμικής χώρας, που υπονομεύει το παρόν και το μέλλον της εκπαίδευσης.

Πρέπει τώρα η Πολιτεία  να δώσει  στους εκπαιδευτικούς μισθούς που μπορούν επιτέλους να εξασφαλίσουν  αξιοπρεπή διαβίωση.

 

Δεν πρόκειται για κλαδική ή συντεχνιακή διεκδίκηση. Οι μισθολογικές απολαβές αποτελούν αποτύπωση του σεβασμού της πολιτείας απέναντι στην Εκπαίδευση και την Παιδεία.

 

 

Η ανοχή της κοινωνίας στην απαξίωση του εκπαιδευτικού είναι εικόνα υποχώρησης της σημασίας της εκπαίδευσης.

 

Η ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης δεν μπορεί να μην ενέχει την ποιότητα ζωής των εκπαιδευτικών και τις αμοιβές τους.