Επιστολή στο υπουργείο Παιδείας στέλνει μια σπουδάστρια του ΔΙΕΚ Πειραιά, η οποία αναφέρει πώς ποτέ δεν έγινε κάποια καταγραφή αν όλοι οι σπουδαστές έχουν ίντερνετ ή laptop για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Αναλυτικά η επιστολή:

Και στο Δημόσιο Ιεκ Πειραιά(ΣΚΥΠ), δε θα μπορούσαν να μην εκφραστούν οι δυσκολίες που εκφράζονται πανελλαδικά όσο αφορά την τηλε-εκπαίδευση…. Αναδεικνύοντας τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας που εξ’ αρχής δε πήρε τα μέτρα που έπρεπε με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αναστείλει τη λειτουργία και της δικής μας σχολής.

Αλλά ας ξεκινήσουμε από την αρχή…

Στο δικό μου τμήμα είμαστε σπουδαστές διαφόρων ηλικιών. Και κανείς όπως φαίνεται(από την σχεδόν καθολική συμμετοχή ακόμα και σήμερα του τμήματος) δε γράφτηκε στη σχολή απλά για να περάσει την ώρα του. Άλλοι ήρθαν μετά το Λύκειο για να σπουδάσουν την ειδικότητα που τους αρέσει, και άλλοι ήρθαν για να ειδικευτούν στο αντικείμενο πάνω στο οποίο δουλεύουν ήδη ή ακόμα και για να έχουν μια παραπάνω ειδικότητα κτλ… Υπάρχουν συνάδελφοι που έρχονταν από τη Σαλαμίνα ή και από την Ελευσίνα μιας και στην περιοχή τους δε μπορούσαν να σπουδάσουν την ειδικότητα που θέλουν.

Φτάναμε στο ΙΕΚ με ένα…..δυο… ακόμη και με τρία μέσα κάποιοι, στρυμωγμένοι σαν τις σαρδέλες (γνωρίζουν κύρια όσοι μπαίνουν σε αυτά) με ρίσκο στην κυριολεξία καθημερινά να κολλήσουμε covid….. Και στη σχολή δεν αργήσαμε να έχουμε τα πρώτα κρούσματα αφού ανά τάξη είμασταν «σαν να μη τρέχει τίποτα» με 23-25 σπουδαστές, δυο ανά θρανίο…..Παρά την πραγματικά πιστή εφαρμογή κάθε ατομικής προστασίας που μας υπέδειξαν οι επιστήμονες-υγειονομικοί (χρήση μάσκας-αντισηπτικού) από τους ίδιους τους σπουδαστές, τους εκπαιδευτικούς μας και το διοικητικό προσωπικό(Γραμματεία).

Και έρχεται το κλείσιμο και η τηλε-εκπαίδευση (λέμε τώρα….) Αρχικά, δεν έγινε ποτέ καμία καταγραφή για το αν έχουν όλοι οι σπουδαστές πρόσβαση στο ίντερνετ. Με αποτέλεσμα να έχουμε συμμαθητές που κάθε μέρα μετακομίζουν σε σπίτια φίλων ή συγγενών για να αποκτήσουν πρόσβαση και να μπορέσουν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα (με τον κίνδυνο να «φάνε» και πρόστιμο). Δεύτερον, δεν έγινε ποτέ καμία καταγραφή για το αν έχουν όλοι οι σπουδαστές laptop ή tablet. Με αποτέλεσμα αρκετοί να μπαίνουν από το κινητό τους και να τους βγαίνουν τα μάτια και τα αυτιά για να μπορέσουν να συμμετέχουν στη συζήτηση, να ακούσουν τον εκπαιδευτικό ή να μπορέσουν να δουν τις διαφάνειες του μαθήματος. Α! Γιατί ξέχασα να σας πω… Τις διαφάνειες και συνολικά τα υλικά ετοιμάζουν με κάθε φιλότιμο οι εκπαιδευτικοί μιας και ούτε συγγράμματα υπάρχουν στα ΙΕΚ. Οπότε φαντάζεστε και με τι δυσκολίες μελετούν και κάνουν εργασίες κάποιοι σπουδαστές μέσω μόνο ενός κινητού. Να μη συζητήσουμε για την πλατφόρμα.. που είναι θέμα τύχης κάθε μέρα το αν θα κολλήσει ή όχι και ξεκινούν αρκετές φορές τα μαθήματα με καθυστερήσεις.

Αναρωτιέμαι λοιπόν, αν για όλα αυτά τα θέματα δεν έχει ευθύνη η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας που τα δημιούργησαν και τα συντηρούν τότε ποιος έχει;

Γιατί μας ζάλισαν με την ατομική ευθύνη… Εγώ τη μόνη ατομική ευθύνη που βλέπω να μας αφορά, είναι η ευθύνη που έχει ο καθένας μας να συσπειρωθεί και να παλέψει μέσα από τον Σύλλογο σπουδαστών Δημοσίων Ιεκ Αττικής, και μέσα από τα σωματεία μας για να ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση, να διεκδικήσουμε Παιδεία, Υγεία, συνθήκες εργασίας που να μας καλύπτουν και που μας αξίζουν στον 21ο αιώνα που ζούμε!!! Και φυσικά για να μην αποκλειστεί κανένας σπουδαστής από την εκπαιδευτική διαδικασία έστω και σε αυτές τις συνθήκες της πανδημίας.

Κουτσουραδή Στεφανία,

Α’ εξάμηνο στο τμήμα Α2 αρτοποιίας-ζαχαροπλαστικής στη ΣΚΥΠ