Του Ζαχαρία Καψαλάκη!

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο:

«Ρώτησα για το αν θα γίνει ΑΣΕΠ Ειδικής Αγωγής… Μας είπε: Ξεχάστε το…»!

Πολλές φορές αναρωτιέμαι, τι σταυρό σηκώνουν αυτοί οι άνθρωποι!

Τι αμαρτίες πληρώνουν αυτοί οι εκπαιδευτικοί…

Πριν λίγα χρόνια έφτασαν κοντά στην πηγή και πάλι δεν ήπιαν νερό!

Πόσο μάλλον σήμερα!

Θυμάμαι σχολικό έτος 2002 – 2003!

Δημοτικό Σχολείο Καπαριανών… Στις Μοίρες!

Φιλοξενούσαμε τότε το Ειδικό σχολείο Μοιρών στα Καπαριανά!

Έκανα μάθημα και με φώναξε μια συνάδελφος…

– Σας ζητάνε στο γραφείο σας…

Πήγα!

Συνάντησα ένα κοριτσάκι που μάλιστα είχε τα μαλλιά της κοτσίδες (όπως η Άννα του πάλαι ποτέ βιβλίου της Α΄ Δημοτικού…)

– Καλημέρα σας, είμαι η δασκάλα για το Ειδικό σχολείο…

Κοιτάζω δεξιά αριστερά και τη ρωτώ:

– Πού είναι η μαμά σου;

– Τι την θέλετε τη μαμά μου κύριε;

– Μα μου είναι η δασκάλα του Ειδικού;

– Εγώ είμαι! Είμαι απόφοιτος του της Ειδικής Αγωγής του Βόλου…

Έχουν περάσει από τότε 12 χρόνια…

Το κοριτσάκι με τις πλεξούδες θα είναι σήμερα 34 – 35 χρόνων…

Αναπληρώτρια ακόμα…

Πολλές φορές το σκέφτομαι…

Τι αμαρτίες πληρώνει Θεέ μου αυτή η γενιά…