Στην Ελλάδα, όπου το κόστος ζωής έχει αυξηθεί, το ερώτημα «ποιος αρκεί για να βγει ο μήνας» εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από έναν κρίσιμο παράγοντα: αν ο εργαζόμενος πληρώνει ενοίκιο ή αν διαθέτει ήδη σπίτι, είτε μέσω ιδιοκατοίκησης είτε μέσω δανείου. Ο κατώτατος μισθός παραμένει ο ίδιος για όλους, όμως οι ανάγκες διαφέρουν ριζικά.

Για όσους διαθέτουν ήδη – είτε γιατί ζουν στο πατρικό τους, είτε έχουν εξοφλημένο στεγαστικό δάνειο – τα βασικά έξοδα ενός ατόμου κυμαίνονται από 800 έως 1.000  ευρώ το μήνα. Το ποσό αυτό καλύπτει τρόφιμα, μετακινήσεις, λογαριασμούς, επικοινωνία και άλλες βασικές ανάγκες. Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ο καθαρός κατώτατος μισθός των 742 ευρώ είναι ανεπαρκής χωρίς περιορισμούς ή εξωτερική στήριξη.

Αντίθετα, για όσους πληρώνουν ενοίκιο ή εξυπηρετούν στεγαστικό , οι ανάγκες αυξάνονται σημαντικά. Ένα μικρό διαμέρισμα σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη κοστίζει από 400 έως 600 ευρώ  μηνιαίως, ανεβάζοντας το συνολικό κόστος διαβίωσης σε τουλάχιστον 1.200–1.400 ευρώ για ένα άτομο. Ενδεικτικά:

  • Μηνιαίο ενοίκιο (μικρό διαμέρισμα): 450–600 €
  • Λογαριασμοί (ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, internet): 150–200 €
  • Τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης: 250–350 €
  • Μετακινήσεις – εισιτήρια, καύσιμα: 80–120 €
  • Έξτρα δαπάνες (ρούχα, προσωπικά έξοδα, έκτακτα): 100 €+

Για ζευγάρια ή οικογένειες, το κόστος αυτό αυξάνεται ακόμη περισσότερο. Ένα ζευγάρι με δάνειο ή χρειάζεται τουλάχιστον 2.000 ευρώ καθαρά για να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες, ενώ μια τετραμελής οικογένεια σε ενοίκιο ξεπερνά εύκολα τα 2.800–3.000 ευρώ τον μήνα, χωρίς περιθώρια για πολυτέλειες.

Με καθαρό μέσο μισθό κοντά στα 1.100 €, ακόμη και δύο εργαζόμενοι σε ένα σπίτι δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν οικονομική άνεση, ιδίως αν έχουν ενοίκιο ή δάνειο. Η πραγματικότητα που αποτυπώνεται δείχνει ότι η διαφορά ανάμεσα στο κόστος ζωής και στις αποδοχές πολλών πολιτών παραμένει έντονη, οδηγώντας τους στην αναβολή προσωπικών σχεδίων, τη συγκατοίκηση με γονείς ή την ανάγκη εξωτερικής οικονομικής στήριξης.