Η καθημερινή μάχη για μια θέση στις γειτονιές της Αθήνας δεν αποτελεί πλέον απλώς πρόβλημα ταλαιπωρίας, αλλά έχει αρχίσει να δημιουργεί εντάσεις και μεταξύ των ενοίκων των πολυκατοικιών.

Σε περιοχές όπως η Κυψέλη, το κέντρο της πόλης, το Κολωνάκι, το Παγκράτι και ο Ζωγράφος, η αναζήτηση μιας θέσης μπορεί να διαρκέσει από 30 έως και 45 λεπτά, ενώ δεν είναι σπάνιο να χρειαστεί ακόμη και πάνω από μία ώρα για να βρεθεί σημείο στάθμευσης, ειδικά τις απογευματινές ώρες.

Σύμφωνα με τις ισχύουσες ρυθμίσεις, όπως αναφέρει η εφημερίδα «Τα Νέα», οι θέσεις στάθμευσης σε πολυκατοικίες διέπονται από συγκεκριμένους κανόνες:

Ενσωμάτωση στην κύρια ιδιοκτησία: Μια θέση στάθμευσης μπορεί να ενταχθεί σε ιδιοκτησία κύριας χρήσης και να λειτουργεί ως παρακολούθημά της.

Μεταβίβαση: Επιτρέπεται η μεταβίβασή της μόνο σε ιδιοκτήτη άλλης ιδιοκτησίας της ίδιας οικοδομής, επίσης ως παρακολούθημα.

Κλειστές θέσεις στο ισόγειο και υπόγειο: Θεωρούνται αυτοτελείς ιδιοκτησίες και μπορούν να μεταβιβάζονται ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς.

Θέσεις στην πιλοτή: Οι χώροι στάθμευσης που βρίσκονται στο ανοικτό τμήμα της πιλοτής ανήκουν συνήθως σε συγκεκριμένες ιδιοκτησίες με αποκλειστική χρήση. Δεν μπορούν να αποτελέσουν ξεχωριστή ιδιοκτησία, καθώς θεωρούνται παρακολουθήματα των διαμερισμάτων στα οποία αντιστοιχούν.

Νομιμοποίηση ανοικτών θέσεων: Όταν υπάρχουν νόμιμα μεταγραμμένα συμβόλαια με ποσοστά (χιλιοστά) επί του οικοπέδου, οι θέσεις αυτές μπορούν να νομιμοποιηθούν πλήρως.

Ζήτημα αποκλειστικότητας: Η αποκλειστική χρήση αποσκοπεί στο να αποτρέψει την είσοδο τρίτων προσώπων στην πολυκατοικία, ώστε να αποφεύγονται συγκρούσεις ή ενδεχόμενες έκνομες ενέργειες.

Ανοικτές θέσεις στην πιλοτή: Δεν αποτελούν ξεχωριστή ιδιοκτησία και δεν μπορούν να πωληθούν ή να ενοικιαστούν σε πρόσωπα που δεν διαθέτουν ιδιοκτησία στην ίδια πολυκατοικία. Επίσης, δεν επιτρέπεται να κλειστούν χωρίς τη συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών, καθώς μεταβιβάζονται αποκλειστικά μαζί με το διαμέρισμα στο οποίο ανήκουν.

Η έλλειψη χώρων στάθμευσης και η πολυπλοκότητα του θεσμικού πλαισίου καθιστούν το ζήτημα ακόμη πιο πιεστικό, επιβαρύνοντας τόσο την καθημερινότητα των κατοίκων όσο και τις μεταξύ τους σχέσεις.