Α ΕΛΜΕ Κορινθίας – Πριν λίγες μέρες (6/12) ο Υπουργός Παιδείας δήλωνε ότι «οι Έλληνες δε μπορούν να εργαστούν παραπάνω γιατί εκτελούν εφημερίες, στήνουν πειράματα, κάνουν διοικητικές εργασίες [….] και σε κάποιες περιπτώσεις αναλαμβάνουν και το ρόλο του κοινωνικού λειτουργού και του ψυχολόγου – ενώ όλα αυτά στα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα αποτελούν διακριτά επαγγέλματα».

 

Σύντομα όμως φάνηκε πόσο υποκριτική ήταν αυτή η όψιμη υπεράσπισή μας καθώς επανήλθε λέγοντας ότι «το εργασιακό των καθηγητών προβλέπει υποχρεωτική παραμονή στο σχολείο 8 – 2 σύμφωνα με το Ν. 1566/1985». Ερωτάται λοιπόν ο Υπουργός : αν όντως είναι κάτι που ισχύει από το 1985 γιατί δεν είχε εφαρμοστεί μέχρι σήμερα ; και κυρίως γιατί έσπευσε να τον συμφωνήσει με τους θεσμούς ; οι νόμοι του κράτους εφαρμόζονται μετά από συμφωνία με τους θεσμούς;

Είναι προφανές όμως ότι ερμηνεύει το νόμο κατά το δοκούν, διότι η λέξη υποχρεωτικά αναφέρεται μόνο στις εργασίες που έχουν ανατεθεί ενώ η παραμονή στο σχολείο δεν μπορεί να ξεπεράσει τις 30 ώρες κατ΄ανώτατο όριο (προστατεύοντας έτσι τους εκπαιδευτικούς από τυχόν παράλογες απαιτήσεις) –πράγμα διαφορετικό από το υποχρεωτικό 30ωρο ακόμα κι αν δεν έχει ανατεθεί συγκεκριμένο έργο από τον διευθυντή του σχολείου (!).

Νόμος 1566/1985, Άρθρο 13, παρ. 8

Κάθε εκπαιδευτικός παραμένει υποχρεωτικά στο σχολείο, στις εργάσιμες ημέρες πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, για την εκτέλεση συγκεκριμένου έργου που του έχει ανατεθεί από τα όργανα διοίκησης του σχολείου όχι όμως πέρα από έξι (6) ώρες την ημέρα ή τριάντα (30) ώρες την εβδομάδα, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 της περίπτωσης ΣΤ΄ του άρθρου 11.

Πρόσφατα ήρθαν στην επιφάνεια δημοσιεύματα που αναφέρονται στις πιέσεις που ασκούν οι «θεσμοί» στο Υπουργείο για περαιτέρω αύξηση του ήδη αυξημένου ωραρίου των εκπαιδευτικών, διεύρυνση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα και επιτάχυνση των διαδικασιών αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών, δηλ. άμεση εφαρμογή οδηγιών και κατευθύνσεων στη βάση των «βέλτιστων πρακτικών» του Ο.Ο.Σ.Α. ως προαπαιτούμενα για το κλείσιμο της 3ης αξιολόγησης. Είναι γεγονός ότι το νέο σχολείο θέλει και ένα νέου τύπου καθηγητή : η αξιολόγηση με τη γραφειοκρατία που θα τη συνοδεύει (συμπλήρωση φορμών κλπ.), η ενοποίηση των ειδικοτήτων και η «αυτονόμηση» της σχολικής μονάδας δηλ. κατ’ ουσίαν η κάλυψη από τον καθηγητή των κενών που αφήνει η υποχρηματοδότηση και η εγκατάλειψη του σχολείου από το κράτος – όλα αυτά απαιτούν πολλές περισσότερες ώρες εργασίας (εντατικοποίηση της εργασίας) κι αυτό είναι ήδη ορατό.

Αγνοούν όμως όλοι αυτοί οι θιασώτες του κοινωνικού αυτοματισμού που μιλούν αβασάνιστα για «τεμπέληδες καθηγητές με τεράστιο παιδαγωγικό έλλειμμα» ότι η φύση της εργασίας των εκπαιδευτικών διαφέρει πολύ σε σχέση με άλλα επαγγέλματα καθώς οι απαιτήσεις της διδασκαλίας είναι ιδιαίτερες (προετοιμασία στο σπίτι, γραπτά, υποχρεωτική παρακολούθηση συναντήσεων με σχολικούς συμβούλους, οργάνωση θεματικών εβδομάδων, δημιουργικές εργασίες, συμπλήρωση κενών κ.α.), τα εξωδιδακτικά καθήκοντα πολλά (διεκπεραίωση του υπερβολικού γραφειοκρατικού φόρτου των σχολείων από τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς χωρίς γραμματειακή υποστήριξη) και η ευθύνη των ανήλικων μαθητών τους βαραίνει αποκλειστικά (διαλείμματα, εκδρομές).

Η στόχευση όμως είναι προφανής : επιδιώκουν να κάμψουν τις αντιστάσεις αναφορικά με την αυτοαξιολόγηση, τις δημιουργικές εργασίες, τη θεματική βδομάδα, το «νέο λύκειο», τις καταργήσεις τμημάτων στα ΕΠΑ.Λ. κ.α., να περάσει ένα κλίμα τρομοκρατίας ότι ακολουθούν χειρότερα ώστε να πειθαρχήσουν όλοι και κυρίως να συνηθίσουμε ένα εργασιακό καθεστώς ώστε στο μέλλον να δεχτούμε αδιαμαρτύρητα την αύξηση του διδακτικού ωραρίου (για εξοικονόμηση εκπαιδευτικού προσωπικού) με όρους εργασίας που γίνονται λιγότερο ανθρώπινοι για όλους.

Η εφαρμογή τέτοιων μέτρων θα έχει τραγικές συνέπειες τόσο στα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών όσο και στις συνθήκες μάθησης των μαθητών. Θα παγιωθεί η αδιοριστία των τελευταίων ετών και θα ελαχιστοποιηθούν οι προσλήψεις αναπληρωτών. Επιπλέον, η κυβέρνηση κατέθεσε εσπευσμένα στη Βουλή αντιαπεργιακή τροπολογία που αλλάζει τον τρόπο κήρυξης απεργίας των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων (προαπαιτούμενο της 3ης αξιολόγησης που συμφώνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ).

Τέτοια μέτρα τιμωρητικού χαρακτήρα εναντίον του κλάδου όχι μόνο ακυρώνουν στην πράξη τον παιδαγωγικό ρόλο του εκπαιδευτικού αλλά το χειρότερο (εάν συνυπολογίσουμε όσα αποφασίστηκαν από το 2010 και μετά) εδραιώνουν την καχυποψία και την έλλειψη εμπιστοσύνης απέναντι στους κρατικούς θεσμούς. Έτσι δεν γίνεται να λειτουργήσει ομαλά ένα κράτος που θέλει να λέγεται σύγχρονο, κοινωνικό, πρόνοιας ή όπως αλλιώς.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

δεν θα επιτρέψουμε την περαιτέρω υποβάθμιση του σχολείου και την πλήρη διάλυση του ωραρίου μας. Οφείλουμε να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ανατροπή της πολιτικής διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης που εφαρμόζεται από την κυβέρνηση, για αξιοπρεπή εργασία και ζωή, για εκπαίδευση δημόσια και ουσιαστική για όλα τα παιδιά.

Διεκδικούμε :

Επαναφορά του ωραρίου στα προ του 2013 επίπεδα.
Καμιά συγχώνευση – κατάργηση σχολείου.
20 μαθητές / τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις, 10 ανά καθηγητή στα εργαστήρια.
Ανατροπή των Υ.Α. για συγκρότηση τμημάτων, τομέων & ειδικοτήτων ΕΠΑ.Λ., Ο.Π. στα ΓΕ.Λ., για συγκρότηση ξενόγλωσσων τμημάτων & τμημάτων παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες / ΕΑΕ.
Διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών.
Αύξηση χρηματόδοτησης για την παιδεία βάσει των κοινωνικών αναγκών.
Επιμόρφωση εκπαιδευτικών & δημοκρατία στο σχολείο αντί της αξιολόγησης – χειραγώγησης, της κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών.
Άμεση απόσυρση της αντιαπεργιακής τροπολογίας.

Καλούμε :

την Ο.Λ.Μ.Ε. να πάρει άμεσα θέση ενάντια στα προωθούμενα μέτρα, να καλέσει Γενικές Συνελεύσεις και να οργανώσει την αντίσταση του κλάδου.
όλους τους εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές να δώσουμε μία πρώτη απάντηση στα σχέδια τους με τη συμμετοχή μας στην Γενική Απεργία στις 14 Δεκέμβρη.

Υπερασπιζόμαστε τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Υπερασπιζόμαστε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας.

Αντιστεκόμαστε στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου.