Διακρίνονται 4 χαρακτηριστικά σημάδια στα παιδιά με διάσπαση προσοχής- υπερκινητικότητα, που βέβαια μπορεί να διαφέρουν από παιδί σε παιδί ή κάποια από αυτά να μην συνυπάρχουν ή να εμφανίζονται με μικρότερη ένταση.

1. Κινητική υπερδραστηριότητα
Το πιο τυπικό σύμπτωμα είναι η συνεχής κινητικότητα και υπερδραστηριότητα του παιδιού. Αυτό μάλιστα είναι ακόμα πιο εμφανές όταν ζητείται από το παιδί να αφοσιωθεί σε κάτι, όπως π.χ. να παρακολουθήσει τον εκπαιδευτικό στην τάξη ή να κάνει κάποια άσκηση που απαιτεί συγκέντρωση. Το παιδί συνήθως κινείται, κουνάει χέρια/πόδια, σηκώνεται όρθιο, τα χέρια του είναι απασχολημένα με κάτι, κάνει βιαστικές ή απότομες κινήσεις (συχνά τα μολύβια του πέφτουν στο πάτωμα).

2. Έλλειψη προσοχής
Άλλο ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η προσοχή μικρής διάρκειας σε μια δραστηριότητα. Αυτό μπορεί να παρατηρηθεί όταν το παιδί πηγαίνει προνήπιο-νήπιο. Το παιδί συνηθίζει να ξεκινά μια δραστηριότητα και να την αφήνει στην μέση, να χάνει δηλαδή πολύ γρήγορα το ενδιαφέρον του και να ασχολείται με κάτι άλλο. Οι μεγαλύτερες δυσκολίες βέβαια φαίνονται από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, όταν το παιδί καλείται να παρακολουθεί για ώρες έναν εκπαιδευτικό και να ασχολείται με ασκήσεις που απαιτούν συγκέντρωση για αρκετή ώρα. Έτσι λοιπόν, συχνά βλέπουμε το υπερκινητικό παιδί να είναι αφηρημένο, να έχει ξεχάσει τι πρέπει να κάνει, να μην συμμετέχει ενεργά στο μάθημα.

3. Παρορμητικότητα
Το υπερκινητικό παιδί αρχίζει να ενεργεί χωρίς πρώτα να έχει σκεφτεί. Για παράδειγμα, ξεκινά τη λύση μιας άσκησης χωρίς να έχει οργανώσει καθόλου την απάντηση στο μυαλό του, με αποτέλεσμα αυτό που τελικά γράφει να είναι δυσνόητο. Η δυσκολία φαίνεται εντονότερα στην γραπτή έκφραση αλλά ακόμα και σε μια χειροτεχνία, αφού πρώτα ξεκινά να κόβει και μετά διαβάζει τις οδηγίες! Συχνά το υπερκινητικό παιδί “πετάγεται” στην τάξη χωρίς να έχει πάρει άδεια να μιλήσει ή απαντά λάθος σε ερωτήσεις επειδή βιάστηκε να απαντήσει.

4. Συναισθηματικές μεταβολές
Άλλο ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των παιδιών με υπερκινητικότητα, είναι η συναισθηματική αστάθεια. Ενώ ξεκινούν μια δραστηριότητα με καλή διάθεση, μετά από λίγο μπορεί να νευριάσουν ή να τσακωθούν με το διπλανό τους. Αυτό μπορεί να ενταθεί αν μέσα στο σχολικό πλαίσιο βιώνουν απογοήτευση ή απομόνωση από τους συμμαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Διαβάστε περισσότερα άρθρα για την υπερκινητικότητα .


Σοφία Τσιντσικλόγλου
Ειδική Παιδαγωγός