Η Π.Ε.Α.Δ. ως ο αναγνωρισμένος εκπρόσωπος των αναπληρωτών στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, χαιρετίζει την έκδοση προσωρινών πινάκων κατάταξης της προκήρυξης 3Α/2019 που υλοποιεί με καθυστέρηση τη διαδικασία των μόνιμων διορισμών στην .

ΠΕΑΔ

Καλούμε σήμερα το Υπουργείο να προχωρήσει άμεσα στην αντίστοιχη προκήρυξη ΚΑΙ για τη Γενική Αγωγή βάσει του ν.4589/2019 για την κατάρτιση νέων πινάκων!

Οι πίνακες που χρησιμοποιήθηκαν ΚΑΙ φέτος για τις προσλήψεις αναπληρωτών, οι οποίοι έχουν τελεσίδικα χαρακτηριστεί από το ΣτΕ ως πεπερασμένοι, πρέπει να προσαρμοστούν στον ισχύοντα νόμο.

Παρά τις δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις αναπληρωτών, τα κενά δεν έχουν καλυφθεί στο 100%!

Η σημερινή Ειδική Πρόσκληση προσλήψεων αναπληρωτών για συγκεκριμένες σχολικές μονάδες τόσο με το πλήθος των κενών, όσο και με την χωροταξική κατανομή τους αποδεικνύει του λόγου το αληθές!

Με δεδομένο ότι στην πρόσκληση αυτή περιγράφονται κενά, από τα οποία το 62% βρίσκεται σε αστικά κέντρα και πρωτεύουσες νομών, ενώ το 38% σε Αττική και Θεσσαλονίκη (!!!), καταρρέει κάθε αφήγημα για την ανάγκη επαναφοράς διπλής μοριοδότησης[1] (που ταλαιπώρησε και στρέβλωσε τους πίνακες έως τώρα) για τη στελέχωση απομακρυσμένων (δυσπρόστιτων) σχολικών μονάδων! Εκτός κι αν σχολεία στη Ν. Φιλαδέλφεια και στο Γαλάτσι θεωρούνται …δυσπρόσιτα!

Η Π.Ε.Α.Δ. επανειλημμένα έχει τοποθετήσει το πρόβλημα στη σωστή του βάση: η Πολιτεία πρέπει γενναία να ενισχύσει οικονομικά όλους όσοι/όσες τοποθετούνται σε απομακρυσμένες σχολικές μονάδες και όχι να καταφεύγει σε διαχειριστικούς χειρισμούς επικοινωνιακής αισθητικής που δεν ασχολούνται με τον πυρήνα του ζητήματος.

Η παρατεταμένη αδιοριστία έχει αποδείξει πως τα ημίμετρα με την «παγίωση» των επαναλαμβανόμενων ετήσιων προσλήψεων περιφερόμενων ανά την επικράτεια «ειλώτων» της Εκπαίδευσης, των αναπληρωτών εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν έλυσε ούτε το πρόβλημα της κάλυψης των κενών, ούτε και προσφέρει στην ενίσχυση της Δημόσιας Εκπαίδευσης ως Κοινωνικού Αγαθού! Αντίθετα, την υποβαθμίζει αφού παραβιάζεται μια βασική παιδαγωγική αρχή, αυτή της σταθερότητας, του προγραμματισμού και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης ανάμεσα σε εκπαιδευόμενο και εκπαιδευτικό.

Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί! Η ομαλότητα και η κανονικότητα δεν μπορεί να επανέλθει χωρίς μόνιμους διορισμούς!