Ο ΠΑΣΑΔ στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών και η ΕΛΜΕ Ηλείας, αφιερωμένη στη μνήμη του εν ζωή αναπληρωτή συναδέλφου μας, Επαμεινώνδα Θώμου.

Τίποτε δε θα μπορούσε να αντικατοπτρίζει καλύτερα τη σημερινή, τραγική για όλους εμάς, πραγματικότητα απ’ τον εύστοχο τίτλο της εκδήλωσης στην οποία είμαστε παρόντες

ΜΟΝΙΜΟΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ

Οι αναπληρωτές ως λειτουργικά βοηθητικός θεσμός της εκπαίδευσης δεν είναι δική μας πρωτοτυπία κι ανακάλυψη.
Υπάρχουν σ’ όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα.

Στον Ευρωπαϊκό χώρο ιδίως, έχουν αδιάκοπη ιστορική συνέχεια από τις αρχές του 20ου αιώνα ως αναγκαιότητα κι εγγύηση για την απρόσκοπτη λειτουργία της παρεχόμενης από το κράτος εκπαίδευσης στους δικαιούχους πολίτες του.

Η αναπλήρωση λοιπόν είναι μια συνθήκη απαραίτητη προκειμένου τα δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα ολιγόχρονα κενά των λειτουργών της εκπαίδευσης να καλύπτονται προς όφελος των μαθητών και της συνέχειας της εκπαίδευσης τους και μέχρι να επανέλθει η κανονικότητά μέσω μόνιμων λύσεων.

Αυτό είναι όμως το γενικό πλαίσιο. Το πλαίσιο που θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να λειτουργεί σήμερα η εκπαίδευση.

Όμως, όσοι βρισκόμαστε εδώ, γνωρίζουμε πως η πραγματικότητα κι η λογική της αναπλήρωσης, σήμερα κινείται όχι μόνο εκτός του παραπάνω πλαισίου αλλά κι εκτός κάθε λογικής.

-Δεν υπάρχει λογική στο να φτάνεις στο μισό του εργασιακού σου βίου, δηλαδή στα 17 χρόνια, δουλεύοντας αναπληρωτής, κι οφείλουμε στον συνάδελφο Επαμεινώνδα να το φωνάξουμε δυνατά!

-Δεν υπάρχει λογική να γυρίζεις χρόνια τα σχολειά της Ελλαδας, διαλύοντας την οικογένειά σου, αν έχεις καταφέρει κι αν έχεις τολμήσει να κάνεις οικογένεια, κι οφείλουμε στην οικογένεια του συναδέλφου Επαμεινώνδα να το φωνάξουμε δυνατά!

-Δεν υπάρχει λογική για σχεδόν 20 χρόνια στη δευτεροβάθμια κι 11 στην πρωτοβάθμια να βαφτίζουμε τα οργανικά κενά λειτουργικά, κι οφείλουμε στους γονείς των μαθητών μας να το φωνάξουμε δυνατά!

-Δεν υπάρχει λογική στο να αλλάζουμε κάθε χρόνο εμείς την εκπαιδευτική μας πραγματικότητα και τα τμήματα εκπαιδευτικούς, κι οφείλουμε στους μαθητές μας να το φωνάξουμε δυνατά.

Γι’ αυτόν τον σημερινό παραλογισμό, που επιτρέπει να υπηρετούν στην Εκπαίδευση αναπληρωτές με έως και δυο δεκαετίες συνεχόμενες συμβάσεις, είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι ΟΛΟΙ ΜΑΣ.

Πρωτεύουσα ευθύνη έχει η πολιτεία η οποία κλείνει τόσα χρόνια τα μάτια στο πρόβλημα, κατόπιν ο χώρος της Εκπαίδευσης, με τις Ομοσπονδίες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας να έχουν σχεδόν μηδενική κινητικότητα στο συγκεκριμένο θέμα και τέλος οι ίδιοι οι αναπληρωτές, δηλαδή εμείς, που πιστεύουμε πως κάποια στιγμή, κάπως, μαγικά θα βρεθεί λύση.

Αντίθετα προς ό,τι συμβαίνει χρόνια στην Ελλάδα τώρα, οι Ιταλοί συνάδελφοί μας, κινούμενοι δικαστικώς, εξασφάλισαν μια απόφαση σταθμό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Μια απόφαση που δε μπορούσε παρά να υπηρετεί το δίκαιο, σεβόμενη την απλή λογική. Μια απόφαση που δικαίωνε όσους αναπληρωτές δούλευαν με επαναλαμβανόμενες συμβάσεις, δηλαδή τους έχοντες προϋπηρεσία, απαιτώντας ουσιαστικά τη μονιμοποίησή τους έναντι οικονομικών κυρώσεων.

Κι ήταν τόσο δυνατή αυτή η απόφαση που χρησιμοποιήθηκε όχι μόνο από την Ιταλική αλλά κι απ την Κυπριακή κυβέρνηση για να τελειώσει με το ίδιο πρόβλημα, μονιμοποιώντας τους υπηρετούντες αναπληρωτές, χρησιμοποιώντας μεταβατική τριετή περίοδο, μέχρι να λειτουργήσει νέο σύστημα μόνιμων διορισμών.

Κι αν Κύπρος και Ιταλία χρησιμοποιώντας την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έδωσαν λύση στο πρόβλημα της μονιμοποίησης των υπηρετούντων αναπληρωτών, η Ελληνική πολιτεία και το Υπουργείο Παιδείας μέχρι σήμερα, πέραν των Πρωθυπουργικών εξαγγελιών για 4500 μόνιμους διορισμούς στην Ειδική Αγωγή, που δεν είναι γνωστό ακόμη ποιους θα περιλαμβάνουν και πώς θα γίνουν, δεν έχει προχωρήσει στην κατάθεση ενός συνολικού σχεδίου που θα τέλειωνε τη χρόνια αδιοριστία μας.

Το αντίθετο και μακράν της απλής λογικής αυτής της απόφασης, που θα μπορούσε να είναι ασφαλής οδηγός τελικού κι αποδεκτού σχεδίου μόνιμων διορισμών, σε μια δήθεν επιχειρούμενη προσπάθεια από το Υπουργειο Παιδείας, διαρρέονται κάθε είδους προσοντολόγια και κριτήρια που τη θέτουν εν αμφιβόλω και την καθιστούν αναξιόπιστη και μηδενικής αποδοχής πρόταση.

Δεν είναι υπερβολή εδώ το να πούμε πως ό,τι επικοινωνείται ως λύση από το Υπουργείο, όχι μόνο είναι αντίθετο με τη λογική του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου αλλά και λειτουργεί τιμωριτικά για όσους αναπληρωτές έχουν μεγάλη προϋπηρεσία ενώ θα στερήσει τη δουλειά στους έχοντες μικρή.

Ως ΠΑΣΑΔ δηλώσαμε και δηλώνουμε παντού και προς όλες τις κατευθύνσεις πως δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτό σχέδιο

– το οποίο δε θα ακουμπά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και δε θα σέβεται την προϋπηρεσία στο σύνολό της,

– το οποίο θα φέρνει απ την πίσω πόρτα το προσοντολόγιο

– και το οποίο θα αφήνει συναδέλφους μας άνεργους.

Είμαστε βέβαιοι πως σ’ αυτή τη θέση θα συμπαραταχθεί το σύνολο των αναπληρωτών και θα την υπερασπίσουμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ δυναμικά ζητώντας με καθαρούς όρους τη μονιμοποίησή μας.

Το οφείλουμε εκτός απ’ τους εαυτούς μας όχι μόνο στις οικογένειές μας και σ’ όσους μας στηρίζουν αλλά τώρα πλέον και στον Επαμεινώνδα και την οικογένειά του ως ηθική υποχρέωση.

Σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.

ΠΑΣΑΔ
Περιοχή συνημμένων