Μήπως στρουθοκαμηλίζουμε κύριε Υφυπουργέ;

IPAIDEIA.GR

Φλομοχώρι, 24-3-13

Προς τον Υφυπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων,
Πολιτισμού και Αθλητισμού, κ. Θεόδωρο Παπαθεοδώρου,
Αθήνα

Κύριε Υφυπουργέ,

Έκανα υπομονή και περίμενα τους συναδέλφους μου με πολλά χρόνια υπηρεσίας να μιλήσουν, κι αυτοί ψιθυρίζουν. Περίμενα την «κοιμωμένη του Χαλεπά», κυρία Δ.Ο.Ε (Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος) να φωνάξει, αλλά αυτή σιωπά. Έλαχε λοιπόν να σας γράψει ένας νέος εκπαιδευτικός. Ας είναι…
Σεισμός και αναταραχή στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για την «νέο-ανακαλυφθείσα» ενδοσχολική βία. Αναβρασμός από μέρους των σχολείων για δράσεις και συζητήσεις κατά την 6η Μαρτίου 2013 (ημέρα εναντίον της σχολικής βίας και του εκφοβισμού). Μάλιστα, αποστείλατε ο ίδιος μήνυμα στις σχολικές μονάδες, όπου μεταξύ των άλλων μας επισημαίνετε τα εξής: «Η πρόληψη της σχολικής βίας και του εκφοβισμού αποτελεί έναν από τους βασικούς άξονες της πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας… γνωρίζουμε ότι τα εντεινόμενα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας επηρεάζουν αναπόφευκτα τη σχολική ζωή και εργαζόμαστε για την αντιμετώπισή της». (;;;)
Και ερωτώ:
Μήπως στρουθοκαμηλίζουμε κύριε Υφυπουργέ;
Με τις πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών καταρρακώθηκε και εξευτελίστηκε η Ελληνική κοινωνία.
Έχουμε 2.500 απόπειρες αυτοκτονίας απ’ αρχής της οικονομικής κρίσης. Υπάρχουν 1.200.000 άνεργοι (δηλ. κάθε σπίτι και άνεργος). Οι μισθοί μας είναι πλέον μισθοί πείνας (νεοδιοριζόμενος εκπαιδευτικός 628 ευρώ, τετράωρο σε super market 180 ευρώ). Μαθητές δεν έχουν να φάνε κολατσιό στο σχολείο και φαγητό στο σπίτι τους, και λιποθυμούν. Η μάνα και ο πατέρας είναι απολυμένοι (άρα τα μυαλά στα κάγκελα, όπως λέει ο λαός).
Η τηλεόραση συνεχίζει να προβάλει κινούμενα σχέδια που δείχνουν σκοτωμούς και έργα με σκηνές βίας και ποικίλης διαστροφής.
Οι πολύτεκνες οικογένειες δολοφονούνται μεθοδικά με τις αποφάσεις και τα μέτρα για την «σωτηρία» μας.
Τα διαζύγια έσπασαν του μετρητές (τα παιδιά έγιναν μπαλάκι του πινγκ πόγκ).
Τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς τους στέλνει η πολιτεία να δειπνήσουν στις λέσχες του στρατού.
Τα σπίτια των μαθητών μας δεν έχουν θέρμανση λόγω της τιμής του πετρελαίου θέρμανσης. Τα φάρμακα των παιδιών καλούνται να τα πληρώσουν οι γονείς αλλά αδυνατούν.
Και μετά από όλα αυτά κι άλλα πολλά θέλετε να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε τους μαθητές μας για την ενδοσχολική βία. Το πράξαμε, το πραγματοποιήσαμε, αλλά επειδή αυτή τη στιγμή δεν επικοινωνώ με τους ανήλικους μαθητές μου, αλλά με εσάς, και πάλι σας ερωτώ: