Σκεπτόμενοι τη μοναξιά που βιώνουν οι ηλικιωμένοι, ειδικά εν μέσω πανδημίας, και αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία στην εξ αποστάσεως επικοινωνία, οι σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ένα «διαδικτυακό καφενεδάκι με άρωμα μνήμης» υψηλών προδιαγραφών, όπου συνδιαλέγονται δημιουργικά άτομα της τρίτης ηλικίας με νέους.

«Είμαι ο Μανώλης. Είμαι αμπελουργός. Έμαθα να χρησιμοποιώ τάμπλετ και να μιλώ με νέους ανθρώπους χάρη στην ομάδα Bridging. Αισθάνομαι νεότερος και χαίρομαι που μπορώ να επικοινωνώ με ασφάλεια για την υγεία μου». Ο κύριος Μανώλης είναι ένας από τους πολλούς ηλικιωμένους «θαμώνες» στο «διαδικτυακό καφενεδάκι» που έχουν στήσει μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ Ασπροπύργου, με στόχο να «σπάσουν» το φράγμα της απομόνωσης στην ευαίσθητη τρίτη ηλικία και να στήσουν «γέφυρες» μεταξύ της νέας και παλαιότερων γενεών.

Σκεπτόμενοι τη μοναξιά που βιώνουν οι ηλικιωμένοι, ειδικά εν μέσω πανδημίας, και αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που προσφέρει η τεχνολογία στην εξ αποστάσεως επικοινωνία, οι μαθητές σκέφτηκαν να δημιουργήσουν ένα «διαδικτυακό καφενεδάκι με άρωμα μνήμης» υψηλών προδιαγραφών, όπου συνδιαλέγονται δημιουργικά άτομα της τρίτης ηλικίας με νέους. Έτσι «γεννήθηκε» η μαθητική εικονική επιχείρηση «Bridging- Γεφυρώνοντας τις γενιές» στο πλαίσιο του προγράμματος Μαθητική Εικονική Επιχείρηση του Junior Achievement Greece, με την οποία το 1ο ΕΠΑΛ Ασπροπύργου θα δώσει το «παρών» στον αυριανό τελικό για την «Καλύτερη Μαθητική Εικονική Επιχείρηση» του JA Greece (https://www.eventora.com/el/Events/jaeikonikiepixeirisi21/WebApp/Live/live)

«Σπάζοντας» το φράγμα της απομόνωσης

Η ιδέα, που γρήγορα «αγκαλιάστηκε» από μια μεγάλη κοινότητα εθελοντών και μελών πανελλαδικά, «ξεκίνησε την περίοδο της πανδημίας, όταν βλέπαμε τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας να είναι απομονωμένοι και μόνοι τους και θέλαμε να τ’ αλλάξουμε αυτό. Έτσι αποφασίσαμε να τους μάθουμε την τεχνολογία για να επικοινωνήσουν», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Γεράσιμος Νικολάου, μέλος της Bridging.

«Ουσιαστικά αναπτύσσουμε σχέσεις παππού/γιαγιάς και εγγονού/ εγγονής», τονίζει ο νεαρός μαθητής, περιγράφοντας με μία μόνο πρόταση την ουσία της επικοινωνίας που προσφέρει η Bridging, η οποία ήρθε να δώσει λύση σ’ ένα κοινωνικό πρόβλημα που απλώς αναδείχθηκε εν μέσω πανδημίας, αλλά θα συνεχίσει να υπάρχει.

«Αρέσει και στους ηλικιωμένους και σ’ εμάς να μιλάμε μεταξύ μας. Οι ηλικιωμένοι δεν νιώθουν μόνοι. Μας λένε πράγματα για τη ζωή και την καριέρα τους. Μάλιστα, μόλις μιλήσουμε, κλείνουμε το επόμενο ραντεβού», αναφέρει με ενθουσιασμό, από την πλευρά της, η μαθήτρια Φωτεινή Τσομκαλίδου, μέλος επίσης της ομάδας.

Ένα κοινωνικό πείραμα που έγινε στον Καναδά, όπου γηροκομείο άνοιξε την «αγκαλιά» του σε ορφανά παιδιά, συγκίνησε και ενέπνευσε τα μέλη της Bridging. «Όραμά μας», όπως λένε με μια φωνή, «είναι να γεφυρώσουμε τις γενιές και να δημιουργήσουμε προστιθέμενη αξία στην επικοινωνία της ευαίσθητης τρίτης ηλικίας και της νέας γενιάς γιατί πιστεύουμε πως όταν το παρόν δημιουργεί γέφυρες με το παρελθόν δεν χάνεται η μνήμη».

Τη δύναμη της επικοινωνίας μεταξύ των μαθητών και των ηλικιωμένων περιγράφει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και η καθηγήτρια Γεωργία Γιωτοπούλου, που μαζί με τον συνάδελφό της Γεώργιο Βολοβότση στάθηκαν στο πλευρό των παιδιών και τους βοήθησαν ν’ αναπτύξουν την επιχειρηματική τους ιδέα με το έντονο κοινωνικό πρόσημο. «Ένα από τα παιδιά που δεν έχει παππού, συνομιλώντας κι ακούγοντας την ιστορία του κυρίου Νίκου, κατασκευαστή πολυκατοικιών, ο οποίος φιλοξενείται σήμερα στο γηροκομείο Πειραιά, μας είπε: “τώρα έχω κι εγώ παππού”», θυμάται η κ. Γιωτοπούλου.

Σημειώνει, δε, ότι αυτό που ενδιαφέρει τα μέλη της Bridging είναι ακριβώς αυτή η καταγραφή των ιστοριών των ανθρώπων που συναντούν μέσα από την οθόνη ενός υπολογιστή ή ενός τάμπλετ. Ιστορίες ξεχωριστές, όπως αυτή της Σύλβας Πάντου (τ. Καθηγήτριας του Εθνικού Αυτόνομου Πανεπιστημίου Μεξικού) ή της 90χρονης κυρίας Αντιόπης, δημοσιογράφου, που έχει πολλές ιστορίες ν’ αφηγηθεί μέσα από την πολύχρονη καριέρα της.

Και μπορεί οι ίδιοι μαθητές να μιλάνε συνεχώς για τα «πολλά μαθήματα ζωής» που πήραν από τους ηλικιωμένους, αλλά, όπως αναφέρει σε μήνυμά της προς τους μαθητές η καθηγήτρια Ιστορίας Μαρία Ευθυμίου, «το μεγαλύτερο μάθημα ζωής» το έδωσαν τα ίδια παιδιά γεφυρώνοντας τις γενιές.

Η «ταυτότητα» της επιχείρησης

Οι μαθητές/στελέχη της Bridging/ Γεφυρώνοντας τις γενιές είναι οι: Λεωνίδας Μαργαρίτης, Γεράσιμος Νικολάου, Φωτεινή Τσομκαλίδου, Γεωργία Γιάρτσεβα, Κωνσταντίνος Ζερζελίδης, Γεώργιος Λαζαρίδης, Όλγα Μαυρίδου, Κλεαρέτη Σιρινίδου, Βασιλική Κωσταρά, Ελευθερία Τσάτσα, Ελένη Τριανταφυλλίδη, Κωνσταντίνος Μπορμπόκης, Σταύρος Μαράτος, Αχάντ Μοχάμαντ, Παντελεήμων Λυσαίος, Ευάγγελος Κατσούρης και Άννα- Γεωργία Χατζημάρκου, συνεργάτης από το 2ο ΓΕΛ ΚΩ.

Υπεύθυνοι καθηγητές είναι οι Γεωργία Γιωτοπούλου και Γεώργιος Βολοβότσης, ενώ συνεργάτες- μέντορες οι Γεωργία Δημητροπούλου, Δανάη Μπεζαντάκου.

Η Bridging είχε από την πρώτη στιγμή τη στήριξη του δημάρχου Ασπροπύργου Νικόλαου Μελετίου, στον οποίο οι μαθητές παρουσίασαν την ιδέα τους, και φυσικά του διευθυντή του σχολείου Θεόδωρου Γατσώρη, ο οποίος εξαίρει το έργο μαθητών και καθηγητών. «Συγχαρητήρια στα παιδιά που κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες, εν μέσω πανδημίας, στάθηκαν όρθιοι και ανέπτυξαν μια τόσο σημαντική ιδέα, αλλά και ιδιαίτερα στους δύο καθηγητές τους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Γατσώρης.