IPAIDEIA.GR

μετά τη σφαγή στην ΕΡΤ , ο εκπαιδευτικός κόσμος θα είναι το επόμενο άδικο θύμα μιας κυβέρνησης ολοένα και πιο αυταρχικής και δυστυχώς, φασίζουσας.
Οι σημερινές διώξεις των συναδέλφων μας που απήργησαν ,σε ένδειξη συμπαράστασης στους εργαζόμενους της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, βρίσκονται σε φάση έγκλησης απολογίας ενώ η πειθαρχική τους δίωξη είναι δεδομένη.Ακολουθεί διαθεσιμότητα και απόλυση!!!
Και τώρα το πλέον αποκρουστικό νέο, επειδή άρχισε να διαρρέει απο βουλευτικά και υπουργικά χείλη καθώς και εφημερίδες, είναι το ακόλουθο:Όσοι μόνιμοι συνάδελφοι, βρεθούν χωρίς οργανική , από τα τέλη Ιουνίου τίθενται σε διαθεσιμότητα και απολύονται την επόμενη χρονιά.Υπάρχουν και χειρότερα σενάρια άμεσης απόλυσης και παύσης μισθοδοσίας από 1/7/2013 !!!
Φριχτά αίσχη που δύνανται να συμβούν, τόσο άμεσα.Ακαριαίος θάνατος δεκάδων χιλιάδων συναδέλφων!!! Θα το επιτρέψουμε ή θα βγούμε επιτέλους στους δρόμους;
Πάρτε ένα απλό παράδειγμα, το δικό μου:Μετά από 23 χρόνια ευδόκιμης υπηρεσίας, με 230 μονάδες μετάθεσης σε δυσπρόσιτα και άλλα περιφερειακά σχολεία , ευρισκόμενος τώρα στη διάθεση του ΠΥΣΔΕ Λακωνίας (=χωρίς οργανική),να τύχω μιας τέτοιας αναξιοπρεπούς και επαίσχυντης συμπεριφοράς!!!
Καταλαβαίνω, δεν μπορεί υγιής ανθρώπινος νους να συλλάβει ένα τέτοιο χιτσκοκικό σενάριο δημοσιο-υπαλληλικής διαστροφής αλλά, αν ο μη γένοιτο , απολυθώ, τι να υποθέσω για τον εργασιακό κόσμο που με περιβάλλει; Για όλα τα πρόσωπα που είχαν εμπλακεί στη ζωή μου , στον ανηφορικό δρόμο της δημόσιας εκπαιδευτικής προσφοράς;
Αυτούς που με υπονόμευαν τους ήξερα.Ακόμα και σήμερα , δεκάρα δε δίνω για αυτούς.Με κουτσομπόλευαν ότι δε δούλευα, απαίσιοι αυτοαπασχολούμενοι του παραεμπορίου, της λαμογιάς, της μίζας, της φοροαπαλλαγής, του ξεζουμίσματος των εθνικών πόρων, της εκμετάλλευσης του ξένου εργάτη.Αυτό το ύπουλο και σιχαμένο 35 % της ελληνικής παραγωγικής διαδικασίας , οι δήθεν επιτυχημένοι που πατούν επί πτωμάτων.Όμως οι δικοί μου άνθρωποι , τι ‘γίναν; Το δημόσιο είχε καλά παιδιά ή μήπως εγώ τους είδα έτσι, μέσα από τα τεράστια παραμορφωτικά γυαλιά της συναδελφικότητας;
Συνάδελφοι, διοικητικοί, συνδικαλιστές, αιρετοί , ποιο ρόλο έπαιζαν σε όλο αυτόν, τον εργασιακό μου βίο; Άσαρκα νευρόσπαστα, χίμαιρες, καθηγητικές οπτασίες, ομοιόμορφα κύμβαλα αλαλάζοντα , ακίνητες μορφές με χαρτοφύλακα τύπου Βλάση Κανιάρη, με περιτριγύριζαν; Μικροαστοί που κάνουν οτιδήποτε για να επιβιώσουν, που αυτοεξευτελίζονται στο όνομα των παιδιών τους , που τάχα προστατεύουν, φιλώντας τα πόδια του κάθε μικροεξουσιαστή;
Γυναικούλες που περιμένουν τον άντρα-αφέντη να τα φέρει , ενώ αυτές και με 500 ευρώ , ικανοποιούν τις κρίσεις ωραιοπάθειας τους στο Hondos center ;
Κοριτσόπουλα, που όλη όλη η επιτυχία στη ζωή τους ήταν ο ΑΣΕΠ, άντε και κανένα μεταπτυχιακό και τώρα το ξεκοκάλισμα της σύνταξης του μπαμπά για να συμπληρώνεται ο λειψός μισθός;
Νεαρούληδες δοκησίσοφοι συνάδελφοι, γαλουχημένοι στην αμπελοφιλοσοφία του facebook και στις ονειρώξεις των δαπίτικων και πασπίτικων πάρτυ και εκδρομών στις Μυκόνους της πολυσύχναστης μοναξιάς τους,που μιλούν για εντατικοποίηση σπουδών , κάμερες στην αίθουσα , συνεχείς αξιολογήσεις έχοντας κλατάρει ψυχοσωματικά από τα πρώτα χρόνια της διδακτικής τους εμπειρίας ;
Αυτός ήταν ο κόσμος που νόμιζα ως συναδελφικό; Τότε, μου αξίζει να μου συμβεί , το καθετί αποτρόπαιο, διχαστικό, ωμοφαγικό και αποκρουστικό.Ήμουν , κοινωνικά, αδιάβαστος .Τώρα , θα προσπαθήσω και απόβλητος.
Υστερόγραφο:Κάνω έκκληση στους συναδέλφους μου, έστω και την ύστατη στιγμή και μετά τις σημερινές διώξεις επιταγμένων που απήργησαν, να ενωθούν και να δώσουν ένα μάθημα στην ανάλγητη κρατική εξουσία που τείνει να τους μεταβάλλει σε θλιβερό υποχείριό της.
ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Καθηγητής 1ου Γυμνασίου Σπάρτης
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Σπάρτης