H ανακοίνωση που εξέδωσαν οι Ακηδεμόνευτοι Δημοκράτες Καθηγητές Λάρισας:

Με αφορμή την παραίτηση αναπληρωτή καθηγητή σε ΕΠΑΛ της Πατρίδας μας και την στάση που κρατούν μέχρι τώρα Υπουργείο, Περιφερειακή Διεύθυνση, Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης της περιοχής του συγκεκριμένου ΕΠΑΛ, Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου αυτού, Διευθυντής του ίδιου σχολείου, Δεκαπενταμελές, Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων, Δήμαρχος και Δημοτικό Συμβούλιο του οικείου Δήμου, τοπική κοινωνία, ΟΛΜΕ, τοπική ΕΛΜΕ, εκπαιδευτική κοινότητα, Μ.Μ.Ε., θεωρούμε ότι έχουμε την υποχρέωση να στηρίξουμε, τουλάχιστον ηθικά, τον καθηγητή ο οποίος προέβη στην γενναιότατη πράξη υποβολής παραίτησης μη ανεχόμενος καταστάσεις και πρακτικές που καταργούν από ένα σχολείο το νόημα της λέξης σχολείο.

Ο συγκεκριμένος καθηγητής με βάση όσα αναφέρει στην επιστολή του – παραίτηση δεν προσπάθησε να εφαρμόσει στο σχολείο, όπου τάχθηκε, δικές του εκπαιδευτικές πρακτικές, αλλά τους νόμους της πολιτείας που του ανέθεσε το έργο αυτό και τον όρκισε κιόλας να το κάνει.
Από τη στάση που τηρεί μέχρι τώρα η Κοινωνία (για να μην αναφέρουμε ξανά όλους τους φορείς/θεσμούς που μόλις αναφέραμε) διαπιστώνουμε μια ανοχή στην παραβατικότητα/εγκληματικότητα που λαμβάνει χώρα δίπλα μας όταν αυτή δεν μας ακουμπά, δεν μας προσθίγει. Ξένη φωτιά μην την ανακατεύεις.

Πρώην υπουργός Παιδείας δηλώνει: «η παραίτηση «φώτισε ένα κόσμο που δεν θέλουμε να ξέρουμε ότι υπάρχει», ενώ συμπληρώνει πως «εισβάλλει καθημερινά στο σχολείο, συχνά μάλιστα με έναν απροσδόκητα βίαιο τρόπο που μας καταπλήσσει». Και παίρνει την ευκαιρία να κάνει μία βερμπαλιστική αντιπολίτευση στην παρούσα Κυβέρνηση χωρίς καμία αναφορά στον εκπαιδευτικό, δηλαδή στον άνθρωπο. Θα μπορούσε, τουλάχιστον, λογοκοπώντας και πάλι, να ζητήσει από την Υπουργό να μην κάνει δεκτή την παραίτησή του.
Η Υπουργός κωφεύει και σιωπά.

Ο καθηγητής φώτισε αυτόν τον κόσμο και κάηκε.
Εμείς από την ώρα που διαβάσαμε την επιστολή του εκπαιδευτικού και ιδιαιτέρως την κατακλείδα της, την οποία αυτούσια παραθέτουμε αμέσως εδώ για να καταλάβει ο αναγνώστης της διαμαρτυρίας μας αυτής περί τίνος ηθικού αναστήματος πρόκειται, αισθανόμαστε ότι η σιωπή είναι συνενοχή.
(Παρατίθεται η κατακλείδα της επιστολής του καθηγητή και ακολουθεί η διακήρυξή μας). Γράφει ο Θεόδωρος
«Αυγά πρέπει να σπάσουν».
¨Για μένα η παραίτηση είναι μία καταστροφή, τόσο από πλευράς σταδιοδρομίας όσο και οικονομικά. Για δύο χρόνια τιμωρούμαι μένοντας εκτός σχολείων. Ο αναπληρωτής που παραιτείται δεν δικαιούται ούτε επίδομα ανεργίας. Μένω για δύο χρόνια εκτός  μοριοδότησης. Το σημαντικότερο είναι ότι απομακρύνομαι από ένα λειτούργημα που αγαπώ.
Η παραμονή μου όμως, στις παρούσες συνθήκες, θα σήμαινε ηθική καταστροφή, κάτι απείρως σημαντικότερο μιας και θα είχε επιπτώσεις και στην υγεία μου.

Προερχόμενος από δύο πολύ δημιουργικές χρονιές τόσο στο 1ο ΕΕΕΕΚ Θέρμης όσο και στο 1ο Γυμνάσιο Κισάμου, όπου πράγματι αισθανόμουν πως εκτελώ λειτούργημα, μου είναι αδύνατο να προσαρμοστώ σε μια επιβεβλημένη από εκτός ορίων παραβατικούς μαθητές, απάθεια.
Παραιτούμαι λοιπόν λόγω ανωτέρας βίας, και είναι πραγματικά και «ανωτέρα» και ξεκάθαρα βία. Παραιτούμαι εν τέλη διότι έκρινα τον εαυτό μου ανήμπορο να ανταπεξέλθει σε τέτοιου είδους καταστάσεις και υφίσταμαι τις συνέπειες της πράξης μου αυτής.
Όσοι όμως δεν παραιτούνται, και δεν εννοώ απλά τους συναδέλφους στο σχολείο, σημαίνει πως θεωρούν τον εαυτό τους ικανό να αντιμετωπίσει με επιτυχία τη παγιωμένη αυτή αρνητική κατάσταση.
Η παρούσα μακροσκελής καταγγελία – «πόνημα» δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε ένα παιχνίδι επίρριψης ευθυνών εκατέρωθεν (υπουργείο, διευθύνσεις εκπαίδευσης, ΕΛΜΕ, σύλλογος εκπαιδευτικών ΕΠΑΛ κ.λ.π.). Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για την κατάντια σχολείων μας. Το περιεχόμενο της παρούσης αποσκοπεί στο να λειτουργήσει ως εκκινητής για την αποτελεσματική συνεργασία των ανωτέρω φορέων απέναντι στη κατεπείγουσα αρνητική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί. Ελπίζω να ληφθεί σοβαρά υπόψη και να επιφέρει άμεση οργανωμένη δράση¨.

Για όλα αυτά
Διαμαρτυρόμαστε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας για το ΑΔΙΚΟ. Συμπαραστεκόμαστε στον μεγαλειώδη Συνάδελφο.
Ζητούμε από την Υπουργό να μην κάνει δεκτή την παραίτηση και να λάβει σοβαρά υπόψιν όλη την επιστολή για το καλό της παιδείας της Πατρίδας μας.