Η χρήση πολλαπλών σταθμισμένων ψυχομετρικών κριτηρίων οδηγεί σε ακριβέστερη διαφορική διάγνωση.

 

Οι μαθησιακές δυσκολίες αποτελούν την πιο μελετημένη μορφή προβλημάτων σχολικής μάθησης. Έχουν διερευνηθεί από διαφορετικούς κλάδους της επιστήμης οι οποίοι χρησιμοποιούν διαφορετικούς όρους όπως ειδική μαθησιακή δυσκολία, δυσλεξία, κ.α. και έχουν διατυπωθεί υποθέσεις σχετικά με τα αίτια που τις προκαλούν, χωρίς μέχρι σήμερα να έχουν εντοπιστεί οι αιτιολογικοί παράγοντες. Κατά συνέπεια αποτελούν για κάθε ειδικό ένα πρόβλημα προς επίλυση που για να οδηγήσει στις κατάλληλες παιδαγωγικές παρεμβάσεις απαιτεί διεπιστημονική σφαιρική προσέγγιση με κατάλληλα εργαλεία.

Εκτός από την παιδαγωγική αξιολόγηση που αποτελεί την αφετηρία διερεύνησης μιας δυσκολίας στη σχολική μάθηση, σήμερα κρίνεται απαραίτητη η χρήση πολλαπλών σταθμισμένων ψυχομετρικών κριτηρίων που να καλύπτουν όλες τις όψεις των λειτουργιών που υπεισέρχονται στη σχολική μάθηση και μπορεί να οδηγήσουν σε ακριβέστερη διαφορική διάγνωση. Μια σειρά από τέτοια κριτήρια που αφορούν τις λειτουργίες της μάθησης και πιο εξειδικευμένα του λόγου και της μαθηματικής σκέψης, είναι τα κριτήρια που διδάσκονται στο ετήσιο σεμινάριο εξειδίκευσης Με τη χρήση αυτών και της παιδαγωγικής αξιολόγησης, μπορεί ο επαγγελματίας (εκπαιδευτικός, λογοθεραπευτής, ψυχολόγος κτλ) να προσδιορίσει με ακρίβεια τη δυσκολία του μαθητή (δυσλεξία, δυσαριθμησία κ.α.) και να σχεδιάσει σύγχρονα προγράμματα μεθόδων και στρατηγικών για την αντιμετώπισή της.