Η παρουσία σκύλου στο σπίτι ενδέχεται να μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης εκζέματος σε παιδιά με γενετική προδιάθεση, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Allergy».

Το έκζεμα, μια δερματική πάθηση που συνοδεύεται από έντονη φαγούρα, αποδίδεται σε ένα σύμπλεγμα γενετικών και περιβαλλοντικών παραμέτρων. Ωστόσο, οι μηχανισμοί αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε αυτούς τους δύο παράγοντες παραμένουν σε μεγάλο βαθμό αδιευκρίνιστοι.

Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια του Εδιμβούργου και του Μπρίστολ, τη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου και το ερευνητικό ινστιτούτο Helmholtz του Μονάχου, ανέλυσε στοιχεία από σχεδόν 300.000 άτομα. Στόχος τους ήταν να διερευνήσουν κατά πόσο η γενετική προδιάθεση για έκζεμα επηρεάζει τον τρόπο που αντιδρούν οι οργανισμοί στους περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Δείτε επίσης 

Ειδικότερα, οι επιστήμονες συνδύασαν δεδομένα από 16 ευρωπαϊκές μελέτες, επικεντρώνοντας την προσοχή τους σε 24 σημαντικές γενετικές παραλλαγές που σχετίζονται με το έκζεμα, καθώς και σε 18 περιβαλλοντικούς παράγοντες της πρώιμης ζωής – τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και κατά τον πρώτο χρόνο ζωής των παιδιών.

Αρχικά, σε δείγμα άνω των 25.000 συμμετεχόντων, προέκυψε πιθανή συσχέτιση μεταξύ επτά περιβαλλοντικών παραγόντων (συμπεριλαμβανομένων της ιδιοκτησίας σκύλου, της ύπαρξης μεγαλύτερων αδελφών, της ιδιοκτησίας γάτας, του θηλασμού, του καπνίσματος, της χρήσης αντιβιοτικών και των πρακτικών καθαρισμού) και τουλάχιστον μίας γενετικής παραλλαγής που προδιαθέτει στην εκδήλωση εκζέματος.

Σκύλος στο σπίτι: Πώς προστατεύει την υγεία των παιδιών με γενετική προδιάθεση

Στη συνέχεια, η ομάδα εστίασε σε ένα διευρυμένο σύνολο σχεδόν 255.000 ατόμων, όπου αναδείχθηκε η πιο ισχυρή αλληλεπίδραση: μια γενετική περιοχή που αυξάνει τον κίνδυνο για έκζεμα, αλλά φαίνεται να «προστατεύεται» όταν το παιδί ή το βρέφος μεγαλώνει σε οικογένεια με σκύλο. Εργαστηριακές αναλύσεις επιβεβαίωσαν ότι μόρια που προέρχονται από τον σκύλο και υπό συνθήκες θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν αλλεργικές αντιδράσεις, στην πραγματικότητα καταστέλλουν τη φλεγμονή του δέρματος.

Παρόμοια προστατευτική δράση φάνηκε να έχει και η παρουσία μεγαλύτερων αδελφών. Παρ’ όλα αυτά, οι ερευνητές τονίζουν πως απαιτείται περαιτέρω έρευνα για την οριστική επιβεβαίωση της παρατήρησης.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η επαφή των μικρών παιδιών με ευρύτερη ποικιλία μικροβίων, είτε μέσω των σκύλων είτε μέσω άλλων παιδιών, ενδεχομένως να υποστηρίζει την ανάπτυξη της φυσικής άμυνας του οργανισμού, περιορίζοντας τον κίνδυνο εκζέματος.

Τέλος, οι ειδικοί διευκρινίζουν ότι η μελέτη δεν ασχολήθηκε με την επίδραση της επαφής με σκύλους στην πορεία ή θεραπεία ήδη υπαρχόντων περιστατικών εκζέματος. Επισημαίνουν δε ότι η απόκτηση σκύλου μπορεί, σε ορισμένες περιπτώσεις, να επιδεινώσει τα συμπτώματα.

Δείτε