Πίνακας περιεχομένων

«Όχι στην Παιδεία δύο ταχυτήτων» – Ηχηρή προειδοποίηση για τις συνέπειες των ιδιωτικών ΑΕΙ

Η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας να αποδεχθεί την ίδρυση λεγόμενων «μη κρατικών» πανεπιστημίων αναδεικνύεται, σύμφωνα με τον Χρήστο Αναστασιάδη, μέλος του Δ.Σ. του Ζ΄Σ.Ε.Π.Ε. Θεσσαλονίκης, ως μια επικίνδυνη θεσμική εκτροπή. Όπως επισημαίνει, η έγκριση δεν στηρίζεται σε συνταγματική αναθεώρηση αλλά σε ερμηνευτική κατασκευή, γεγονός που τη καθιστά νομικά επισφαλή και πολιτικά αμφισβητήσιμη. Θέτει μάλιστα το ερώτημα κατά πόσο μια τόσο καθοριστική απόφαση μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητη, όταν βασίζεται σε οριακή πλειοψηφία και όχι σε κοινωνική και πολιτική συναίνεση.

Κεντρική θέση του αποτελεί η διαπίστωση ότι η ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ προσβάλλει ευθέως το άρθρο 16 του Συντάγματος, το οποίο διασφαλίζει τη δημόσια, δωρεάν και πλήρως αυτοδιοικούμενη ανώτατη εκπαίδευση.

Δείτε 

Την ανησυχία αυτή συμμερίζονται, όπως σημειώνει, σχεδόν όλοι οι θεσμικοί φορείς της εκπαίδευσης – από την ΠΟΣΔΕΠ και τη ΔΟΕ μέχρι την ΟΛΜΕ, το Συντονιστικό Πρυτάνεων και την UNESCO – οι οποίοι προειδοποιούν για τη θεσμική απορρύθμιση, την υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων και τη μετατροπή της μόρφωσης σε εμπόρευμα προσβάσιμο μόνο στους οικονομικά ισχυρούς.

Η νέα πραγματικότητα, υπογραμμίζει, θα οδηγήσει σε φυγή επιστημόνων, θα περιορίσει την πρόσβαση για χιλιάδες λόγω διδάκτρων και θα εντείνει τις ταξικές ανισότητες στην . Η υπεράσπιση της εκπαίδευσης ως κοινωνικού αγαθού είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαία.

Για τον λόγο αυτό, καλεί κάθε πολίτη, κάθε εκπαιδευτικό, νέο και γονέα να σταθεί απέναντι στην ιδιωτικοποίηση της γνώσης και να διεκδικήσει τη διατήρηση του άρθρου 16 ως θεσμική εγγύηση για ποιοτική, δωρεάν και ισότιμη μόρφωση για όλους.

Δείτε εδώ 

«Μη κρατικά» ΑΕΙ ή απλώς Ιδιωτικά ΑΕΙ ; Μια επικίνδυνη ανατροπή του άρθρου 16 του Συντάγματος.

H πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την οποία κρίθηκε συνταγματικά ανεκτή η ίδρυση λεγόμενων «μη κρατικών» πανεπιστημίων, δεν αναιρεί αλλά επιβεβαιώνει την ανάγκη πολιτικής και κοινωνικής επαγρύπνησης. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να μετατρέψει τα κολέγια σε ΑΕΙ θα αποτύχει ακόμη και με όρους αγοράς. Κατά πλειοψηφία κι όχι ομόφωνα σύμφωνα με δημοσιεύματα, το ΣτΕ ενέκρινε την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, με νομική βάση ερμηνευτική, όχι αναθεωρητική. το ΣτΕ ενέκρινε την ίδρυση ιδιωτικών ΑΕΙ, με νομική βάση ερμηνευτική, όχι αναθεωρητική.

Όμως ο συσχετισμός αυτός εγείρει ερωτήματα: Πόσα από τα μέλη της πλειοψηφίας που τάχθηκαν υπέρ, είχαν διοριστεί από την παρούσα κυβέρνηση; Πόσο ανεξάρτητη μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοια κρίσιμη απόφαση, όταν δεν στηρίζεται σε ευρεία πολιτική και κοινωνική συναίνεση, αλλά σε έναν οριακό, θεσμικά εύθραυστο συσχετισμό;

Εκπαιδευτικοί: Γιατί η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων απειλεί τον δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας

Το άρθρο 16 κατοχυρώνει την ισότητα στην Παιδεία

Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων δεν αποτελεί «εκσυγχρονισμό», αλλά συνταγματική εκτροπή με κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Το Σύνταγμα προβλέπει σαφώς ότι η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα νομικού χαρακτήρα δημοσίου δικαίου και με πλήρη αυτοδιοίκηση. Οποιαδήποτε προσπάθεια νομιμοποίησης ιδιωτικών ΑΕΙ αντιβαίνει ευθέως στην πρόβλεψη αυτή.

H κοινωνία λέει “όχι” στην ιδιωτικοποίηση της γνώσης.

Το σύνολο σχεδόν των θεσμικών και επιστημονικών φορέων της εκπαίδευσης έχει τοποθετηθεί κατά της ίδρυσης ιδιωτικών ΑΕΙ, τεκμηριώνοντας ότι:

Η ΠΟΣΔΕΠ τονίζει πως η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων θα οδηγήσει σε υποβάθμιση και αποδυνάμωση των δημόσιων ιδρυμάτων, ενισχύοντας την ταξική διάσταση στην πρόσβαση στη γνώση.

Η ΔΟΕ, ΟΛΜΕ υπογραμμίζουν πως η κυβέρνηση αντί να στηρίξει τη δημόσια εκπαίδευση, προωθεί τη μετατροπή της σε εμπόρευμα, υπονομεύοντας το καθολικό δικαίωμα στη δωρεάν ανώτατη μόρφωση.

Το Συντονιστικό των Πρυτάνεων έχει επανειλημμένα εκφράσει τη θέση πως οποιαδήποτε αλλαγή στο άρθρο 16 απαιτεί ευρεία κοινωνική και πολιτική συζήτηση και δεν μπορεί να προχωρήσει με ερμηνευτικά τεχνάσματα.

Η UNESCO σε όλες τις διεθνείς συμβάσεις που έχει συνυπογράψει και η Ελλάδα, επαναβεβαιώνει την πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Το Αρχείο Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) υπενθυμίζει τον ιστορικό ρόλο του άρθρου 16 ως θεσμικής ασπίδας απέναντι σε περιόδους κοινωνικού αποκλεισμού και πολιτικής αυθαιρεσίας.

Όχι στην Παιδεία δύο ταχυτήτων – Όχι στην απαξίωση του δημόσιου Πανεπιστημίου

Η ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Αντιθέτως:

. Θα ενισχύσει τη μετανάστευση νέων επιστημόνων από τα δημόσια ΑΕΙ, που θα υποβαθμιστούν.

. Θα μετατρέψει το δικαίωμα στη μόρφωση σε προνόμιο για τους οικονομικά ισχυρούς.

. Θα διευρύνει τις κοινωνικές ανισότητες, αποκλείοντας χιλιάδες νέους από την ακαδημαϊκή και επαγγελματική ανέλιξη.

Δείτε επίσης 

Ιδιωτικά Πανεπιστήμια – Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις:

. Ποιος αποφασίζει τελικά για το Σύνταγμα: οι πολίτες και η Βουλή ή μια οριακή μειοψηφία διορισμένων δικαστών;

. Ποιο μοντέλο Παιδείας θέλουμε: δημόσια, δωρεάν, με επιστημονική και ακαδημαϊκή ανεξαρτησία ή ιδιωτικοποιημένη, εταιρική και ταξικά φιλτραρισμένη;

. Ποιο είναι το πραγματικό κόστος της λεγόμενης «ελευθερίας επιλογής», όταν χιλιάδες φοιτητές θα μείνουν έξω από το πανεπιστήμιο λόγω αδυναμίας πληρωμής διδάκτρων;

Είναι αναγκαίο, κάθε δημοκρατική συλλογικότητα, κάθε πολίτης, κάθε εκπαιδευτικός, κάθε γονέας , κάθε νέος και νέα:

Να υπερασπιστούμε την Παιδεία ως Δικαίωμα, ως Δημόσιο Κοινωνικό Αγαθό.

Να απαιτήσουμε πολιτική δέσμευση για τη διατήρηση του άρθρου 16 ως θεσμική εγγύηση για ισότιμη, δωρεάν, κρατική και ποιοτική εκπαίδευση για όλους.

Η Παιδεία δεν είναι προϊόν για λίγους. Είναι δικαίωμα και κοινωνικό αγαθό για όλους.