Καταργείται η διδασκαλία της Αντιγόνης του Σοφοκλή
Πρέπει επιτέλους ως σωματείο, ως ομοσπονδία, ως εκπαιδευτικοί να αποφασίσουμε εάν είμαστε με τον σκοταδισμό, την αμορφωσιά, την βαρβαρότητα της αγοραίας χρησιμοθηρίας ή με τον πολιτισμό, τον ελληνικό και παγκόσμιο. Έχουμε το μοναδικό προνόμιο να επικοινωνούμε αμεσότερα με ορισμένα από τα αριστουργήματα της παγκόσμιας τέχνης και του πολιτισμού και τα καταργούμε! Είναι απαράδεκτο, εξοργιστικό, εν τέλει εγκληματικό να καταργεί το ελληνικό υπουργείο παιδείας την διδασκαλία κειμένων όπως: ο Επιτάφιος του Περικλή σχετικά πρόσφατα και τώρα η Αντιγόνη του Σοφοκλή. Αυτό δεν πρέπει να περάσει έτσι!
Το ζήτημα δεν αφορά την μία ή τις δύο ώρες διδασκαλίας στο ωρολόγιο πρόγραμμα υπέρ ή εις βάρος των Φιλολόγων, το ζήτημα αφορά την κατεύθυνση και την στοχοθεσία του ελληνικού σχολείου. Εάν δηλαδή το ελληνικό σχολείο φροντίζει να μεταδώσει και να αναδείξει το τεράστιο μορφωτικό και πολιτισμικό κεφάλαιο που φέρει ο ελληνικός λαός, χωρίς συμπλέγματα και χωρίς μισαλλοδοξία, χωρίς ίχνος κάποιας έπαρσης ή αλαζονείας, αλλά με την αυτοπεποίθηση του δρομέα μεγάλων αποστάσεων που έχοντας περάσει από την Σκύλλα και την Χάρυβδη, δια πυρός και σιδήρου, έρχεται να αντιμετωπίσει τους νέους βαρβάρους της πολιτισμικής χειραγώγησης που εγγυάται την κοινωνική, οικονομική και πολιτική υποδούλωση.
Δεν έχω καμία εμμονή με την διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών. Υποστηρίζω όμως ότι αυτό που δεν κατόρθωσε ο αυταρχισμός του Κρέοντος, να κάνει την Αντιγόνη να σιγήσει, δεν είναι δυνατόν να το επιτρέψει ο εκπαιδευτικός κόσμος, ο κόσμος του πολιτισμού και της δημοκρατίας ευρύτερα. Η Αντιγόνη πρέπει να εξακολουθεί στους αιώνες των αιώνων να ορθώνει το ανάστημά της και να φωνάζει πως δεν γεννήθηκε για να μισεί με άλλους, να συστρατεύεται και να ανέχεται το συλλογικό μίσος του φασισμού και του ρατσισμού απέναντι στον κάθε αδύναμο και διαφορετικό, αλλά να αγαπά μαζί με άλλους – γιατί ατομική σωτηρία της ψυχής στην δική μας παράδοση είναι απαράδεκτη – να δημιουργεί συλλογικά, δηλαδή να παράγει πολιτισμό, τα «έργα της θάλασσας, τα έργα της αγάπης» γιατί ο έρως, ο μανικός έρως, η εσωτερική δημιουργική δύναμη του ανθρώπου είναι «ανίκατος μάχαν» και θα τους πάρει και θα τους σηκώσει! Αυτή η ιεροσυλία δεν μπορεί να περάσει, είναι αδιανόητο να περάσει γιατί τίποτα δεν είναι πιο φοβερό από τον άνθρωπο όπως πάλι ο Σοφοκλής θα μας διδάξει σε άλλο χορικό του ίδιου έργου.
Δεν πάμε να σώσουμε τη μία ή τις δύο ώρες του κλάδου μας οι φιλόλογοι. Εδώ καλούμαστε να υπερασπιστούμε την Αντιγόνη στον αγώνα της δίνοντας λύση επιτέλους στην τραγωδία: να μην την καταστρέψει η αυτόγνωτος οργή της, η μοναχική και αλαζονική της εμμονή στο δίκιο και καταλήξει θαμμένη ζωντανή αλλά να σταθούμε δίπλα της στον αγώνα για το δίκιο κι απέναντι στον Κρέοντα και τον άδικό του νόμο. Η υπεράσπιση της Αντιγόνης ας γίνει το σύμβολο της συνολικής αντίστασης για την Παιδεία και την ελευθερία αυτού του τόπου!
Τάσος Χατζηαναστασίου, φιλόλογος στο 1ο ΕΠΑΛ Ναυπλίου