Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν μπορεί να επεξεργαστεί σωστά τις πληροφορίες που λαμβάνει από τα μάτια, όταν ο τρισδιάστατος κόσμος τον οποίο γνωρίζει καλά αποτυπώνεται σε δύο διαστάσεις.
Αντιλαμβανόμαστε την απόσταση των κοντινών αντικειμένων χρησιμοποιώντας διόφθαλμη όραση, η οποία εξαρτάται από τις γωνίες ανάμεσα στα μάτια μας και τα αντικείμενα.

Εάν δημιουργήσετε μια εικόνα ενός αντικειμένου που έχει παραμορφωθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να ταιριάζει με αυτές τις μεταβαλλόμενες γωνίες, μπορείτε να ξεγελάσετε τον εγκέφαλο να νομίζει ότι έχει δει ένα πραγματικό τρισδιάστατο αντικείμενο, όταν στην πραγματικότητα πρόκειται για μια επίπεδη απεικόνιση.