Θαλασσοδάνειο: τα δανεικά κι αγύριστα ή το δάνειο της απελπισίας.

Προέρχεται από τον όρο “ναυτικό “. Το ναυτοδάνειο το χορηγούσαν στον πλοιοκτήτη ή τον πλοίαρχο με πολύ μεγάλο τόκο, επειδή ο δανειστής συμμετείχε στον κίνδυνο να χάσει τα χρήματά του σε περίπτωση που θα ναυαγούσε το καράβι ή αβαρίας κλπ.

Ο θεσμός των ναυτοδανείων είχε εφαρμογή από τους αρχαίους και διατηρήθηκε και μετά και προπαντός το Μεσαίωνα και μπήκε και σε μας ο θεσμός (Ναυτ. Δίκαιο).

Τα ναυτοδάνεια ήταν πρόδρομος της “θαλασσασφάλειας”. Σαίξπηρ: “Έμπορος της Βενετίας” (Σάυλωκ).