Σήμερα που η εμπιστοσύνη της κοινωνίας των πολιτών στην κρατική μηχανή έχει ενισχυθει σημαντικά μετά απο δέκα χρόνια βαθιάς κρίσης.
Σήμερα που η κυβέρνηση έδειξε ότι μπορεί με επάρκεια να αντιμετωπίσει απανωτές κρίσεις έχοντας ουσιαστικά στο πλευρό της την πλειονότητα του πολιτικού κόσμου και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

της Χαράς Κεφαλίδου*

Σήμερα που αναγνωρίζονται διεθνώς οι δυνατότητες της χώρας μας.
Σήμερα έχει φτάσει το πλήρωμα του χρόνου να βάλουμε τις βάσεις για το κοντινό «αύριο» του τόπου.
Το εθνικό κεφάλαιο που αποκτήσαμε μεσούσης της πανδημίας, δεν νοείται να μείνει αναξιοποίητο.
Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις που βίαια ανέκοψαν τα Μνημόνια και ο ΣΥΡΙΖΑ, περιμένουν εδώ και χρόνια σε θέση εκκίνησης. Η μεταρρύθμιση στην Παιδεία είναι ίσως η πιο μακρόπνοη αλλά ταυτόχρονα η πλέον επείγουσα. Μεγάλες μάχες για τον εκσυγχρονισμό της έχουν δοθεί και κερδηθεί με μεγάλο κόστος ήδη από το 2010, αλλά το κεφάλαιο των αλλαγών δεν έχει κλείσει.

Η σημερινή κυβέρνηση αναλαμβάνει το βάρος της ευθύνης να αποδείξει εάν μπορεί να εκπληρώσει όσα προεκλογικά υποσχέθηκε στους πολίτες. Αυτούς που την εμπιστεύτηκαν ακριβώς για αυτές τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις με αιχμή την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση που ο σημερινός πρωθυπουργός έκανε «σημαία» προεκλογικά, τοποθετώντας την θεμέλιο της νέας, σύγχρονης και ανθρώπινης κοινωνίας.

Σε αυτή τη μοναδική συγκυρία, η ανακοίνωση ενός απισχνασμένου σχεδίου νόμου, που διατρέχει επιδερμικά τη «ραχοκοκαλιά» της εκπαιδευτικής διαδικασίας δεν είναι παραφωνία, είναι ένα ηχηρό χαστούκι επαναφοράς στην α-λα ελληνικά κανονικότητα. Μια κανονικότητα ανεπαρκή και προβληματική. Ίσως, εννιά μήνες να μην είναι αρκετοί για το ξεδίπλωμα όλων των σχεδίων της κυβέρνησης. Όμως είναι πολύς χρόνος για να πηγαίνει χαμένος σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα, ειδικά όταν πρόκειται για ήδη επεξεργασμένες προτεραιότητες με εργαλεία διαθέσιμα εδώ και χρόνια, που περιμένουν την τόλμη της ηγεσίας για να αξιοποιηθούν.

Το Υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής δεν ανακάλυψε τον τροχό. Είχε το θάρρος και τη βούληση να κάνει πράξη τη μείωση της γραφειοκρατίας. Χωρίς πολύ θόρυβο, χωρίς βαρύγδουπες ανακοινώσεις, χωρίς καθημερινά δελτία Τύπου, χωρίς αποσπασματικές ρυθμίσεις. Στον ίδιο χρόνο το Υπουργείο Παιδείας εξαντλείται σε αποσπασματικά ημίμετρα, μικροταχτοποιήσεις, τσιγκούνικες αλλαγές, με επικοινωνιακές γαρνιτούρες.

Σε αυτή τη λογική του φανταχτερού περιτυλίγματος, την ώρα που δεν έχει καταφέρει να λύσει, καίρια προβλήματα στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, εν μέσω πανδημίας και Πάσχα, παρουσίασε πολυνομοσχέδιο «σκούπα» για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Ένα συνονθύλευμα διακηρύξεων, με επίκληση φανταχτερών τίτλων χωρίς περιεχόμενο, αποσπασματικές ρυθμίσεις, χωρίς σχέδιο και συνοχή. Φαντάζομαι δεν εννοούσε αυτό η ΝΔ ως εκπαιδευτική πολιτική με γνώμονα την αριστεία.

Οι μεγαλοστομίες της Υπουργού Παιδείας, περί «απόλυτης προτεραιότητας στην επαγγελματική εκπαίδευση, γιατί τα ΕΠΑΛ είναι πολύ σημαντικός βραχίωνας, τμήμα της εκπαίδευσης εν συνόλω» πνίγηκαν στον ηλικιακό κόφτη που θεσπίζεται στα Επαγγελματικά Λύκεια και μόνο σε αυτά – γιατί άραγε; Το κυβερνητικό σχέδιο για «τη μετατροπή του επαγγελματικού Λυκείου από λύση ανάγκης σε συνειδητή επιλογή» προφανώς ξεχάστηκε στο πιο βαθύ συρτάρι του Υπουργείου Παιδείας.

«Η ίδρυση Προτύπων Επαγγελματικών Λυκείων» μπορεί να περιμένει την επόμενη ή μεθεπόμενη κυβέρνηση να τα ανακαλύψει!
Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αριστούχος επικοινωνιακής πολιτικής, με το πρόσφατο νομοσχέδιο περνά όντως ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους πολίτες: Την παρούσα κυβέρνηση η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση δεν την αφορά. Της χαλά την αστραφερή εικόνα μιας απόλυτα αυτοαναφορικής φαντασιακής αριστείας.
nosmo
Κάπως έτσι -με μια κίνηση- το Υπουργείο Παιδείας δίνει στους πολίτες το δικαίωμα να αμφισβητούν το μεγαλύτερο ατού της κυβέρνησης, την εμπιστοσύνη και τη συνέπεια, ενώ ταυτόχρονα βάζει άλλη μια τρικλοποδιά στην πολύπαθη Παιδεία.

* Η Χαρά Κεφαλίδου είναι βουλευτής Δράμας και Τομεάρχης Παιδείας του Κινήματος Αλλαγής