Ενημερωτικό Σημείωμα για τη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» και στον δημοσιογράφο Γρηγόρη Τζιοβάρα  Σημεία συνέντευξης.  

– Για την πορεία της επιδημίας

«Τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Και έχουμε υποχρέωση να προειδοποιήσουμε την κοινή γνώμη ότι ο επόμενος μήνας θα είναι πολύ δύσκολος»

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα έχουμε αύξηση των κρουσμάτων, θα έχουμε αύξηση των σοβαρών κρουσμάτων, άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους, να το ξέρουμε αυτό»

«Το σημαντικό είναι να περιορίσουμε τον αριθμό στο ελάχιστο και να μην χάσουν άνθρωποι τη ζωή τους -αυτή είναι η μεγάλη προσπάθεια- ενώ θα μπορούσε να σωθούν. Αυτό είναι το κύριο μέλημά μας»

«Το μεγάλο πρόβλημα με αυτή την ασθένεια δεν είναι το 80 ή 85% που θα την περάσουν χωρίς καλά-καλά να την καταλάβουν. Είναι οι ευάλωτοι, όσοι έχουν χρόνιες παθήσεις, οι ηλικιωμένοι οι οποίοι μπορεί να χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη ή μπορεί να χρειαστούν πρόσβαση σε εντατική και σε κάποιου είδους αναπνευστική υποστήριξη».

– Για τα μέτρα και την ευθύνη όλων

«Κανένα κράτος δεν μπορεί να ελέγξει το πρόβλημα σε απόλυτο βαθμό. Αυτό που μπορεί να κάνει το κράτος -και το οποίο έχουμε κάνει- είναι να παίρνει σταδιακά ολοένα και περισσότερα μέτρα για να περιορίσει τις κοινωνικές συναθροίσεις»

«Εάν κάνουμε όλοι αυτό το οποίο πρέπει, δεν θα γίνουμε Ιταλία»

«Εμείς μεν μπορεί να αρρωστήσουμε και να μην πάθουμε τίποτα, αλλά αν κολλήσουμε κάποιον άνθρωπο ο οποίος είναι ηλικιωμένος ή αν επιτρέψουμε με την συμπεριφορά μας να διασπαρεί ο ιός με μεγαλύτερη ταχύτητα, οι επιπτώσεις σε κάποιον άλλον συνάνθρωπό μας, τον οποίο πιθανώς και να μην γνωρίζουμε, να είναι δραματικές»

«Οι ηλικιωμένοι άνθρωποι πρέπει να περιορίσουν οι ίδιοι τις μετακινήσεις τους»

– Για τη συνάθροιση πιστών στις εκκλησίες

«Καταλαβαίνω τη θεολογική διάσταση του θέματος (…) Περιμένω όμως τη συνεργασία της εκκλησίας»

«Πρέπει να περιορίσουμε τη μαζική προσέλευση στις εκκλησίες. Πιστεύω ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα. Και εγώ το έχω. Μια φορά πήγα μόνος μου στην εκκλησία, άναψα ένα κερί, έκανα το σταυρό μου και είπα αυτά τα οποία έπρεπε να πω στον εαυτό μου. Το πρόβλημα είναι η μαζική προσέλευση στις εκκλησίες…»

«Τις μαζικές συναθροίσεις θέλουμε να αποφύγουμε και κυρίως τις μαζικές συναθροίσεις ανθρώπων που εξ ορισμού είναι ευπαθείς. Διότι η αλήθεια είναι ότι το ποίμνιο της εκκλησίας είναι πρωτίστως ηλικιωμένοι άνθρωποι και αυτό πρέπει να το λάβουμε υπόψη μας. Οφείλω, λοιπόν, ως πρωθυπουργός να τους προειδοποιήσω γι’ αυτόν τον κίνδυνο και να τους πω πως ό,τι ισχύει για τις συναθροίσεις, ισχύει προφανώς και για τις εκκλησίες»

– Για τα αντανακλαστικά και την αποτελεσματικότητα του κράτους

«Ακούγαμε πάντα στην Ελλάδα τους πολίτες να ρωτάνε “πού είναι το κράτος;”. Ε, δεν το έχουμε ακούσει αυτό τούτες τις μέρες. Και αυτό νομίζω ότι είναι καλό, γιατί το κράτος είμαστε όλοι. Ειδικά σε μια τέτοια κρίση δεν υπάρχει ένα κράτος. Υπάρχουν δομές και άνθρωποι που κάνουν τη δουλειά τους (…) Το κράτος λειτούργησε καλύτερα από ό,τι πολλοί περίμεναν»

«Έχω μεγάλη εμπιστοσύνη στο δημόσιο σύστημα υγείας (…) Έχουμε εξαιρετικούς και πολύ αφοσιωμένους γιατρούς και νοσηλευτές»

– Για την ενίσχυση του συστήματος υγείας

«Θα πάρουμε κόσμο με πολύ γρήγορες διαδικασίες, θα παρακάμψουμε διαδικασίες για να προσλάβουμε νοσηλευτές και γιατρούς με 24μηνες συμβάσεις, ώστε να εξακολουθούν να παρέχουν τις υπηρεσίες στο σύστημα υγείας και αφού περάσει αυτή η κρίση»

«Αυτό που με ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή -δεν έχω κανένα χρόνο και καμία ανοχή, θέλω να το ξεκαθαρίσω- είναι να μη μας καθυστερήσει οποιοδήποτε γραφειοκρατικό εμπόδιο. Δεν χάνουμε, ούτε μπορούμε να χάσουμε ούτε μέρα»

– Πώς επηρεάζεται ο ίδιος ο Πρωθυπουργός

«Περιορίζω κι εγώ τις δημόσιες εμφανίσεις μου, όπως κάνουμε όλοι. Δεν μπορώ εγώ να μην δίνω το παράδειγμα. Πρέπει να σας πω ότι το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί πολύ οι τηλεδιασκέψεις. Δεν θα σταματήσω να δουλεύω, δεν θα σταματήσω να κάνω και συσκέψεις. Όμως όλα προσαρμόζονται στις ανάγκες της εποχής»

«Είναι μια ευκαιρία να βρεθούμε όλοι μαζί και να περάσουμε περισσότερο χρόνο στο σπίτι (…) Και νομίζω αυτή είναι η συμβουλή την οποία μπορώ να δώσω: περισσότερο χρόνο στο σπίτι, λιγότερο χρόνο έξω, μικρές συναθροίσεις»

Οικονομία και τουρισμός

– Για τα μέτρα στήριξης επιχειρήσεων και εργαζόμενων

«Όταν με κρατική απόφαση κλείνει ένα θέατρο, άρα δεν έχει τη δυνατότητα ούτε να έχει έσοδα ούτε να πληρώσει τους εργαζόμενους, το κράτος πρέπει να κάνει μια παρέμβαση»

«Θα δώσει χρήματα στον εργαζόμενο, βεβαίως, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και ταυτόχρονα το κράτος θα δίνει τη δυνατότητα να παίρνουν οι γονείς άδειες, έτσι ώστε να μπορούν να φροντίζουν τα παιδιά κάτω των 15 ετών (…) Το κράτος θα παρέμβει με μια σειρά από μέτρα για να τονώσει τη ρευστότητα των επιχειρήσεων»

«Ήμουν ο πρώτος που έθεσα στην Ευρώπη το ζήτημα ότι πρέπει να υπάρξουν εξαιρέσεις από το Σύμφωνο Σταθερότητας, οι οποίες θα μας επιτρέψουν -να το πω πολύ απλά- να έχουμε ένα μεγαλύτερο έλλειμμα φέτος ή ένα μικρότερο πλεόνασμα»

– Για τις προοπτικές και τη στήριξη του τουρισμού

«Το γεγονός ότι έγινε τώρα η κρίση για μας δεν είναι η απόλυτη καταστροφή διότι θέλω να ελπίζω ότι θα κάνει τον κύκλο και κάποια στιγμή όλοι θα καταλάβουν ότι η κρίση πέρασε και θα θέλουν να έρθουν…»

«Ένα από τα πρώτα πράγματα τα οποία κάναμε είναι, μιλώντας με τον κλάδο του τουρισμού, να μεταθέσουμε στο μέλλον όλες τις πολιτικές ακύρωσης. Να δώσουμε δηλαδή στον κόσμο τη δυνατότητα να μην μεταθέσει για αργότερα την κράτησή του επειδή αισθάνεται την πίεση ότι πρέπει να πάρει τώρα μια απόφαση…»

«Προετοιμαζόμαστε για τη στιγμή που θα τελειώσει η κρίση (…) Την φυλάμε την καμπάνια μας ώστε να μπορούμε να τα ρίξουμε τα λεφτά όταν θα πιάσουν τόπο»

Έβρος

– Η απόφαση για κλείσιμο των συνόρων και τα κέρδη

«Μείναμε άγρυπνοι για πολύ καιρό προκειμένου να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι είμαστε επιχειρησιακά έτοιμοι να υποστηρίξουμε μια πολιτική απόφαση που την είχα ήδη λάβει. Δεν την επεξεργάστηκα δηλαδή, δεν με προβλημάτισε, ήμουν απολύτως αποφασισμένος, δεν επρόκειτο να επιτρέψω ποτέ μία άτακτη και άναρχη είσοδο προσφύγων – μεταναστών υπό τις συνθήκες αυτές που δρομολόγησε η Τουρκία»

«Παρέλαβα μια κατάσταση όπου τα σύνορα του Έβρου ήταν “μπάτε σκύλοι αλέστε”»

«Για πρώτη φορά η Ελλάδα κατοχύρωσε το δικαίωμα να φυλάει τα σύνορά της, γιατί είναι σύνορα της Ευρώπης. Και απέδειξε, κυρίως, ότι και επιχειρησιακά μπορεί να το κάνει… Αποδείξαμε λοιπόν πάνω σε μια κρίση ότι μπορούμε να τα φυλάξουμε και ότι η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας αυτό ζητάει διότι είναι το αυτονόητο…»

«Κερδίσαμε την πολιτική νομιμοποίηση να φυλάμε τα σύνορά μας χρησιμοποιώντας τα μέσα τα οποία χρησιμοποιήσαμε. Κερδίσαμε 700 εκατομμύρια ευρώ. Κερδίσαμε την απόλυτη στήριξη της Ευρώπης στην πολιτική μας και τη συναντίληψη για μια σειρά από πτυχές του προσφυγικού, όπως για τα ασυνόδευτα παιδιά»