Συγκλονίζουν κάτοικοι που πάλεψαν «μόνοι» για να σώσουν τα σπίτια τους σε Παλλήνη και Μέγαρα, που επλήγησαν από τις μεγάλες στην Αττική.

«Είχαμε πολύ λίγο νερό, είχα μαζέψει στην μπανιέρα»

Ο κ. Χρήστος ζει στην Παλλήνη και ήταν από την πρώτη στιγμή στο σημείο όπου εκδηλώθηκε η φωτιά.

«Τη φωτιά την έβλεπα από πολύ νωρίς, από τον λόφο Παλλήνης που κατέβαινε. Μέσα σε ένα τέταρτο είχε φτάσει στο σπίτι. Δώσαμε μάχη να την κρατήσουμε μακριά, δεν τα καταφέραμε. Μας κύκλωσε η φωτιά» δηλώνει, μιλώντας στο OPEN, λέγοντας παράλληλα «ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γείτονές μου που έτρεξαν και βοήθησαν και μπορέσαμε να ανταπεξέλθουμε και να μην πάθουμε μεγαλύτερη ζημιά στο σπίτι».

Ο κ. Χρήστος είχε μείνει στην κατοικία του με τον γιο του, ενώ τη σύζυγό του, τα εγγόνια του και το σκυλάκι τους «τα φυγαδεύσαμε».

«Με τους γείτονες και τρεις εθελοντές δώσαμε μεγάλη μάχη για να μην καεί το σπίτι. Είχαμε πολύ λίγο νερό, είχα μαζέψει στην μπανιέρα, το είχε μαζέψει η γυναίκα μου και από εκεί μπορέσαμε γιατί ήταν ελάχιστο το νερό, είχαν ανοίξει όλες τις βρύσες» περιγράφει χαρακτηριστικά ο ίδιος.

Σοβαρές καταγγελίες – «Δεν είχαμε βοήθεια»

«Δεν είχαμε βοήθεια, δεν είχαμε πυροσβεστική, από δήμο τίποτα. Ήρθε η πυροσβεστική όταν εμείς είχαμε τελειώσει και έσβησε τα αποκαΐδια. Δηλαδή αν δεν είχαμε προλάβει εμείς, θα ερχόταν όταν το σπίτι θα είχε καεί».

«Δεν υπήρχε βοήθεια από πουθενά. Παλεύαμε από τις 18:00 έως τις 20:00», τόνισε έπειτα, προσθέτοντας πως «φοβήθηκα ότι μπορεί και να την πάθουμε τη ζημιά, αλλά δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να τα παρατήσω και να φύγω».

Ο κ. Χρήστος ζει στο συγκεκριμένο σπίτι γύρω στα 35 χρόνια και υπογραμμίζει χαρακτηριστικά πως «αυτό το σπίτι είναι όλη η ζωή μας».

«Το σώσαμε το σπίτι μας»

«Το σώσαμε το σπίτι μας, γιατί είχα καθαρίσει τον περιβάλλοντα χώρο πολύ καλά και νομίζω με αυτόν τον τρόπο το σώσαμε» περιγράφει από πλευράς του ο κ. Γιάννης, κάτοικος Μεγάρων.

«Πολύ δύσκολα, ψυχολογικά ράκος, άγχος πολύ. Στην περιοχή της Ζάχουλη είναι πρώτη φορά, αλλά πέρσι όλο το καλοκαίρι είχαμε το άγχος», περιγράφει, αναφερόμενος σε όσα βίωσε τη στιγμή της πυρκαγιάς.

Στο τέλος υπογραμμίζει ότι «Εγώ κατέβρεχα τον περιβάλλοντα χώρο, δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο».