Αγαπητοί φίλοι,
Έχει παγώσει ο κόσμος του Σύριζα τις τελευταίες εβδομάδες.Πολλές οι άστοχες δηλώσεις, οι συνδικαλιστικές κωλοτούμπες, οι εναγκαλισμοί με εφοπλιστές και μεγαλοεκδότες.
Πότε θα αρχίσουν προσυνεδριακές ζυμώσεις, γόνιμες συζητήσεις, έμπρακτες αμφισβητήσεις και δυναμικές κινητοποιήσεις;
Άστοχη η επιλογή συνεδρίου στα μέσα Ιουλίου, άστοχη η δήλωση Σταθάκη περί μη φορολόγησης εφοπλιστών, άστοχη η συνάντηση Τσίπρα με Θέμο Αναστασιάδη, εμετική η σύμπραξη με ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ για ανάσχεση της απεργιακής δυναμικής που βρήκε σάρκα και οστά στους κόλπους των γενικών συνελεύσεων των καθηγητών.Εγκληματική η μη συνεχής υπενθύμιση στο λαό ότι δεν πρόκειται να τον σώσουν αυτοί που τον έφεραν ως εδώ.
Παράξενο που δεν έχει ζητήσει πιο δυναμικά την άρση της πολιτικής επιστράτευσης των εκπαιδευτικών.Δεν καταγγέλλει το ξεπούλημα και του άλλου μισού του λιμανιού του Πειραιά στους Κινέζους.
Αν νομίζει ότι θα συστήσει μια ακόμα συστημική κεντροαριστερά μαζεύοντας όλα τα ρετάλια του Πασόκ, αν περιμένει να αναρριχηθεί στην εξουσία μετά από τα οδυνηρά αδιέξοδα στα οποία θα οδηγηθεί η τρικομματική κυβέρνηση, αν σφυρίζει αδιάφορα στα καθημερινά τραγικά μαντάτα της οικονομικής ασφυξίας, αν αποπειραθεί να φιμώσει τις δυναμικές συνιστώσες που κέρδισαν μια θέση στην καρδιά του αριστερού κόσμου με τις κινητοποιήσεις τους , τότε βλέπω την επιρροή του να μειώνεται και η εκλογική του καθίζηση διαγράφεται ως αναμενόμενη συνέπεια μιας τόσο νωθρής αντιπολιτευτικής γραμμής.Ακόμα και αυτή η κουραστική και γραφική αντιπαράθεση με τον Κεδίκογλου έχει περιοριστεί.
Ο Θεοδωράκης , ήδη, έκανε τα πρώτα σχόλια αποδοκιμασίας για την πνευματική στασιμότητα σε θέσεις πολιτικής και οικονομικής ανάκαμψης του Σύριζα.Όμως το θέμα είναι ο απλός κόσμος, που κάποτε τον θεώρησε φορέα του νέου, του ανατρεπτικού, του ριζοσπαστικού και τώρα περιορίζεται σε κρίσεις του τύπου:”όλοι ίδιοι είναι”.
Επαγρυπνείτε, σύντροφοι.Αν φαντάζεστε τη μελλοντική Ελλάδα μια από τα ίδια και τον εαυτόν σας μελλοντικό διαχειριστή των δόσεων της τρόικας , θα έχετε προδώσει αγνούς ψηφοφόρους που θα σας εγκαταλείψουν μαζικά.Οι κοινωνικές ρήξεις απαιτούν το κατέβασμα στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους, στα σχολεία της αποστήθισης, στις υποβαθμισμένες γειτονιές, στα στέκια του ναρκοθανάτου, στα κόκκινα φανάρια , στις λαϊκές των εξαθλιωμένων συνταξιούχων, στα νοσοκομεία της κούφιας περίθαλψης, στα γήπεδα της ποδοσφαιρικής παράγκας, στα σουπερ μάρκετ της ακρίβειας και των καρτέλ,στην ΕΡΤ της κατάφωρης προπαγάνδας, στα δημόσια έργα της υπερτιμολόγησης,στα χωράφια των μεταναστών-ανδράποδων, στα αστυνομικά τμήματα της διαφθοράς και των βασανιστηρίων, στα στρατόπεδα φυλακές ψυχών.Αλλιώς…
ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
Καθηγητής 1ου Γυμνασίου Σπάρτης
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ Σπάρτης