ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ Φ.Σ. ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΙΤΕΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΡΑΚΗΣ «ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ»

Οι Φοιτητές της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης

Με μεγάλη μας δυσαρέσκεια διαπιστώνουμε ότι το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει απαραμείωτα τη ρητορική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», άνευ διαλόγου και παραμικρής διάθεσης για διαβούλευση. Η στην Πάτρα προχωράει, μιας και οι πολλαπλές αντιδράσεις «καταλάγιασαν».

Η «ειλικρίνεια» και η «εντιμότητα» των εμπνευστών του λεγόμενου «», το οποίο περιλαμβάνει και την ίδρυση Σχολής Νομικών Επιστημών με έδρα την πόλη των Πατρών, εξαντλείται σε ένα ακατάσχετο παζάρι, ένα «αλισβερίσι» και μια εργολαβική αντίληψη που καιρό τώρα διεξάγεται μεταξύ του κ. Γαβρόγλου και των λοιπών ιθυνόντων αυτής της αχρείαστης και ξεκάθαρα χρησιμοθηρικής πρωτοβουλίας.

Οι αντιφατικές δηλώσεις του κ. Υπουργού, η πρόδηλα επαμφοτερίζουσα στάση του επί του ζητήματος, εκθέτουν όχι μόνο τον ίδιο, αλλά και την κυβέρνησή του. Δεν χρειάζεται, έξαλλου, να τονιστεί ο προεκλογικός ξεπεσμός και η καιροσκοπική διάσταση της πολιτικής αυτής απόφασης.

Η επικείμενη ίδρυση νέας Νομικής Σχολής αυτονοήτως εξακολουθεί να μας βρίσκει κάθετα και καθολικά αντίθετους για πλειάδα σοβαρότατων λόγων που εξηγήσαμε σε σωρεία τοποθετήσεων μας, αλλά και μέσω ανοιχτής επιστολής προς τον κ. Υπουργό επί της Παιδείας, επιστολή για την οποία εδώ και τέσσερις μήνες αναμένουμε ακόμη απάντηση (του λόγου το αληθές: αρ. πρωτ. 221002/21-12-2018).

Κύριοι κρατικοί και αυτοδιοικητικοί αξιωματούχοι της Θράκης,

Η αδιαλλαξία και η κυβερνητική αλαζονεία έχουν και τα όρια τους. Η ακριτική Νομική της Θράκης ήδη νιώθει να έρχεται η ακαδημαϊκή και επιστημονική της συρρίκνωση. Η αγωνία των δεκάδων χιλιάδων φοιτητών και αποφοίτων της, των οποίων η σημερινή παρουσία αντανακλάται υπερήφανα σε εγχώριο και διεθνές περιβάλλον, είναι αμείωτη και απόλυτα δικαιολογημένη, αφού παρακολουθούμε ένα κακοπαιγμένο θέατρο του παραλόγου εδώ και αρκετό καιρό τώρα.

Είναι προφανώς αστείο και συνάμα επιστημονικά απαράδεκτο το εν λόγω νομοσχέδιο να προβλέπει θέσεις οχτώ μελών ΔΕΠ, την ίδια στιγμή που στις τρεις ήδη λειτουργούσες Νομικές η προκήρυξη των αντίστοιχων θέσεων γίνεται με το σταγονόμετρο και ισχύει η αναλογία των πέντε συντάξιμων προς ένα νεοεισερχόμενο μέλος. Οι οκτώ εκλεκτοί, αλήθεια, αναρωτιόμαστε τι θα πρωτοδιδάξουν; Νομικά ή Μετα-νομικά; Πολύ λυπηρό να ευτελίζεται η νομική επιστήμη και να διασύρεται από αδαείς το δόγμα της στο όνομα μιας ακατάληπτης καινοτομίας, η οποία εξαντλείται σε πόθους για δίκαιο του ίντερνετ και του διαστήματος…

Είναι βέβαιο πως το εγχώριο επίπεδο της νομικής παιδείας τα επόμενα χρόνια θα υποβαθμιστεί, στο μέτρο που η κρατική χρηματοδότηση θα απολήγει πρόδηλα ανεπαρκής. Κι αυτό γιατί ο συντελεστής του τέσσερα και οι επαυξημένες ανάγκες που θα έχει η νέα σχολή τουλάχιστον τον πρώτο καιρό (κτηριακές υποδομές κ.ο.κ.), θα μας γονατίσουν. Η ακριτική μας Νομική Σχολή, εδώ που κάνουμε τα όνειρά μας, εδώ που χαράσσουμε τους επιστημονικούς μας ορίζοντες, όντας απομακρυσμένοι μεν από κλείνον άστυ, πλην όμως, αφοσιωμένοι στην επιστήμη μας, θα χάνει τη δυναμική της επιστημονικής αποκέντρωσης. Μαζί μ’ αυτή θα σβήσει τόσο άδοξα μισός σχεδόν αιώνας εποικοδομητικής δημιουργίας, μισός αιώνας μιας επιστημονικής διαδρομής τόσο διαφορετικής από της Αθήνας και τη Θεσσαλονίκης.

Καλούμε εδώ και τώρα όλους τους θεσμικούς φορείς κεντρικούς και αποκεντρωμένους, ιδίως της Περιφέρειας ΑΜΘ, να εκτελέσουν το στοιχειώδες καθήκον αφοσίωσής τους στον ακαδημαϊκό πατριωτισμό του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, αναλαμβάνοντας, χωρίς περιφράσεις και «αλλά», ρητές, σαφείς και ολοκληρωμένες δημόσιες δεσμεύσεις για την σχεδιαζόμενη ρύθμιση.

Ιδίως προς τους στηρίζοντες την «πλειοψηφία», ήτοι τους κ.κ. κυβερνητικούς Βουλευτές της Θράκης, να υπερασπιστούν με κάθε μέσο –ακόμη και με την καταψήφιση του επικείμενου νομοσχεδίου– την βαριά βιομηχανία της Θράκης, που δεν είναι άλλη παρά το Πανεπιστήμιο της.

Είμαστε και θα είμαστε απέναντι σε πρόσωπα και καταστάσεις που διασύρουν την

τιμή του δημοσίου πανεπιστημίου στο όνομα του στενού κομματικού συμφέροντος. Όσοι δε αποφασίσουν να σιωπήσουν στις κρίσιμες αυτές στιγμές, θα μείνουν στης ιστορίας τα κατάστιχα ως ελάχιστοι και αδύναμοι μπροστά στις εξελίξεις.

Ένα είναι το βέβαιο: δεν θα υποχωρήσουμε, μέχρι να δικαιωθούμε. Έχουμε όλη την κοινωνία στο πλάι μας!