Γράφει ο Δημήτρης Τσιριγώτης

18 πρωτάκια( Α’ Γυμνασίου του 3ου Γυμνασίου Μεγάρων) κλήθηκαν να υποστηρίξουν υποκριτικά δύσκολες έννοιες όπως : τέχνη , λογοτεχνία , ζωγραφική ,ντανταϊσμός , σουρεαλισμός, εξπρεσιονισμός κ. α .( δείτε )

Το εγχείρημα ήταν ομολογουμένως ιδιαίτερα υψηλού ρίσκου.

Και ο μεγάλος κίνδυνος ήταν να παίξουν σαν μικρομέγαλα. Αλλά … Αλλά τα παιδιά μας όχι μόνο απέδωσαν μοναδικά τους ρόλους τους αλλά έβαλαν απίστευτα προσωπικά στοιχεία.

Στοιχεία της ηλικίας τους, παιδικά. Μόνα τους, απλά διαβάζοντας το κείμενο, κέντησαν το ρόλο τους.

Για άλλη μια φορά απέδειξαν ότι μάλλον αυτά ξέρουν καλύτερα, αρκεί να τους δείχνουμε εμπιστοσύνη.

Δεν σταμάτησα, ούτε στιγμή χτες την ώρα της παράστασης, να χαμογελάω και να καμαρώνω.

Κυρίως για την αυτενέργεια και την διαίσθηση που έβγαλαν στο παίξιμό τους. Τα ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά γιατί μου υπενθύμισαν τον λόγο που εμείς οι εκπαιδευτικοί επιλέγουμε αυτή την δουλειά : την αγάπη και την πίστη στα παιδιά.
ΥΓ. Βέβαια πολλά από αυτά τα οφείλω στο μάθημα ΣΚΖ (βιωματική δράση) που μου έδωσε την δυνατότητα να επικοινωνήσω “αλλιώς” με τα παιδιά.

Αλλά το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε ότι είναι ένα μάθημα ” ήσσονος σημασίας” αφαιρώντας μου το δικαίωμα να το ξαναδιδάξω.