Συντάκτης: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΝΤΑΞΗΣ / ΠΔΕ ΑΤΤΙΚΗΣ

Περίληψη: Ζούμε σε μια χώρα με περίσσεια συσσωρευμένης γνώσης αλλά και ιστορικών, πολιτιστικών, φυσικών και παραγωγικών πόρων, οι οποίοι είναι αναξιοποίητοι ή αξιοποιούνται ανορθολογικά και «καταναλώνονται» απερίσκεπτα από ένα ιστορικά διαμορφωμένο επιχειρείν, το οποίο, κατά κανόνα, δεν φαίνεται να επιλέγει την επιστήμη, την τεχνολογία και την οργάνωση ως ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Η εικόνα συμπληρώνεται από το παράδοξο της απασχόλησης, το οποίο παρατηρείται στην Ελλάδα, δηλαδή, το γεγονός ότι οι συνθήκες απασχόλησης των εργαζομένων δεν επηρεάζονται σημαντικά από το μορφωτικό τους επίπεδο, όπως στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου. Η εικόνα αυτή γίνεται ακόμη πιο οδυνηρή για τους νέους, όπου παρατηρείται αντιστροφή της διεθνούς τάσης, δηλαδή, εμφανίζεται μεγαλύτερη ανεργία στους κατέχοντες μεταπτυχιακά έναντι των αποφοίτων Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, στους επιστήμονες έναντι των αποφοίτων Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, στους αποφοίτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έναντι αυτών με υποχρεωτική εκπαίδευση κλπ. Ίσως λοιπόν δεν φαντάζει περιττό, ακόμη και σε έναν διάλογο για την Παιδεία, να προσπαθούμε να αποδείξουμε την ανάγκη η Πολιτεία, αλλά ιδιαιτέρως το Υπουργείο Παιδείας, να αναδείξουν στην πράξη την αξία που έχουν η επιστήμη, η γνώση, η επιμόρφωση, η τέχνη και η μαστορική και να αξιοποιήσουν τους κατόχους τους ως καταλύτες αλλαγής προτύπου, για μια άλλου είδους κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, προς όφελος του συνόλου της κοινωνίας.