Θα ξεκινήσω να σας μιλάω για το ταξίδι μου σήμερα!

Και αρχικά θα μιλήσω για το σχολείο εκεί.

Δε θα αναφερθώ στο εποπτικό υλικό που έχει κάθε αίθουσα ούτε στην τεράστια βιβλιοθήκη και όλα αυτά που είδα και έτριβα τα μάτια μου….

Κάθε μέρα λοιπόν 8 παρά 5 ήμουν στο σχολείο.

Κυρίως βρισκόμουν στη 4η τάξη όπου τη δασκάλα την είχα γνωρίσει τον Απρίλη όταν είχε έρθει αυτή στην Κρήτη…

Μάθημα λοιπόν στην δευτέρα δημοτικού….

8 η ώρα το πρωί και είμαι σε ένα χώρο του σχολείου με πολλά πολλά παιδιά.

Τα δευτεράκια και τα πρωτάκια κάθονται άλλα κάτω και άλλα είναι ξαπλωμένα.

Κρατάνε χνουδωτά αρκουδάκια και μαξιλαράκια.

Μια δασκάλα διαβάζει ένα παραμύθι.

Κάθε μέρα ένας δάσκαλος διαβάζει στα παιδιά και από ένα παραμύθι…

Έτσι ξεκινάει η μέρα των παιδιών εκεί…

Δεν υπάρχει κανένα άγχος για την ύλη.

Μπαίνουμε σε τάξη.

Τα μικρά μαζί με τη δασκάλα παίζουν ένα παιχνίδι για να είναι έτοιμα τα αυτάκια, τα μάτια, και η γλώσσα να μάθουν καινούρια πράγματα.

Εκείνη τη μέρα είχαν να διδαχθούν κάτι αντίστοιχο τα δικά μας στρ μπρ, τζ κτλ. (εμάς τα μαθαίνουν στην πρώτη )

Έλεγε τη λέξη η δασκάλα, συλλάβιζε ένα παιδί τη λέξη και όλα μαζί την έγραφαν.

Αυτό κράτησε ένα 12 λεπτό.

Μετά βλέπω τα παιδιά να βγαίνουν έξω.

Η συνάδελφος μου είπε πως βγήκαν ένα μικρό διάλειμμα γιατί ήταν πολλές οι νέες πληροφορίες και πρέπει να ξεκουραστούν…

Μετά το 5 λεπτό διάλειμμα τα παιδιά πήραν το καθένα από ένα βιβλίο (πάνω 60 είχε η αίθουσα) και άρχισε να διαβάζει όπου ήθελε..

Είδα παιδιά κάτω από θρανία, κάτω από καρέκλες, σε γωνιές κρυμμένα πίσω από παραβάν, στη δίπλα αίθουσα που είναι γεμάτη καναπέδες…

Ένα πάνω σε μια καρέκλα όρθιο να στηρίζει το βιβλίο στην ντουλάπα.

Όποιο δεν ήθελε να διαβάσει άλλο μπορούσε να παίξει γιατί στην αίθουσα υπήρχαν καλάθια με παιχνίδια!!!

Έτσι τέλειωσε το πρώτο δίωρο στην τάξη αυτή.

Είχαν 2 ώρες Γλώσσα όπως και στην Ελλάδα.

Κανένα άγχος καμία πίεση…

Παιχνίδι και διασκέδαση…

Η υλη δεν είναι τόση όση στην πατρίδας μας.

Είδα σε βιβλία μαθηματικών της Στ τάξης πράγματα που εμένα φέτος τα έμαθαν τα παιδιά στην Γ.

Και είδα πόσο χαρούμενα είναι τα παιδιά εκεί….

Αν εγώ έβγαζα τα παιδιά κάθε μέρα έξω για να ξεκουραστούν θα έλεγαν “Δε της φτάνει που όλο κάθεται κάνει και παραπάνω διάλειμμα….