: Σε εξέλιξη βρίσκεται ο αγώνας των εκπαιδευτικών για το της μόρφωσης, της συνεργασίας και της παιδαγωγικής ελευθερίας ενάντια στο σχολείο του ανταγωνισμού, του φόβου και της υποταγής, αναφέρει η Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Πειραιά «Η Πρόοδος»

Η ανακοίνωση

Μετά από ένα χρόνο αλλεπάλληλων νομοθετικών απειλών, αστυνομικής καταστολής με αύρες και χημικά, δικαστικών διώξεων και διοικητικών εκφοβισμών, η κυβέρνηση, παρά τις αποτυχίες της, δεν αναστοχάζεται την πολιτική της. Αντί να αφουγκραστεί την φωνή της καθολικής απεργίας αποχής ή να ακούσει την κραυγή διαμαρτυρίας της μαζικότατης απεργίας και διαδήλωσης στις 10 Οκτώβρη ή τέλος να διαβάσει προσεκτικά τα πλειοψηφικά ενιαία κείμενα της Δ.Ο.Ε., αναζητά τρόπους καθυπόταξης των εκπαιδευτικών στις επιλογές της για αυταρχική – αγοραία αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών.

Στο τελευταίο επεισόδιο αυτών των αναζητήσεων, μετά την επιχείρηση δίωξης όσων συνέχισαν να υλοποιούν τις αποφάσεις των συλλόγων τους για απεργία-αποχή, η κυβέρνηση επιχειρεί να επιστρατεύσει στο δικό της άρμα τους συντονιστές σχολικού έργου (Σ.Ε.Ε.). Λίγο πριν τις (κυβερνητικά ελεγχόμενες) νέες επιλογές  σχολικών συμβούλων, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου συνάντησε ψηφιακά τους ΣΕΕ για να τους ζητήσει να εγκαταλείψουν την επί του περιεχομένου εκπαιδευτική και παιδαγωγική συζήτηση των ενιαίων κειμένων και να ανακηρύξουν τα κείμενα αυτά ως μη γενόμενα.

Οι περισσότεροι από τους Σ.Ε.Ε. των σχολικών μονάδων του συλλόγου μας, υπερασπιζόμενοι τον παιδαγωγικό τους ρόλο, αγνόησαν την απαράδεκτη και προσβλητική επέμβαση του γενικού γραμματέα στο έργο τους και επέλεξαν το δρόμο της συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς της πράξης. Τους καλούμε να επιμείνουν στο δρόμο αυτό, γιατί είναι ο μόνος δρόμος για να λειτουργήσουν τα σχολεία με το απαραίτητο κλίμα ελευθερίας, παρά τα ποικίλα προβλήματα της συγκυρίας.

Μονάχα οι Σ.Ε.Ε.  Αζναουρίδου Φ. και Σκρέτας Δ. έσπευσαν να υποταχτούν στις επιταγές της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου και να αλλάξουν τα κείμενα ανατροφοδότησης που είχαν ήδη αναρτήσει,  παπαγαλίζοντας τις οδηγίες που έλαβαν. Ακόμη και η καταγγελία είναι μάλλον τιμητική για τέτοιου είδους πρακτικές. Όποια/ος δεν καταλαβαίνει την ανάγκη να έχει γνώμη για τη δουλειά του και να την υπερασπίζεται απέναντι στις αυθαίρετες οδηγίες των ανωτέρων του είναι άξιος οίκτου περισσότερο κι όχι καταγγελίας. Το πρόβλημα είναι ότι οι πρακτικές αυτές υπονομεύουν ό,τι απέμεινε από την αναγκαία εμπιστοσύνη για τη στοιχειώδη συνεργασία με εκείνες/ους που τις επέλεξαν.  Δυστυχώς, είναι τα , οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές τους, που πληρώνουν το τίμημα αυτών των κυβερνητικών επιλογών και της πρόθυμης υποταγής σε αυτές.

Παρά τις θλιβερές αυτές εξαιρέσεις και σε κάθε περίπτωση οι εκπαιδευτικοί της πράξης συνεχίζουμε στο δρόμο της αντίστασης:

Δεν τροποποιούμε τίποτα στις αναρτήσεις μας, δεν αλλάζουμε ούτε ένα κόμμα, ακολουθούμε αταλάντευτα τα ενιαία κείμενα της Δ.Ο.Ε.. Επιπλέον, επισημαίνουμε ότι καμία δεσμευτική αρμοδιότητα δεν έχουν οι παρατηρήσεις των Σ.Ε.Ε., αφού ακόμα και η Υ.Α. 6603/ΓΔ4/20-1-2021 «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων» προβλέπει στο άρθρο 2 ότι «Εάν ο Σύλλογος κρίνει απαραίτητο, προβαίνει σε εκ νέου προγραμματισμό, ανασχεδιασμό -ή σε τυχόν αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις, αξιοποιώντας και τις παρατηρήσεις ή προτάσεις του Συντονιστή-Εκπαιδευτικού Έργου Παιδαγωγικής Ευθύνης» και στο άρθρο 4 ότι «Ο Σ.Ε.Ε. Παιδαγωγικής Ευθύνης διατυπώνει παρατηρήσεις και προτάσεις επί του σχεδιασμού των Δράσεων στην ψηφιακή εφαρμογή του Ι.Ε.Π. Το σχολείο έχει τη δυνατότητα να τροποποιήσει το σχεδιασμό του με βάση την ανατροφοδότηση αυτή».

Συζητάμε επί της ουσίας – έξω από το πλαίσιο της αξιολόγησης και χωρίς να τροποποιούμε τα σχέδια δράσης της ΔΟΕ- ό,τι μας φαίνεται αξιόλογο από τις παρατηρήσεις όλων των υπόλοιπων ΣΕΕ, στο βαθμό που το επιτρέπουν οι κάθε είδους πιέσεις της σχολικής καθημερινότητας.

Παρακολουθούμε και στηρίζουμε τις δράσεις της Δ.Ο.Ε. στο πεδίο αυτό.

Προετοιμαζόμαστε για το επόμενο στάδιο της αντιπαράθεσης, για την ακύρωση της ελληνικής PISA, τόσο στην πράξη όσο και στη συνείδηση της κοινωνίας.