Παρά τις αντιξοότητες συνεχίζουμε να δίνουμε τη μάχη, ώστε να βρεθούμε δίπλα στους μαθητές μας με κάθε τρόπο. Από την πρώτη στιγμή της πραγματικά πρωτόγνωρης κατάστασης που βιώνουμε, ο εκπαιδευτικός κόσμος στάθηκε με αίσθημα ευθύνης και αλληλεγγύης στο πλευρό των μαθητών και των οικογενειών τους, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα ότι η επαφή αυτή δεν αντικαθιστά τη δια ζώσης εκπαίδευση στο φυσικό της περιβάλλον (την τάξη).

Ανακοίνωση των αιρετών της Α.Σ.Ε. Π.Ε. στη Β’ Αθήνας

ΣΑΡΔΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ (τακτικός αιρετός ΠΥΣΠΕ Β΄ΑΘΗΝΑΣ)

ΛΙΑΚΟΥ ΝΤΙΑΝΑ (αναπληρωματική αιρετή)

Δεν ξεχνάμε τις ευθύνες όλων αυτών που έχουν διαλύσει το δημόσιο σύστημα υγείας. Αντί για 3.500 κλίνες ΜΕΘ, που συνιστά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, στη χώρα μας λειτουργούν μόλις το ¼ από αυτές, παραμένουν κενές 30.000 οργανικές θέσεις προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία. Όσο και να κουνάνε το δάχτυλο και να επικαλούνται την ατομική ευθύνη του καθενός, δεν μπορούν να κρύψουν τη δική τους αυτής της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ωστόσο, το υπουργείο με τρόπο ανεύθυνο προσπαθεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, εφαρμόζοντας τη γνωστή συνταγή μετακύλισης της ευθύνης στις πλάτες των εκπαιδευτικών, δυσκολεύοντας ακόμα περισσότερο την προσπάθειά μας, μέσα από κλίμα άτυπης επιβολής και πιέσεων στη βάση του κλάδου.

Πολλοί από εμάς λάβαμε e-mail από το Υπουργείο για την εγγραφή και συμμετοχή στην πλατφόρμα της σύγχρονης εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης» (webex, ιδιωτικής εταιρείας Cisco). Ξεκίνησαν ήδη οι ενημερωτικές συναντήσεις του Υπουργείου με τους διευθυντές και τις ομάδες υποστήριξης, καθώς και επιμορφωτικές τηλεδιασκέψεις συντονιστών/στριών ακόμα και στις 8-10μμ το βράδυ!!! Τις τελευταίες ώρες ασκείται μια αφόρητη πίεση από την πλευρά του Υπουργείου, από τη Διοίκηση και Διευθυντές προς Διευθυντές και προς τους συναδέλφους για υποχρεωτική αξιοποίηση της συγκεκριμένης πλατφόρμας, συντάσσοντας αυθαίρετα προγράμματα της σύγχρονης διδασκαλίας, τη στιγμή που υπάρχουν σοβαρά προβλήματα ακόμα και με τις πλατφόρμες της ασύγχρονης εξ αποστάσεως «εκπαίδευσης». Τους περισσότερους τους γνωρίζουμε από καταγγελίες συναδέλφων ονομαστικά. Συγχρόνως, το ΥΠΑΙΘ επενδύει στην προσφιλή επιλογή της «ατομικής ευθύνης» των εκπαιδευτικών, προσπαθώντας να καθιερώσει μια «κανονικότητα», όπου εκπαιδευτικοί και μαθητές (μαζί με τους γονείς τους) κάθονται μπροστά σε έναν Η/Υ όλο το 24ωρο, προκειμένου να μπουν στις περιβόητες πλατφόρμες.

Με βάση όλα τα παραπάνω δηλώνουμε ότι:

Οι εκπαιδευτικοί επιλέγουν οι ίδιοι τους τρόπους επικοινωνίας με τους μαθητές τους. Κανένας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ να μπει στο link του Υπουργείου και να χρησιμοποιεί την πλατφόρμα webex.

Τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωντανή εκπαίδευση, τις ανοιχτές σχολικές τάξεις. Η χρήση του διαδικτύου και οι διάφορες εκπαιδευτικές εφαρμογές μόνο επικουρικά μπορούν να αξιοποιούνται στην εκπαίδευση. Είναι βοηθητικό εργαλείο, υποστηρικτικό στη δια ζώσης εκπαίδευση. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο, όταν μιλάμε για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση

όπου η σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση έχει ιδιαίτερα προβλήματα, ώστε να επιλεγεί και να γενικευτεί (όχι μόνο τεχνικά άλλα και παιδαγωγικά). Όλα τα άλλα δεν είναι παρά ένα επικοινωνιακό παιχνίδι, που στήνεται στις πλάτες εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών με σοβαρές πολιτικές προεκτάσεις. Θέλουν να δείξουν ότι κάτι κάνουν.

Η σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση (όπως και η ασύγχρονη) έχει ιδιαίτερα προβλήματα, ώστε να επιλεγεί και να γενικευτεί (όχι μόνο τεχνικά άλλα και παιδαγωγικά) στο Δημοτικό τα οποία από ό,τι φαίνεται δε λαμβάνει υπόψη το Υπουργείο π.χ. η ανάγκη προμήθειας αναβαθμισμένου τεχνολογικά εξοπλισμού (Η/Υ, laptop, tablet, smartphone) νέας γενιάς ή και περιφερειακών συστημάτων επικοινωνίας (κάμερες, μικρόφωνα), η αδυναμία ταυτόχρονης παρακολούθηση του “μαθήματος” σε οικογένειες με δύο παιδιά κ.ο.κ. Το βασικό είναι ότι τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά δεν έχουν την δυνατότητα να χειριστούν τα μέσα, να συμμετέχουν με μια σχετική αυτονομία στη διαδικασία. Αναρωτιόμαστε, εάν τελικά το ζητούμενο για το Υπουργείο είναι να γίνεται μάθημα στους γονείς ή να στηριχθούν οι εκπαιδευτικοί στην προσπάθειά τους να είναι κοντά στα παιδιά.

Η επιλογή γενίκευσης αυτής της μορφής εκ των προτέρων αποκλείει χιλιάδες μαθητές. Εγείρει πιο πολλά ζητήματα από όσα, το Υπουργείο υποστηρίζει ότι θα λυθούν. Πέραν αυτού η επιλογή αυτή αποκλείει χιλιάδες μαθητές που ζουν κάτω από δυσμενείς κοινωνικές συνθήκες διαβίωσης (προσφυγόπουλα, μαθητές με αναπηρία/ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες). Όχι απλά δεν λύνονται προβλήματα, αλλά εντείνεται η λογική αποκλεισμού μερίδας μαθητών, ενισχύεται η λογική της «ατομικής ευθύνης» των εκπαιδευτικών και καταστρατηγούνται βασικές παιδαγωγικές αρχές.

Άρα:

Έχοντας κατά νου ότι η διαδικασία της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης οποιασδήποτε μορφής (ασύγχρονη/σύγχρονη) δεν υποκαθιστά τη δια ζώσης εκπαίδευση στο φυσικό χώρο για μαθητές κι εκπαιδευτικούς που είναι το σχολείο, αλλά αποτελεί ένα συμπληρωματικό εκπαιδευτικό εργαλείο ή και υποστηρικτική μορφή επικοινωνίας σε έκτακτες συνθήκες,

Ο καθένας μπορεί να συνεχίζει να δουλεύει όπως δούλευε έως τώρα. Καμία πίεση κανένας αυταρχισμός και διοικητική αυθαιρεσία δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή.

Κανένας συνάδελφος δεν είναι υποχρεωμένος να μπει στο link του Υπουργείου και να εφαρμόσει υποχρεωτικά τη σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση.

Αυτή τη στιγμή δεν απαιτείται καμία εμπλοκή των μαθητών στη διαδικασία της σύγχρονης εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Οι όποιες συναντήσεις γίνουν, έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα προς τους εκπαιδευτικούς.

Για κάθε τέτοια περίπτωση που εμφανίζονται φαινόμενα αυταρχισμού και υποχρεωτικότητας οι συνάδελφοι να καταγγέλλονται και να απευθύνονται στα Δ.Σ. του ΣΥΛΛΟΓΩΝ τους.

Δεν μπορούμε να στηρίξουμε πρακτικές που δεν έχουν στόχο την επίλυση των προβλημάτων που προκύπτουν από την κρίση και την πανδημία, αλλά την χειραγώγηση της κοινής γνώμης. Εκτιμάμε ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε κανέναν λόγο συμμετοχής στις πλατφόρμες της σύγχρονης εκπαίδευσης του Υπ. Παιδείας. Τους καλούμε να γυρίσουν την πλάτη στα καλέσματα μιας «εικονικής υποχρεωτικότητας» που σιωπηλά διαχέει το υπουργείο.

Στη βάση της εξυπηρέτησης των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας, καλούμε τους εκπαιδευτικούς να επικοινωνούν με τους μαθητές τους με όποιον τρόπο θεωρούν οι ίδιοι προσφορότερο .

Όπως, λοιπόν, κάθε κρίση, έτσι και αυτή την πανδημία δε θα την ξεπεράσουμε όλοι μαζί. Θα δώσουμε τη μάχη οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους μαθητές και τις οικογένειές τους, συνολικά την εργατική τάξη με αίσθημα αλληλεγγύης, αγωνιστικότητας, υπερηφάνειας.

Αυτό θα είναι το καλύτερο μάθημα για τους μαθητές μας!

Αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με ρεαλισμό, ψυχραιμία και αισιοδοξία!

Μένουμε δυνατοί – Δε μένουμε σιωπηλοί!