Απάντηση στο δημοσίευμα για “Βιομηχανία διαγνώσεων παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες”

Υπάρχει όντως υπερβολικός αριθμός μαθητών που έχει διαγνωστεί με δυσλεξία ή/και μαθησιακές δυσκολίες σε πανελλαδικό επίπεδο;  Το ερώτημα μάς έχει απασχολήσει ερευνητικά τουλάχιστον δύο φορές. Την πρώτη το 2009 σε μια μελέτη που δημοσιεύσαμε με τη Σταυρούλα Πολυχρονοπούλου στο Learning Disability Quarterly με στοιχεία που αναφέρονταν το 2007.

Του Δημήτρη Αναστασίου Καθηγητή Ειδικής Εκπαίδευσης στο Southern Illinois University των ΗΠΑ – Δημοσιεύτηκε στο ΣΕΕΠΕΑ ΣΤΕΛΛΑ

 

«Ξαφνικά έγινε της μόδας κι έχουμε τρομακτική αύξηση παγκοσμίως των μαθησιακών δυσκολιών. Εάν πιστέψουμε τα στοιχεία, τότε η χώρα μας κατέχει παγκόσμιο ρεκόρ με 30%.Το ποσοστό των δυσλεκτικών παιδιών στη χώρα μας αγγίζει το 27%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία προ πενταετίας, αριθμός που σήμερα έχει αυξηθεί» σημειώνει, διαπιστώνοντας «παράλογο ποσοστό διαγνώσεων» που καταδεικνύει ότι «κάτι κάνουμε λάθος όλοι μας. Πριν ξεσπάσει αυτή η λαίλαπα το ποσοστό κυμαινόταν μεταξύ 2-4%, ενώ αντίστοιχα στην Ευρώπη μεταξύ 4-7%».

ΥΓ: Παρατράγουδα στο χώρο υπάρχουν πολλά. Και κυρίως στο ζήτημα της παρέμβασης. Αλλά οι προπαγανδιστικές παραφωνίες και τα εντυπωσιακά μυθεύματα δεν τιμούν κανέναν-καμιά μας στο χώρο, ούτε φυσικά την εφημερίδα και την κυβέρνηση, όποιος και εάν είναι ο στόχος.

ip[
Exit mobile version