Μετά τήν ἐπιστροφή τῶν βιβλίων τῶν Θρησκευτικῶν στό Ὑπουργεῖο Παιδείας ἤ στά σχολεῖα μέ τήν σχετική ἐπιστολή κυριαρχεῖ μία ἀμηχανία. Χρειάζεται κάτι ἀκόμη νά γίνει. Τί θά κάνουν τά παιδιά πού δέν ἔχουν βιβλία μέσα στήν τάξη τήν ὥρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν;
Κατά πρῶτον σύμφωνα με το thriskeftika.blogspot τό παιδί πρέπει νά ἐνισχυθεῖ στήν πίστη του ἀπό τούς γονεῖς ἤ καί τόν Πνευματικό του, ὥστε νά ἀποκτήσει δύναμη Ὁμολογίας. Νά μή φοβᾶται ἤ νά ντρέπεται ἤ νά δειλιάζει ἀπαντώντας σέ ἐρωτήματα τοῦ τύπου : « Ποῦ εἶναι τό βιβλίο σου; Γιατί δέν τό ἔχεις;» Μπορεῖ νά ἀπαντήσει : «Δέν συμφωνοῦν οἱ γονεῖς μου μέ τό περιεχόμενό του. Ἀλλά καί ἐγώ δέν συμφωνῶ καί γι΄ αὐτό γιά λόγους θρησκευτικῆς συνειδήσεως τό ἔχουμε ἐπιστρέψει».
Κατά δεύτερο λόγο, ὡς ἐνίσχυση στήν προσπάθεια τῶν παιδιῶν ἤ ἄν νιώθουμε ὅτι τά παιδιά μας δυσκολεύονται νά ἀντιμετωπίσουν τούς δασκάλους τους, πού πολλές φορές ἀπό φόβο ταυτίζονται μέ τίς κρατικές ἐπιταγές, ὀφείλουμε νά τά προστατεύσουμε.
Δύο τρόπους προτείνει ἡ ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ, οἱ ὁποῖοι προϋποθέτουν συμφωνία τῶν γονέων :
α) Προσωπική παράσταση στόν δάσκαλο, ὅπου θά τοῦ ἐξηγήσουμε τή στάση μας. Θά ἐκθέσουμε τό δικαίωμά μας γιά ὀρθόδοξη διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καί θά ἀπαιτήσουμε εὐγενικά: Νά σεβαστεῖ τό παιδί μας. Νά μήν τοῦ δημιουργεῖ κανένα πρόβλημα μέ ἄστοχες παρατηρήσεις. Νά τό προστατεύει ἀπό τυχόν ἐπιθετικότητα ἐκ μέρους τῶν συμμαθητῶν του. Νά τό ἐξετάζει γραπτά ἤ προφορικά μέ βάση τήν παράδοση τοῦ μαθήματος μέσα στήν τάξη.
β) Ἐπιστολή τήν ὁποία κλεισμένη σέ φάκελο καί μέ τό ὄνομα τοῦ δασκάλου ἤ τοῦ καθηγητῆ Θρησκευτικῶν θά ἐπιδώση ὁ μαθητής στό δάσκαλο ἤ στόν καθηγητή ἐκ μέρους τῶν γονέων του.
Γιά διευκόλυση τῶν γονέων ἔχουμε συντάξει δύο τύπους ἐπιστολῶν. Γιά τόν δάσκαλο (Δημοτικό) καί γιά τόν Καθηγητή-Θεολόγο (Γυμνάσιο)
