Ἐν Πειραιεῖ 7-10-2015
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΕΡΓΑΜΟΥ κ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΑΞΙΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
Πρωτοπρεσβ. π. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος,
ἐφημ. Ἱ. Ν. Ἁγίας Παρασκευῆς Νέας Καλλιπόλεως Πειραιῶς
Ὁ οἰκουμενιστής Σεβ. Μητρ. Γέρων Περγάμου κ. Ἰωάννης Ζηζιούλας στήν εἰσήγησή του[1], πού ἐξεφώνησε στίς 30-8-2015, ἐνημέρωσε τήν Σύναξη τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Θρόνου γιά τήν πορεία τοῦ ἐπισήμου Θεολογικοῦ Διαλόγου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετά τῆς αἱρέσεως τοῦ Παπισμοῦ.
[1] Εἰσήγησις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Περγάμου κ. Ἰωάννου πρός τήν Σύναξιν τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου (30 Αὐγούστου 2015), http://aktines.blogspot.gr/2015/10/30082015.html
[2] Ὁ Μητροπολίτης Περγάμου καί ἡ αἱρετική διδασκαλία περί ‘εὐχαριστιακῆς ἐκκλησιολογίας’, http://katanixis.blogspot.gr/2014/03/blog–post_676.html
[3] ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ. Γ. ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ, Οἱ διάλογοι χωρίς προσωπεῖον, σ. 5
[4]ΑΓΑΠΙΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ – ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ, Ἱερόν Πηδάλιον, ΛΔ΄ Ἀποστολικός Κανών, σ. 42
[5] Ἡ προσθήκη τῆς αἱρέσεως τοῦ Filioque ἔχει καταδικαστεῖ ἀπό τήν Β’ Οἰκουμενική Σύνοδο ἐν Κωνσταντινουπόλει (381) στόνA’ Κανόνα, ἀπό τήν Γ’ Οἰκουμενική Σύνοδο ἐν Ἐφέσῳ (431) και τόν Ἅγιο Κύριλλο, Πατριάρχη Ἀλεξανδρείας, ἀπό τήν Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδο ἐν Χαλκηδόνι (451), ἀπό τήν ΣΤ’ Οἰκουμενική Σύνοδο ἐν Κωνσταντινουπόλει (680-681), ἀπό τήν Πενθέκτη καί τήν Ζ’ Οἰκουμενική Σύνοδο ἐν Νικαίᾳ (787), ἀπό τήν Η’ Οἰκουμενική Σύνοδο ἐν Κωνσταντινουπόλει (879-880). Ἀκόμη καί οἱ ἀντιπρόσωποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, οἱ ὁποῖοι συμμετεῖχαν στην Η΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, χαρακτήρισαν ὁποιαδήποτε προσθήκη στό Σύμβολο τῆς Πίστεως «ὕβριν τῶν Πατέρων ἀναπολόγητον»[5]. Τίς παπικές πλάνες κατεδίκασαν καί οἱ Σύνοδοι τῶν ἐτῶν 1341, 1347 καί 1351, οἱ ὁποῖες συναποτελοῦν τήν Θ’ Οἰκουμενική Σύνοδο. Οἱ κακοδοξίες τοῦ Παπισμοῦ ἀπασχόλησαν καί ἄλλες Τοπικές Συνόδους, πού ἀποφάνθηκαν ξεκάθαρα καί χαρακτήρισαν τόν Παπισμό αἵρεση. Τέτοιες εἶναι οἱ Τοπικὲς Σύνοδοι τοῦ Λατερανοῦ (649 μ.Χ.), τοῦ 867, τοῦ 1009, τοῦ 1054, τοῦ 1089, τοῦ 1170 καί τοῦ 1273 ὅλες ἐν Κων/λει. Ἡ Α’ Σύνοδος τοῦ 1282 ἐν Βλαχέρναις Κων/λεως , ἡ Β’ Σύνοδος τοῦ 1285 ἐν Βλαχέρναις Κων/λεως, ἡ Σύνοδος τοῦ 1324 ἐν Νυμφαίῳ, ἡΣύνοδος τοῦ 1441 ἐν Ρωσίᾳ, ἡ Σύνοδος τοῦ 1443 ἐν Ἱεροσολύμοις, ἡ Σύνοδος τοῦ 1450 ἐν Κων/λει. Ἄλλες Τοπικές Σύνοδοι, πού κατεδίκασαν τόνΠαπισμό ὡς αἵρεση, εἶναι τοῦ 1484 καί τοῦ1642 ἐνΚων/λει, τοῦ 1672 ἐν Ἱεροσολύμοις, τοῦ 1722, τοῦ 1727, τοῦ 1755 καί τοῦ 1838 ἐν Κων/λει. Ἐπίσης, ὑπάρχει ἡ ἀπάντηση τῶν Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρός τόν Πάπα Πίο Θ’ τό 1848, ἡ Σύνοδος τοῦ 1895 ἐν Κων/λει καί τό Πανορθόδοξο συνέδριο στήν Μόσχα τό 1948. Τό ἴδιο ὁμόφρονες καί κατηγορηματικοί στήν καταδίκη τοῦ παπισμοῦ εἶναι καί οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως ὁ Μ. Φώτιος, Πατριάρχης Κων/λεως (866), ὁ Ὅσιος Μελέτιος ὁ Γαλησιώτης, ὁὅσιος Γαλακτίων, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς(14ος αἰ.), ὁ Ἅγιος Μᾶρκος ἐπίσκοπος Ἐφέσου ὁ Εὐγενικός καί πολλοί ἄλλοι.
[6] Σχ. βλ. Ἅγιον Ὄρος. Διαχρονική μαρτυρία στούς ἀγῶνες ὑπέρ τῆς πίστεως, ἔκδ. Ἁγιορειτῶν Πατέρων, Ἅγιον Ὄρος 2014, σσ. 50, 83-95.
[7] Α. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ἡ ἱστορία τοῦ σχίσματος, ἐκδ. Τῆνος 1996, σ. 196.
[8]Mansi 31A, 885DE. Bλ. καί «Πρακτικά τῆς ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς ἐν Φλωρεντία Συνόδου», εκδ.Gill, Pontificum Institutum Orientalium, Studiorum, Roma 1953, Vol. V, fasc. II, σ. 400 (25-53).
[9] ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΦΕΣΟΥ, Ἐπιστολή τοῖς ἀπανταχοῦ τῆς γῆς (…) Χριστιανοῖς, CFDS, Ser. A΄, Τομ. Χ, fasc II, σ. 144(29-33).
[10] ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ, Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός καί ἡ ἕνωσις τῶν Ἐκκλησιῶν, ἔκδ. Ἀδελφότης Θεολόγων ὁ «Σωτήρ», Ἀθήναι 2007, σ. 177.
[11] ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΦΕΣΟΥ, Ἐπιστολή πρός Θεοφάνην, PG 160, 1096-1100.
[12] ΣΕΒ. ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ κ. ΙΕΡΟΘΕΟΣ, «Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός γιά τούς Λατίνους», Θεοδρομία Γ 3 (Ἰούλιος-Σεπτέμβριος 2001) 39-40.
[13] Τοῦ ἰδίου, Τοῖς ἀπανταχοῦ τῆς γῆς καί τῶν νήσων εὐρισκομένοις Ὀρθοδόξοις Χριστιανοῖς, PG 160, 112-204.
[14] ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἄνωτ., σ. 178.
[15] ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΦΕΣΟΥ, Ἀπολογία ρηθεῖσα ἐπί τῆ τελευτῆ αὐτοῦ αὐτοσχεδίως, PG 160, 536BC-536CD.
[16] ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗΣ, ἔνθ’ ἄνωτ., σ. 201.
[17] S. Sguropulym, εκδ. R. Creyghton, τομ. Χ, κεφ. ιη΄, σ. 310.
[18]Σχ. βλ. ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ, Ἄπαντα τά εὑρισκόμενα…, τομ. ΙΙΙ, σσ. 45, 80.
[19] http://www.imp.gr/images/Antiairetika/AGIOS%20MARKOS%20O%20EYGENIKOS.pdf
[20] PG 77, 124A.
[21] ANDREWBLEIN, π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ. Ἡ ζωή καί τό ἔργο ἑνός μεγάλου θεολόγου, ἐκδ. Ἐν Πλῶ, μτφρ. Ἐλένη Ταμαρέση, Ἀθήνα 2010, http://www.impantokratoros.gr/dat/storage/dat/35E50502/ioannhs_markas.pdf
[22] π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΛΩΡΟΦΣΚΥ, Θέματα Ορθοδόξου Θεολογίας, ἐκδ. Ἄρτος Ζωῆς, Ἀθήνα 1989, σ. 219.
[23] http://nikosxeiladakis.gr/παπασ-φραγκισκοσ-ο-ιησουσ-ηταν-απλω/
[24] “O Morgenstern, Glanz des ewigen Lichtes und Sonne der Gerechtigkeit. Komm und erleuchte jene, die in Finsternis und Todesschatten sitzen” Μετάφραση : ” Ὦ Ἑωσφόρε, λάμψη τοῦ αἰωνίου φωτός καί ἥλιε τῆς δικαιοσύνης. Ἔλα καί φώτισε αὐτούς πού κάθονται στό σκοτάδι καί σέ σκιά θανάτου“, http://katanixis.blogspot.gr/2015/01/blog-post_59.html
[25]http://www.agioritikovima.gr/batikano/item/67209
[26] http://katanixis.blogspot.gr/2015/09/blog-post_56.html
[27]http://katanixis.blogspot.gr/2015/09/blog-post_28.html
[28]http://www.agioritikovima.gr/batikano/item/67749-ο–πάπας–στον–λευκό–οίκο–κοράνι–και–αγία–γραφή–είναι–το–ίδιο
[29] http://paterikiparadosi.blogspot.gr/2015/09/blog-post_508.html
[30] http://aktines.blogspot.gr/2015/10/blog-post_4.html
