Στα σχολεία δεν χωράνε απολύσεις: Τι ζητούν οι εκπαιδευτικοί

Σε μια κρίσιμη συγκυρία για τη δημόσια εκπαίδευση, οι Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ ξεκινούν μέσα σε κλίμα έντονης πολιτικής και κοινωνικής πόλωσης. Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις Δ.Ε. καταγγέλλουν πως η κυβέρνηση της ΝΔ εντείνει την επίθεση απέναντι στο εκπαιδευτικό κίνημα, με στόχο να καταστείλει κάθε μορφή αντίστασης και συνδικαλιστικής δράσης. Οι πρόσφατες δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και τα συνεχή μέτρα αυταρχισμού αποτυπώνουν, σύμφωνα με την ανακοίνωση, μια στρατηγική κατατρομοκράτησης του κλάδου.

Η κλιμάκωση της πολιτικής έντασης φέρνει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο απολύσεων εκπαιδευτικών λόγω φρονημάτων, συμμετοχής σε απεργίες ή απλής διαφωνίας με την κυβερνητική γραμμή. Οι Παρεμβάσεις υποστηρίζουν πως ο πρωθυπουργός δεν αντέχει την πίεση που ασκείται από το εκπαιδευτικό κίνημα, το οποίο εδώ και χρόνια στέκεται απέναντι στις επιδιώξεις ιδιωτικοποίησης και πλήρους αναδιάρθρωσης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Δείτε εδώ Εκπαιδευτικοί: Κοροϊδία με το «επίδομα ενοικίου» – Η κυβέρνηση γυρίζει την πλάτη στους εργαζόμενους

Κρατικός αυταρχισμός και επίθεση στο δικαίωμα στην απεργία

Με φόντο τις μαζικές συγκεντρώσεις του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το εκπαιδευτικό κίνημα έχει κατορθώσει να ανακόψει σοβαρές αναδιαρθρώσεις. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί έχουν δηλώσει απεργία-αποχή από την ατομική αξιολόγηση, σπάζοντας το κλίμα φόβου που καλλιεργούν οι πειθαρχικές διώξεις, οι απειλές για αργίες και οι καθαιρέσεις.

Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις Παρεμβάσεις, δεν διστάζει να ποινικοποιήσει ακόμα και τη σκέψη. Η συνδικαλιστική δράση αντιμετωπίζεται ως απειλή και επιχειρείται ο εξοστρακισμός της, ενώ οι δηλώσεις του πρωθυπουργού λειτουργούν ως πολιτική κάλυψη ενός γενικευμένου αυταρχισμού που καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα μετά τη Μεταπολίτευση.

Οι ΕΛΜΕ στο προσκήνιο με νομική και κινηματική στήριξη

Οι ΕΛΜΕ και οι ΣΕΠΕ συνεχίζουν να στηρίζουν τους συναδέλφους που διώκονται, τόσο νομικά όσο και με μαζικές κινητοποιήσεις. Η πρόσφατη δικαίωση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών μέσα από τις προσφυγές αποτέλεσε σταθμό, ενώ ο αγώνας συνεχίζεται για όλους και όλες που επιμένουν να μην υποκύπτουν στην πίεση.

Παρόλα αυτά, η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ αποφάσισε η Γενική Συνέλευση Προέδρων να διεξαχθεί στις 24 Μαΐου — ημερομηνία που συμπίπτει με το τέλος των μαθημάτων — παρά τα αιτήματα 21 ΕΛΜΕ που ζητούσαν την πραγματοποίησή της στις 3 ή 10 Μαΐου. Οι Παρεμβάσεις καταγγέλλουν τη στάση αυτή ως καθαρή υπονόμευση του αγώνα.

Η πολιτική της ιδιωτικοποίησης σε όλα τα επίπεδα

Η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης εναρμονίζεται πλήρως με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, προωθώντας ένα μοντέλο ιδιωτικοποίησης και κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών. Η αξιολόγηση, η ΕΒΕ, η τράπεζα θεμάτων, τα ιδιωτικά ΑΕΙ, η εξίσωση κολεγίων και πανεπιστημίων και οι εξετάσεις τύπου PISA συγκροτούν ένα σχολείο ταξικών αποκλεισμών.

Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση δέχεται ιδιαίτερο πλήγμα, με την ίδρυση Ωνάσειων σχολείων, διεθνών απολυτηρίων και επαγγελματικών ακαδημιών. Η αγορά πλέον θα καθορίζει ποιες ειδικότητες «χρειάζονται», με τη διοίκηση να προσαρμόζεται στη λογική της επιχείρησης. Παράλληλα, η κατάργηση τμημάτων, οι αναθέσεις υπερωριών και τα χιλιάδες κενά συνθέτουν μια εικόνα απόλυτης απορρύθμισης.

Δείτε εδώ Εκπαιδευτικοί για αξιολόγηση: Ένα καλύτερο σχολείο δεν θα χτιστεί με απειλές

Από την καταστολή της νεολαίας μέχρι την επιτήρηση των σχολείων

Η κυβέρνηση επιχειρεί να αντιμετωπίσει τη νεανική παραβατικότητα με στιγματισμό και αυστηρές τιμωρητικές πολιτικές. Ειδικά σχολεία «συμμόρφωσης», μέτρα κοινωνικής εργασίας και τεχνικά γυμνάσια αναμορφωτήρια παρουσιάζονται ως λύση, με τους μαθητές να τιμωρούνται για τη σχολική τους επίδοση και μόνο.

Ταυτόχρονα, οι διευθυντές αποκτούν υπερεξουσίες, λειτουργώντας ως μάνατζερ-διοικητές, ενώ ενισχύεται η ιεραρχική λειτουργία σε βάρος των συλλογικών οργάνων. Οι εκπαιδευτικοί βλέπουν το ωράριό τους να καταπατάται, τα δικαιώματά τους να περιορίζονται και την παιδαγωγική ελευθερία να συρρικνώνεται.

Ακρίβεια, λιτότητα και υποτίμηση της εργασίας

Η καθημερινότητα των εκπαιδευτικών, όπως και των περισσότερων εργαζομένων, επηρεάζεται από την ακρίβεια, τον πληθωρισμό και τους μισθούς φτώχειας. Η κυβέρνηση υπόσχεται αυξήσεις αλλά παρέχει ψίχουλα ή επιδόματα καθυστερημένα, ενώ η φοροεπιδρομή συνεχίζεται αμείωτη.

Μέσα στο πλαίσιο της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» και του νέου Συμφώνου Σταθερότητας, δαπανώνται τεράστια ποσά για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, με στόχο τα 800 δισ. ευρώ μέχρι το 2030, εις βάρος των κοινωνικών δαπανών. Οι Παρεμβάσεις καταγγέλλουν πως πρόκειται για πολιτική εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, που πλουτίζει από την υπερεκμετάλλευση και τις κρατικές επιδοτήσεις.

Η στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στο Ισραήλ και η εμπλοκή σε πολεμικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, τη Γάζα και τη Μ. Ανατολή αποτελούν, σύμφωνα με τις Παρεμβάσεις, στρατηγική επιλογή που φέρνει τον πόλεμο «στο σπίτι μας». Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η φιέστα της ΔΔΕ Πειραιά για τη νομιμοποίηση της γενοκτονίας των Παλαιστινίων, από την οποία μαθητές, εκπαιδευτικοί και γονείς απέχουν μαζικά.

Το αναλυτικό διεκδικητικό πλαίσιο των Παρεμβάσεων

Οι Παρεμβάσεις Δ.Ε. διεκδικούν μεταξύ άλλων:

1.200 € καθαρά στον νεοδιόριστο εκπαιδευτικό και ανάλογες αυξήσεις για όλα τα ΜΚ. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, επιστροφή του ΜΚ 2016-17 και πλήρης κατάργηση της εισφοράς 2% υπέρ ανεργίας.

Αφορολόγητο στις 12.000 € και σχέση εισαγωγικού-καταληκτικού μισθού 1:2,5. Ακώλυτη βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη χωρίς σύνδεση με αξιολόγηση.

Μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων με διετή υπηρεσία (2020-2022), χωρίς αξιολόγηση. Τερματισμός της παρανομίας από ΥΠΑΙΘΑ, ΔΔΕ και ΠΥΣΔΕ.

Κατάργηση των ν. 4823/2021 και 4692/2020 για την αξιολόγηση. Απόσυρση των υπουργικών αποφάσεων για μέντορες, συντονιστές και εκπαιδευτικούς ομίλους.

Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου και του ν. 2738/1999. Θεσμοθέτηση γνήσιας Κλαδικής ΣΣΕ για μισθό, σύνταξη, διορισμούς και εργασιακά δικαιώματα.

Αξιοπρεπείς συντάξεις, πλήρης σύνταξη στα 30 έτη ή στα 58 (άνδρες) και 55 (γυναίκες), επαναφορά 13ου και 14ου μισθού/σύνταξης, εφάπαξ στα προ κρίσης επίπεδα και κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων.

Επαναφορά του διδακτικού ωραρίου στα όρια του 2013.

20.000 άμεσοι διορισμοί στη Β/θμια, μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών με έστω μία σύμβαση, αποκλειστικά με βάση το πτυχίο. Κατάργηση του προσοντολογίου και της τροπολογίας Πιερρακάκη.

Ανώτατο όριο 20 μαθητές ανά τάξη, 15 στις ομάδες προσανατολισμού και 10 στα εργαστήρια.

Κατάργηση της ΕΒΕ, της Τράπεζας Θεμάτων και του Εθνικού Απολυτηρίου, αντίσταση σε κάθε νέα εξεταστική και ταξική αναδιάρθρωση.

Όχι στα Ωνάσεια σχολεία, το ΔΑ-ΙΒ και τις επαγγελματικές ακαδημίες μέσω ΣΔΙΤ. Αντίσταση στην ιδιωτικοποίηση.

Όχι στην ενίσχυση των εξουσιών των διευθυντών, που οδηγεί σε ιεραρχία και εξάρτηση από ιδιώτες χορηγούς.

Καμία παραβίαση εργασιακών δικαιωμάτων (ωράριο, εφημερίες, αναπληρώσεις).

Κατάργηση των ταχύρρυθμων επιμορφώσεων, απαίτηση για δημόσια, ετήσια επιμόρφωση σε συνεργασία με Πανεπιστήμια.

Ανατροπή των ν. Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, υπεράσπιση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης, δια ζώσης εκλογές σε όλα τα σωματεία.

Αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις σε παιδεία, υγεία, ενέργεια, νερό και συγκοινωνίες. Επαναφορά των δημόσιων αγαθών στον λαό.

Διαβάστε επίσης Εκπαιδευτικοί για Ωνάσεια σχολεία: «Διασπούν τη δημόσια εκπαίδευση – Στον σχεδιασμό και επιχειρηματίες»