Η ΔΑΚΕ Π.Ε. για την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων

Αναμοριοδότηση Σχολικών Μονάδων

Με την έκδοση του Π.Δ. 111/2016 το οποίο τροποποιεί το Π.Δ. 50/1996 και αφορά στις «Μεταθέσεις και τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών της Δημόσιας Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης» θεσπίζεται νέα κατηγοριοποίηση για τις σχολικές μονάδες και των δύο βαθμίδων της εκπαίδευσης. Πιο συγκεκριμένα, για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση οι σχολικές μονάδες κατατάσσονται σε δεκατρείς (13) κατηγορίες ενώ αυτές της Δευτεροβάθμιας σε δώδεκα (12).

Στη δέκατη τρίτη (ΙΓ) κατηγορία της Π.Ε. εντάσσονται οι μονοθέσιες και διθέσιες σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης που ανήκουν στην κατηγορία των δυσπρόσιτων σχολείων. Ταυτόχρονα, για κάθε έτος υπηρεσίας στα σχολεία των δεκατριών κατηγοριών προβλέπονται οι παρακάτω μονάδες μετάθεσης Α:1, Β:2, Γ:3, Δ:4, Ε:5, ΣΤ:6, Ζ:7, Η:8, Θ:9, Ι:10, ΙΑ:11, ΙΒ:12 και ΙΓ:14.

α) ο πληθυσμός της έδρας των σχολείων,

β) οι συνθήκες διαβίωσης εκεί των εκπαιδευτικών,

γ) η οργανικότητα,

δ) η απόσταση από την έδρα του Νομού,

ε) οι συγκοινωνιακές συνθήκες και

στ) το υψόμετρο.

Ως Δημοκρατική Ανεξάρτητη Κίνηση Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης πιστεύουμε ότι η διαδικασία της αναμοριοδότησης αποτελεί σοβαρό ζήτημα που επηρεάζει τόσο την υπηρεσιακή κατάσταση όσο και την κοινωνική, οικογενειακή ζωή και τον προγραμματισμό όλων των συναδέλφων.

Το όποιο σύστημα εφαρμοστεί πρέπει να είναι απλό, κατανοητό, δίκαιο και διαφανές, αίροντας υπάρχουσες αδικίες και στρεβλώσεις, βασιζόμενο σε ενιαίο, μετρήσιμο και αντικειμενικό τρόπο αποτίμησης των κριτηρίων και να επικαιροποιείται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτοί είναι οι βασικοί άξονες αρχών που οι εκπρόσωποι της παράταξής μας πάντα καταθέτουν σε όλες τις συλλογικές διαδικασίες που ασχολούνται με το θέμα αυτό.

Στην κατεύθυνση αυτή καταθέτουμε σημεία που θεωρούμε αναγκαίο να συζητηθούν στον δημόσιο διάλογο που πρέπει να ξεκινήσει από τη βάση των εκπαιδευτικών για να καταλήξει μέσα από συντονισμό αιρετών και Ομοσπονδίας σε μια ρεαλιστική εισήγηση του κλάδου:

απόσταση

Διεύθυνσης Εκπαίδευσης

o την απόσταση της σχολικής μονάδας από τον τόπο συμφερόντων του εκπαιδευτικού (που μπορεί να προκύπτει ή και να καθορίζεται για παράδειγμα ως ο τόπος άσκησης εκλογικών δικαιωμάτων ή ο τόπος υποβολής φορολογικής δήλωσης…)

o το είδος του συγκοινωνιακού μέσου πρόσβασης στη σχολική μονάδα,

o τη συχνότητα των υπαρχόντων δρομολογίων,

o την ποιότητα του δικτύου πρόσβασης (αυτοκινητόδρομος, εθνική οδός, επαρχιακή οδός, θαλάσσια συγκοινωνία, κλπ.)

o απόσταση και προσβασιμότητα σε δημόσιες δομές παροχής υγειονομικής περίθαλψης (Νοσοκομείο, ΠΕ.ΔΥ., αγροτικά ιατρεία κλπ.)

o πληθυσμό δημοτικής ενότητας

o υψόμετρο σχολείου – καιρικές συνθήκες – λοιπές συνθήκες διαβίωσης

o Οργανικότητα/λειτουργικότητα σχολικής μονάδας

αντικειμενικού, διαχρονικού, δίκαιου, ενιαίου συστήματος μοριοδότησης

οργανωμένη συζήτηση, συλλογή στοιχείων

διαμόρφωση μαθηματικού αλγορίθμου και έλεγχό του

απαιτεί και χρόνο

Και η εφαρμογή του από τη φετινή σχολική χρονιά είναι αδύνατη. Αδύνατη υπάρχει κίνδυνος να είναι γενικότερα αν δεν ανατραπεί η πολιτική της συρρίκνωσης και του κακώς εννοούμενου «εξορθολογισμού» στη δημόσια εκπαίδευση, που έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια οργανικών θέσεων και την υποβάθμιση σχολικών μονάδων κάτι που οδηγεί τόσο σε μηδενικές μεταθέσεις όσο και σε μηδενικούς μόνιμους διορισμούς.

Σε κάθε, όμως, περίπτωση η διαδικασία πρέπει να προχωρήσει και, βέβαια, να μην αφορά μόνο το σύστημα μοριοδότησης των σχολικών μονάδων αλλά το σύνολο του συστήματος με τις απαραίτητες παρεμβάσεις (π.χ. περιπτώσεις που εντάσσονται στο άρθρο 13 του Π.Δ. 50/1996, πρόβλεψη για μονογονεϊκές οικογένειες κ.λ.π.)

ip[
Exit mobile version