Ο θάνατος δυο μαθητριών στο Εσπερινό ΕΠΑΛ Σταυρούπολης έφερε με τον πιο τραγικό τρόπο στην επιφάνεια για άλλη μια φορά τις εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας, αναφέρει η Ομοσπονδία Γονέων Κεντρικής Μακεδονίας.
Η τραγική είδηση μας βρίσκει σε μια χρονική στιγμή που η περιοχή μας μαστίζεται ανελέητα από την πανδημία, με αύξηση νέων κρουσμάτων, διασωληνωμένων και απώλειες ανθρώπινων ζωών, ενώ οι κλίνες εντατικής θεραπείας έχουν εξαντληθεί.
Είναι προκλητική η συνολική προσπάθεια του υπουργείου Παιδείας, να παρουσιάσει μια εικόνα επίπλαστης κανονικότητας, μέσα στα σχολεία ώστε να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες που έχει! Η εξοργιστική αδιαφορία του Υπουργείου Παιδείας έχει αφήσει, γονεις , παιδιά και εκπαιδευτικούς, ανοχύρωτους, χωρίς προστασία, στο έλεος της εξέλιξης της πανδημίας!
Εδώ και ένα χρόνο κλείνει τα αυτιά της στις αγωνιώδεις εκκλήσεις για λιγότερους μαθητές ανα τμήμα, επιπλέον προσωπικό καθαριότητας, επιπλέον εκπαιδευτικούς, μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ από τον ΕΟΔΥ με δυνατότητα ιχνηλάτησης.
Την ίδια στιγμή, αρνείται να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που έχει επιφέρει η «τηλεκπαίδευση», είτε αυτά αφορούν αδυναμία παρακολούθησης λόγω οικονομικών δυσκολιών, είτε αφορούν τις επιπτώσεις που έχει στην ψυχική υγεία των παιδιών μας ο πολύμηνος εγκλεισμός. Προφανώς τα μέτρα αυτά κοστίζουν και δεν είναι διατεθειμένη να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για την ικανοποίηση λαϊκών αναγκών, ενώ αφειδώς δίνει ενισχύσεις σε μεγάλες επιχειρήσεις.
Μπροστά και στο νέο άνοιγμα των λυκείων δεν παίρνει και πάλι κανένα ουσιαστικό μέτρο, για να εμποδίσει τη μετάδοση του μέσα , στα σχολεία και μετέθεσε όλες τις δικές της ευθύνες στους γονείς, στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς με κηρύγματα περί «ατομικής ευθύνης» και self tests.
Οι εργαζόμενοι μαθητές των Εσπερινών σχολείων διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο για τη ζωή τους στοιβαγμένοι σε χώρους δουλειάς χωρίς επαρκή αερισμό, μαζικά τεστ και αποστάσεις, ενώ ανάλογες είναι οι συνθήκες και στα ΜΜΜ, που αναγκαστικά χρησιμοποιούν πολλοί από αυτούς. Κι αυτοί, όπως όλοι οι μαθητές, έχουν ανάγκη από τη ζωντανή εκπαίδευση, που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την τηλεκπαίδευση.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σχολεία της Ειδικής Αγωγής λειτουργούν απρόσκοπτα από το Σεπτέμβρη μέσα σε άθλιες συνθήκες και χωρίς να έχει εμβολιαστεί το προσωπικό, παρά τις διακηρύξεις του Υπουργείου. Δυστυχώς, τους φόβους της εκπαιδευτικής κοινότητας επιβεβαίωσε ο θάνατος μαθητή ειδικού σχολείου, στην Αθήνα πριν λίγες εβδομάδες.
Οι γονείς τρέμουμε στη ιδέα να πάθουν κάτι τα παιδιά μας και κάθε μέρα αγωνιούμε πως θα φτάσουν και πως θα επιστρέψουν από το σχολείο.
Μπροστά σε όλα αυτά , δεν μπορούμε να μείνουμε αδρανείς δεν έχουμε σκοπό να θρηνήσουμε άλλα θύματα
