Δυστυχώς, η λογική του «ράβε-ξήλωνε» επικράτησε στην πρακτική του Υπουργείου στη διαμόρφωση νέων αναλυτικών προγραμμάτων για την Γ΄Λυκείου στα οποία καταργούνται δύο ώρες φιλολογικών μαθημάτων, η μοναδική ώρα των Αρχαίων Ελληνικών και μία από τις δύο ώρες της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας. Πρώτα πρώτα, δεν πρέπει να υπάρχουν μονόωρα μαθήματα.
Τρίτον, σε ό,τι αφορά τη Λογοτεχνία, αποτελούσε ανέκαθεν μία όαση ως μάθημα με κύριο στόχο, όχι την αποστήθιση αλλά την τέρψη και την ευρύτερη καλλιέργεια του νου και της ψυχής των παιδιών. Οι ώρες της λογοτεχνίας είναι στο σχολείο ώρες περισσότερο ανέμελες, συμμετοχικές, ευχάριστες. Τέταρτον, ο τρόπος με τον οποίο έγινε η περικοπή της μίας ώρας της Λογοτεχνίας είναι εντελώς απαράδεκτος προκειμένου δήθεν να ικανοποιηθεί αίτημα της Ένωσης Κοινωνιολόγων και εφαρμόζοντας μία τάχα: «σολομώντεια» λύση: κόβω από δω, δίνω από εκεί…
Τώρα θα δοθεί στους μαθητές ένα ακόμη μάθημα απομνημόνευσης, αφού το νέο αντικείμενο δεν είναι η Κοινωνιολογία, αλλά η «ιστορία των κοινωνικών επιστημών» (αλήθεια με ποιο σύγγραμμα θα διδαχθεί;) που θα έχει την τύχη των αντίστοιχων μαθημάτων. Κι έτσι, βγαίνουμε όλοι χαμένοι: γιατί και η ωφέλιμη για την ανάπτυξη προβληματισμού και κριτικής σκέψης Κοινωνιολογία καταργείται και οι συνάδελφοι του κλάδου θα αναλάβουν ένα– ανεπιθύμητο – μονόωρο μάθημα μόνο και μόνο για να έχουν λίγες ώρες ακόμη στο πρόγραμμά τους ενώ συνολικά η ανθρωπιστική παιδεία υποβαθμίζεται περαιτέρω…
Μήπως όμως είναι καιρός, να αρχίσουμε να βλέπουμε τα ζητήματα πολύπλευρα και όχι συντεχνικά;
Τάσος Χατζηαναστασίου, πρόεδρος ΕΛΜΕ Αργολίδας, φιλόλογος στο ΕΠΑΛ Ναυπλίου
