Μετά το συντριπτικό «όχι» του 90% του κλάδου στην προσπάθεια εφαρμογής της αξιολόγησης που εκφράστηκε με τη συμμετοχή στην απεργία – αποχή, το υπουργείο επιδιώκει να ανοίξει δρόμους για την «είσοδο» της στο σχολεία με την προώθηση επιμέρους πλευρών της, αναφέρει η Γ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης.
Η ρητορική που θέλει να τον παρουσιάσει απλά ως μια τυπική υποχρέωση διαψεύδεται από τις πιέσεις που ασκούνται για την άμεση κατάρτιση του , όταν μάλιστα δεν προβλέπεται κάποιο χρονικό όριο.
Η κίνηση αυτή ασφαλώς δεν είναι καθόλου τυχαία .Το πνεύμα και οι στοχεύσεις της Υ.Α. για τον ΕΚΛ κινούνται στο πλαίσιο της εφαρμογής της καταδικασμένης από το σύνολο του κλάδου, εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης της σχολικής μονάδας.
Συγκεκριμένα:
- Ο «εσωτερικός κανονισμός» μόνο εσωτερικός δεν είναι. Συντάσσεται ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή/της Διευθύντριας της σχολικής μονάδας και με τη συμμετοχή συλλόγου διδασκόντων, του σχολικού Συμβούλιου και του προεδρείου του δεκαπενταμελούς μαθητικού συμβουλίου. Σκοπίμως δεν αναφέρεται πουθενά ρητά ποιο σώμα, ποιο όργανο παίρνει την απόφαση. Με σαφήνεια ωστόσο τονίζεται πως εισηγείται ο/η Διευθυντής/ντρια και η απόφαση εγκρίνεται από τον Συντονιστή/τη Συντονίστρια. και τον Δ/ντή Π.Ε., ενώ αναρτάται και στην ιστοσελίδα του Σχολείου . Μάλιστα, ο Συντονιστή/τη Συντονίστρια έχει τη δικαιοδοσία να απορρίπτει τον ΕΚΛ μέχρι να τον φέρουν στα «μέτρα» τους. Στην πραγματικότητα, ο «εξωτερικός αξιολογητής» των σχολείων θα αποφασίζει και τον δήθεν «εσωτερικό» κανονισμό.
- Ο «εσωτερικός κανονισμός» έχει οργανική σχέση με την αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, αφού σχετίζεται άμεσα με έναν από τους δείκτες (Διασφάλιση της εφαρμογής του σχολικού κανονισμού) του θεματικού άξονα 9 (Ηγεσία – Οργάνωση και διοίκηση της σχολικής μονάδας) της Εσωτερικής και Εξωτερικής Αξιολόγησης, αλλά και τους άξονες 1 και 10 (εφαρμογή καινοτόμων προγραμμάτων, προστασία χώρων σχολείου κ.ά.) .Ενδεικτική άλλωστε είναι και η αναφορά του ΕΚΛ στην Έκθεση αξιολόγησης του σχολείου. Η δε δημοσίευση του οδηγεί στη σύγκριση, τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση ,αφού το ίδιο το περιεχόμενό του άπτεται βασικών πλευρών λειτουργίας του σχολείου.
- Εντείνει το κλίμα πειθάρχησης, αυταρχισμού .Ο ΕΚΛ ουσιαστικά αποτελεί ένα κατάλογο με υποχρεώσεις και ποινές από τον οποίο απουσιάζει εντελώς η λέξη ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Στο σχολείο της αγοράς και της αξιολόγησης δεν υπάρχουν δικαιώματα, μόνο υποχρεώσεις και ποινές. Χαρακτηριστικό είναι πως το Υπουργείο λες και απευθύνεται σε εισαγγελικά όργανα και όχι σε δασκάλους των παιδιών αναφέρεται στην «κατασταλτική» αντιμετώπιση των σχολικών παραπτωμάτων και φτάνει στο σημείο να δίνει λεπτομερείς οδηγίες για την επιβολή ποινών στους/στις μαθητ(ρι)ες ακόμη και για την καθυστέρηση προσέλευσης στο σχολείο( τιμωρία τους δια της απομόνωσης σε «καθορισμένο χώρο» )
- Υποβαθμίζεται και απαξιώνεται ο ρόλος του Συλλόγου Διδασκόντων και ενισχύεται ο ρόλος του Διευθυντή και του Συντονιστή του Εκπαιδευτικού Έργου από τα παιδαγωγικά ζητήματα αντιμετώπισης συμπεριφορών μέχρι και αντικείμενα απασχόλησης του Συλλόγου Διδασκόντων(π.χ. σχολικές εκδηλώσεις, δράσεις, πρωτοβουλίες, σχολικός εκφοβισμός)
- Μεταθέτει τις ευθύνες του κράτους στις πλάτες μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων., καθώς στα πλαίσια του «εσωτερικού» κανονισμού η σχολική μονάδα καλείται να αντιμετωπίσει (και αξιολογείται γι’ αυτό) δισεπίλυτα κοινωνικά προβλήματα (ρατσισμός, φτώχεια, σεξουαλική βία κ.ά.) ή προβλήματα συντήρησης του σχολικού χώρου, χωρίς εξασφάλιση των αναγκαίων κονδυλίων. Αντί το Υπουργείο να φροντίσει για τη σωστή συντήρηση των σχολικών κτιρίων, με καθαρούς και συντηρημένους χώρους αιθουσών, εργαστηρίων , την κατασκευή νέων , σύγχρονων σχολικών μονάδων και την αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης ώστε μπορούν τα σχολεία να καλύπτουν τις λειτουργικές τους ανάγκες , επιχειρεί να ενοχοποιήσει τους μαθητές για τις ανύπαρκτες σχολικές υποδομές.
Η λειτουργία του σχολείου ρυθμίζεται λεπτομερώς από νόμους και δεν υπάρχει επιπλέον ανάγκη για εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας. Το ζητούμενο είναι η διασφάλιση και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των μελών της σχολικής κοινότητας και ο καθορισμός των υποχρεώσεών τους μέσα από τη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης και σεβασμού ανάμεσα στα μέλη της. Ένα τέτοιο πλαίσιο δεν μπορεί παρά να είναι αποκλειστική ευθύνη του Συλλόγου Διδασκόντων κάθε σχολείου και καμιά σχέση δεν μπορεί να έχει με οποιαδήποτε αξιολογική διαδικασία.
Η στόχευση του Υπουργείου δεν είναι να επιλυθούν τα προβλήματα των σχολείων, ούτε να στηριχθεί ο εκπαιδευτικός της τάξης. Βήμα – βήμα, πατώντας στους νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων δημιουργούν ένα σχολείο που χωρίς καμία στήριξη, χωρίς χρηματοδότηση, υποδομές και μόνιμο προσωπικό καλείται να λύσει ως “αυτόνομη” οικονομική – εκπαιδευτική μονάδα το σύνολο των προβλημάτων. Αν δεν τα καταφέρνει θα φταίει το ίδιο, οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές.
- Απαιτούμε την άμεση απόσυρση του ΦΕΚ για τον δήθεν “εσωτερικό κανονισμό”. Ο ΕΚΛ που προτείνεται πρέπει να απορριφθεί από το εκπαιδευτικό κίνημα ως συστατικό μέρος του αυταρχικού σχολείου της αξιολόγησης και της πειθάρχησης.
- Κανένα σχολείο να μην προστρέξει στη σύνταξη του “εσωτερικού κανονισμού” πριν τα σχολεία ενημερωθούν για τις αποφάσεις του κλάδου. Από το ΦΕΚ δεν ορίζεται κανένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα αλλά αναφέρεται συνολικά για το έτος 2020 -2021.
- Καλούμε το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ να πάρει άμεσα θέση.
