Το να ξεπερνάει κανείς τα όριά του και τις προσωπικές του φιλοδοξίες και στόχους δεν είναι κάτι εύκολο. Είναι ιδιαίτερα δύσκολο και “επίπονο”, ειδικά αν τα μέσα που διαθέτεις είναι ελάχιστα ή βρίσκεσαι πάνω σε “εσωτερικά” εμπόδια.

Συνέντευξη: Ναπολέων Παπαδόπουλος, ThessToday.gr 

Το παράδειγμα του αναπληρωτή καθηγητή Μοριακής Φαρμακολογίας και Φαρμακογονιδιωματικής του Τμήματος Φαρμακευτικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Ιωάννη Βιζιριανάκη, και του μεταπτυχιακού φοιτητή του Τμήματος Φαρμακευτικής, Γιώργου Μυστρίδη, δίνει σίγουρα θάρρος σε όσους θέλουν να πετύχουν το στόχο τους ανεξαρτήτως συνθηκών.

Οι δυο τους βραβεύτηκαν με διεθνές βραβείο στην κατηγορία “Most Effective Teaching Application” στο πλαίσιο της απονομής των “Simcyp Academic Awards 2019” του Ερευνητικού Κέντρου “Simcyp” που πραγματοποιήθηκε στο Σέφιλντ της Βόρειας Αγγλίας τον περασμένο Σεπτέμβρη.

Διακρίθηκαν για την ανάπτυξη και την εφαρμογή́ καινοτόμων μεθόδων εκπαιδευτικού χαρακτήρα, μέσω της πλατφόρμας Simcyp, την επιτυχή ενσωμάτωσή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, καθώς και την ενίσχυση των επιστημονικών γνώσεων, αλλά και των πρακτικών δεξιοτήτων των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών στον χώρο των φαρμάκων που εφαρμόστηκε στο Τμήμα Φαρμακευτικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ.

Το ThessToday.gr συναντήθηκε μαζί τους και οι δυο επιστήμονες άνοιξαν την καρδιά τους, μιλώντας για το βραβείο, την προσπάθεια που προηγήθηκε, τα εμπόδια που συνάντησαν και τους στόχους που έχουν για το μέλλον.

Σχετικά με την εφαρμογή καινοτόμων μεθόδων εκπαιδευτικού και ερευνητικού χαρακτήρα, μέσω της πλατφόρμας Simcyp, που οδήγησε και στο βραβείο, ο κ. Βιζιριανάκης μας εξηγεί αναλυτικά τον τρόπο λειτουργίας: “Η πλατφόρμα εμπεριέχει μια τεράστια διεπιστημονικότητα. Αφορά την ανάπτυξη μιας υπολογιστικής κλινικής και ερευνητικής μεθοδολογίας, η οποία έχει τη δυνατότητα με τους αλγορίθμους στους οποίους στηρίζεται, να μπορεί να παρακολουθεί με ακρίβεια τη συμπεριφορά του φαρμάκου, να προβλέπει αλληλεπιδράσεις, να προβλέπει το κλινικό αποτέλεσμα κατά τη χορήγηση των φαρμάκων, δηλαδή το πώς θα συμπεριφερθεί ένα φάρμακο σε διαφορετικούς πληθυσμούς όπως παιδιά και ηλικιωμένοι. 40 είδη καινοτόμων φαρμάκων που κυκλοφορούν ήδη στην αγορά αξιολογήθηκαν από την πλατφόρμα και τα δεδομένα αυτά συμπεριελήφθησαν στο φάκελο έγκρισής τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο διέκρινα ένα κενό στην εκπαίδευση αναφορικά με αυτό. Κατέθεσα ερευνητική πρόταση, λέγοντας πως μπορώ να χρησιμοποιήσω την πλατφόρμα και εκπαιδευτικά. Έτσι, ακολουθώντας συγκεκριμένους κανόνες, μαζί με το Γιώργο, αναπτύξαμε ένα συγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα, το οποίο βραβεύτηκε για εξαίρετη διδασκαλία. Μάλιστα χαρακτηρίζεται ως η πιο αποτελεσματική μέθοδος χρήσης στην εκπαίδευση μέσω της πλατφόρμας”, τόνισε.

Αναφορικά με το πώς ξεκίνησε όλη αυτή η προσπάθεια ο κ. Βιζιριανάκης ανέφερε πως το βραβείο είναι το αποτέλεσμα πολλών ετών σκληρής δουλειάς: “Η σκέψη αναφορικά με την πλατφόρμα στηριζόταν σε κάποιες ιδέες που είχα σχετικά με το φαρμακευτικό ερευνητικό χώρο από πολύ νωρίτερα το 1997. Η προσπάθεια με το Simcyp ξεκίνησε το 2009, όπου από τότε, κάθε χρόνο, αξιολογείται το έργο μας για να ανανεώνεται η ετήσια ακαδημαϊκή άδεια χρήσης της πλατφόρμας. Μπόρεσα και αποτύπωσα αυτές τις σκέψεις σε κάποιες ιδιαίτερες εκδόσεις, οι οποίες ήδη είχαν αποδοχή. Το 2014 εξέδωσα στην Αγγλική γλώσσα το πρώτο ‘Handbook of Personalized Medicine’, το οποίο είναι το πρώτο εγχειρίδιο εξατομικευμένης ιατρικής στον κόσμο 1620 σελίδων. Η κύρια ιδέα για το βραβείο που πήραμε στηρίζεται πάνω σε αυτό το βιβλίο. Όσο έγραφα το συγκεκριμένο βιβλίο, το 2011 είχα δεχτεί μια πολύ τιμητική πρόσκληση για συμμετοχή ως θεματικός εκδότης σε ένα περιοδικό με τίτλο του τεύχους ‘Personalized Nanomedicine’. Ακόμη και σήμερα είναι τέταρτο στην παγκόσμια κατάταξη σαν περιοδικό στο χώρο με πολύ καλές κριτικές. Αφορά για πρώτη φορά την προσπάθεια ένωσης σε ένα τεύχος δύο διαφορετικών επιστημονικών περιοχών, της γονιδιωματικής και της νανοτεχνολογίας. Πάνω σε αυτά τα δύο στηρίζεται η ερευνητική και εκπαιδευτική προσπάθεια που οδήγησε στο βραβείο. Αποτελούν ‘κομμάτι’ του βραβείου”, ανέφερε χαρακτηριστικά.

 

Από την πλευρά του ο μεταπτυχιακός φοιτητής, Γιώργος Μυστρίδης, μίλησε για τους σκοπούς του λογισμικού στην εκπαιδευτική διαδικασία: “Οι σκοποί του λογισμικού στο μάθημα είναι δύο. Πρώτον οι φοιτητές να εμπεδώσουν καλύτερα τις έννοιες της φαρμακοκινητικής όσον αφορά την εκπαίδευση και δεύτερον να μπορέσουν να κατανοήσουν την αξία της εξατομικευμένης ιατρικής (Personalized Medicine), βλέποντας τις διαφορές που προκύπτουν και το πόσο προσεκτικοί πρέπει να είμαστε με τη χορήγηση φαρμάκων. Το δυνατό μας σημείο αφενός ήταν ότι βοηθήσαμε τους φοιτητές να εμπεδώσουν με τρόπο διαδραστικό αυτά που θα μπορούσε κάποιος να ‘παπαγαλίσει’ και δεύτερον τους βοηθήσαμε να ενταχθούν σε αυτό το εκπαιδευτικό περιβάλλον, που περιλαμβάνει τις επιδράσεις των φαρμάκων”, σημείωσε.

 

“Από όσο μπορώ να γνωρίζω είναι η πρώτη διάκριση σε κάτι τέτοιο για το τμήμα της Φαρμακευτικής. Το γεγονός πως έχεις την απονομή ενός βραβείου σε διαγωνισμό που συμμετέχουν 40 βιοφαρμακευτικές εταιρείες παγκόσμιου βεληνεκούς μαζί με περίπου 100 ερευνητικά και ακαδημαϊκά κέντρα αριστείας ‘λέει’ πολλά. Το επιστημονικό ‘λιθαράκι’ που βάζαμε ήταν στην κατεύθυνση των άλλων παγκόσμιων ‘παικτών’. Μπορεί οι άλλοι να πηγαίνουν με πιο γρήγορους ρυθμούς αλλά εσύ ακολουθείς”, τόνισε ο κ. Βιζιριανάκης σχετικά με το μέγεθος της διάκρισης για το τμήμα της Φαρμακευτικής.

“Αν είχαμε τη κατάλληλη στήριξη θα είχαμε λάβει το βραβείο αρκετά νωρίτερα. Οι υπεύθυνοι πρέπει να καταλάβουν πως υπάρχει ένα εξαίρετο δυναμικό. Το ΑΠΘ έχει ένα δυναμικό που καλύπτει τη διεπιστημονικότητα στο μέγιστο δυνατό. Αυτό που απαιτείται είναι κάποιος να συντονίσει και να δημιουργήσει το κατάλληλο πλαίσιο. Χρειάζεται όραμα, στόχος, πλάνο. Σε όλη αυτή την προσπάθεια δεν είχα προσωπικά τη στήριξη που ήθελα. Υπάρχουν περιστατικά, τα οποία είναι γνωστά στην Πρυτανεία και στο Τμήμα. Δεν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον εξέλιξης στην Ελλάδα. Το βραβείο, πέρα από δικαίωση, μας προσφέρει και ένα χρηματικό ποσό για να συνεχίσουμε την έρευνά μας”, σημείωσε ο κ. Βιζιριανάκης για τα εμπόδια που συναντάει κανείς στην Ελλάδα σε επιστημονικό και ερευνητικό επίπεδο.

 

“Σε ανθρώπινο επίπεδο ήταν εξαιρετικά αγχωτικό. Στην αίθουσα βράβευσης νομίζω πως ήμουν ο μοναδικός φοιτητής, καθώς υπήρχαν μόνο ερευνητές από τις βιοφαρμακευτικές εταιρείες και τα ακαδημαϊκά κέντρα-ινστιτούτα. Ευχαριστώ πολύ τον κ. Βιζιριανάκη που με εμπιστεύθηκε σε όλη αυτή τη προσπάθεια…”, τόνισε ο κ. Μυστρίδης ενώ τον “διέκοψε” ο κ. Βιζιριανάκης λέγοντας: “Ένα σημαντικό σημείο που είναι κομμάτι αυτής της προσπάθειας είναι ότι ο Γιώργος πήρε το βραβείο. Ήταν και συμβολικό αυτό το κομμάτι γιατί θέλω να δείξω ότι το μέλλον είναι οι νέοι. Αν εκπαιδευτούν σωστά σε ένα πλαίσιο και ακολουθήσουν ένα δρόμο ιδιαίτερο θα ‘βγάλουν’ πράγματα ιδιαίτερα επιστημονικά. Προσωπικά δε χρειάζομαι αυτοεπιβεβαίωση. Ο Γιώργος πίστεψε σε μένα σε μια στιγμή που πολλοί φοιτητές έχουν χάσει το δρόμο τους, γνωρίζοντας πως είναι κάτι επίπονο. Κάποιος που θέλει να πετύχει πρέπει να γνωρίζει ότι χρειάζεται πίστη, αγώνα και φυσικά χρόνο”, κατέληξε σχετικά με τη βράβευση.