ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ – ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ! Η άθλια μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προχωρά στην εφαρμογή όλων όσων συμφώνησε με τους τοκογλύφους δανειστές στο 4ο Μνημόνιο.
Στον χώρο του δημοσίου, αιχμή του δόρατος της αντιλαϊκής επίθεσης είναι η διαβόητη «αξιολόγηση». Η υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης εξέδωσε κατεπείγουσα εγκύκλιο, με την οποία διατάζει τη συμπλήρωση των εντύπων αξιολόγησης, για τους υπαλλήλους στο υπόλοιπο δημόσιο, μέχρι 30 Ιουνίου 2017!
Δεν πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη για την αξιολόγηση. Η αξιολόγηση θα κλείσει σχολεία, θα απολύσει εκπαιδευτικούς, θα πετάξει μαθητές εκτός εκπαίδευσης. Ο χρεοκοπημένος ελληνικός καπιταλισμός, έχοντας αποσαθρώσει κάθε παραγωγική βάση στη χώρα, δεν χρειάζεται μορφωμένο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, συνεπώς χρειάζεται πολύ λιγότερα σχολεία και εκπαιδευτικούς από αυτά που τώρα υπάρχουν. Απαιτείται όμως και ένα εργαλείο που θα νομιμοποιεί αυτή τη βάρβαρη διαδικασία στα μάτια της κοινωνίας, και αυτό δεν είναι άλλο από την αξιολόγηση. Αλλά και πέρα από αυτά, η αξιολόγηση θα είναι ο πολιορκητικός κριός για την επιβολή συνολικά της ιδιωτικοποίησης και διάλυσης του δημόσιου σχολείου, με άξονα την περιβόητη «αυτονομία», οικονομική, ως προς τα προγράμματα σπουδών και διοικητική.
Με την οικονομική αυτονομία, το κράτος ξεφορτώνεται την ευθύνη χρηματοδότησης του δημόσιου σχολείου, που θα αναζητεί μόνο του οικονομικούς πόρους, ενώ ανοίγει ο δρόμος για την εφαρμογή του «εκπαιδευτικού κουπονιού» και την «ελεύθερη» επιλογή σχολείου από τους γονείς/μαθητές – πελάτες. Με την αυτονομία ως προς τα προγράμματα σπουδών, ένα μεγάλο μέρος των αναλυτικών προγραμμάτων θα καθορίζονται τοπικά, προωθώντας τη συμμετοχή των χορηγών στη διαμόρφωσή τους και τον κατακερματισμό της γνώσης σε «εκπαιδευτικά πακέτα», που θα πωλούνται στους γονείς/μαθητές – πελάτες. Αυτούς τους σκοπούς εξυπηρετούν και φαινομενικά «αθώες» διαδικασίες, όπως η «Θεματική Εβδομάδα», οι «Δημιουργικές Εργασίες» κ.α. Τέλος, διοικητική αυτονομία σημαίνει διευθυντής-μάνατζερ, που δεν είναι μόνο αξιολογητής αλλά αποφασίζει για τα πάντα, και σχολείο που λειτουργεί σαν εταιρία. Με λίγα λόγια αυτονομία σημαίνει κατηγοριοποίηση, αξιολόγηση, υποχρηματοδότηση και κλείσιμο σχολείων.
Απέναντι σε αυτή τη λαίλαπα, η ηγεσία της ΟΛΜΕ, για μια ακόμη φορά, έπαιξε το ρόλο κυβερνητικού πρακτορείου, αποφεύγοντας να πάρει θέση για την επιλογή διευθυντών και την αξιολόγηση. Να αρνηθούμε μαζικά να συμμετάσχουμε στις διαδικασίες επιλογής διευθυντών, αξιοποιώντας και την απεργία-αποχή που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ ενάντια σε κάθε διαδικασία αξιολόγησης. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό, η κατάσταση είναι πιο κρίσιμη από ποτέ. Να καταπιαστούμε επίμονα και υπομονετικά με το καθήκον της ανασυγκρότησης των σωματείων μας, της εξουδετέρωσης των ξεπουλημένων ηγεσιών, της συγκρότησης επιτροπών αγώνα, που θα επιτρέπουν το πέρασμα των αγώνων στα δικά μας χέρια και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για ένα Πανεκπαιδευτικό Μέτωπο, με μαθητές-φοιτητές-γονείς-άλλους κλάδους εργαζομένων, για τη σωτηρία της δημόσιας εκπαίδευσης.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
