Οι γονείς έρχονται συχνά σε σύγκρουση με τα παιδιά τους, επειδή αυτά ξεχνούν τις ασκήσεις τους, τα βιβλία τους και τα πράγματά τους και είναι ανοργάνωτα στην καθημερινότητά τους.

Τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες ή/και ΔΕΠ-Υ συχνά δυσκολεύονται να οργανώσουν το χώρο και το χρόνο τους και χρειάζονται καθοδήγησή για να καταφέρουν να εντάξουν τις συνήθειές τους και τις υποχρεώσεις τουςστο πρόγραμμά τους, ώστε να οργανώσουντις σκέψεις τουςκαι τον εαυτό τους.

Οι παρακάτω προτάσεις θα βοηθήσουν στη σταδιακή αυτονόμηση του παιδιού:

  • Οι γονείς είναι σημαντικό να είναι πολύ συγκεκριμένοι σε αυτά που ζητούν και στα καθήκοντα που αναθέτουν στο παιδί.
  • Όταν οι γονείς ζητούν από το παιδί να κάνει κάτι, οι οδηγίες πρέπει να είναι πολύ απλές, ώστε να μπορεί το παιδί να ανταποκριθεί σε αυτές και να ολοκληρώσειμε επιτυχία το έργο του.
  • Σε συνεργασία με το παιδί, ο γονιός μπορεί να φτιάξει μια λίστα που θα αναγράφει τις δραστηριότητες και τις υποχρεώσεις του παιδιού από την ώρα που θα ξυπνάει έως και την ώρα που θα πηγαίνει για ύπνο (π.χ. στρώσιμο κρεβατιού, πλύσιμο δοντιών, διάβασμα, παιχνίδι κ.α.). Η ρουτίνα θα βοηθήσει το παιδί να αυτοματοποιήσει τις καθημερινές δραστηριότητες και θα του προσφέρει ασφάλεια.
  • Πολύ σημαντική είναι η οργάνωση του παιδικού δωματίου με τρόπο τέτοιο, ώστε να υπάρχουν συγκεκριμένα σημεία για τα πράγματά του (ρούχα, παιχνίδια, βιβλία) και η ενθάρρυνση του παιδιού όταν χρησιμοποιεί κάτι να το επαναφέρειστη θέση του.
  • Όσον αφορά στο διάβασμα, χρήσιμη είναι η τεχνική του σημειωματάριου, στο οποίο το παιδί κάθε μέρα σημειώνει τις ασκήσεις που έχει για την επόμενη ημέρα.
  • Η ανάρτηση του σχολικού προγράμματος σε εμφανές σημείο (στον τοίχο, στο γραφείο), στο οποίο το παιδί θα έχει άμεση πρόσβαση, είναι πολύ βοηθητική.
  • Το γραφείο και γενικά ο χώρος μελέτης θα πρέπει να είναι απαλλαγμένος από περιττά αντικείμενα και έντονα ερεθίσματα, ώστε να μην αποσπάται η προσοχή του παιδιού.
  • Ανάλογα με την προσωπικότητα του παιδιού, ο γονιός μπορεί να το ενθαρρύνει να ξεκινήσει τη μελέτη από τις ασκήσεις που του φαίνονται πιο δύσκολες, όσο έχει ακόμα «καθαρό» μυαλό, ή από τις πιο εύκολες, ώστε να του δοθεί ο χρόνος να μπει σιγά σιγά στη διαδικασία μελέτης.
  • Αν κάποια άσκηση ή εργασία είναι δύσκολη ή/και περίπλοκη, οι γονείς θα μπορούσαν να τη «σπάσουν» σε μικρότερα μέρη.
  • Ένα ρολόι στον τοίχο του παιδικού δωματίου θα μπορούσε να βοηθήσει το παιδί να ελέγχει το χρόνο που έχει στη διάθεσή του για την κάθε δραστηριότητα.
  • Όσον αφορά στην προετοιμασία για την επόμενη σχολική ημέρα, ο γονιός μπορεί να ενθαρρύνει το παιδί να αρχίσει την προετοιμασία από το προηγούμενο βράδυ: σχολική τσάντα, ρούχα, παπούτσια, ακόμα και τι πρωινό θα ήθελε να φάει.

Το πιο σημαντικό είναι η επιβράβευση του παιδιού όταν ακολουθεί το πρόγραμμα που έχει τεθεί και όταν επιδεικνύει θετική συμπεριφορά. Τα παιδιά αναζητούν την κατανόηση και την επιβεβαίωση του γονιού και με λίγη ή περισσότερη βοήθεια μπορούν σταδιακά να ανεξαρτητοποιηθούν, ακόμα και εάν αυτό φαντάζει αδύνατο στην αρχή!

Η ομάδα του ΚΕΜΥΛΟ-Τομέας Μαθησιακών Δυσκολιών”

iPaideia.gr