Σε εκείνη την έρευνα, οι συμμετέχοντες είχαν λάβει ποσότητα 20 ή 40 μονάδων (international units – IU) μέσω ρινικου σπρέι. Στη νέα έρευνα, μια άλλη ομάδα συμμετεχόντων έλαβε ίδια ποσότητα φαρμάκου, μόνο που αυτήν τη φορά επρόκειτο για ινσουλίνη “detemir”, μια ειδικά τροποποιημένη μορφή ινσουλίνης που έχει πολύ μεγαλύτερης διάρκειας δραστικότητα, συγκριτικά με την “απλή” ινσουλίνη.
Επίσης, οι συμμετέχοντες που έλαβαν 40 IU ινσουλίνης detemir και οι οποίοι κατείχαν το γονίδιο APOE-e4 (ένα γονίδιο που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο της νόσου Αλτσχάιμερ) είχαν υψηλότερες βαθμολογίες στα τεστ μνήμης από τους συμμετέχοντες, οι οποίοι έλαβαν τη χαμηλότερη δόση της ινσουλίνης detemir ή το εικονικό φάρμακο.
Οι συμμετέχοντες που δεν είχαν το γονίδιο APOE-e4 είχαν χαμηλότερες βαθμολογίες στα τεστ μνήμης, ανεξάρτητα από το αν έλαβαν δόση 20 ή 40 IU ινσουλίνης detemir ή το εικονικό φάρμακο.
Η Suzanne Craft υποστηρίζει ότι “η συγκεκριμένη έρευνα παρέχει προκαταρκτικές ενδείξεις ότι η ινσουλίνη detemir μπορεί να προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία για ανθρώπους που έχουν διαγνωσθεί με τη νόσο του Αλτσχάιμερ ή με ΗΓΕ, με τρόπο παρόμοιο αλλά πιο ισχυρό συγκριτικά με την προηγούμενη έρευνά μας με κανονική ινσουλίνη. Είναι επίσης ιδιαίτερα ενθαρρυντικό το γεγονός ότι ήμασταν σε θέση να βελτιώσουμε τη μνήμη για τους ενήλικες με ΗΓΕ που έχουν το γονίδιο APOE-e4, καθώς αυτοί οι ασθενείς είναι εμφανώς πιο ανθεκτικοί σε άλλες θεραπείες και παρεμβάσεις”.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Journal of Alzheimer’s Disease.
