Αρχικά, έδειξαν στους ασθενείς εικόνες διασημοτήτων, όπως η Τζένιφερ Ανιστον και ο Κλιντ Ίστγουντ και εν συνεχεία, τους έδειξαν τις ίδιες εικόνες, αλλά πάνω σε διαφορετικό φόντο, όπως ο πύργος του Αϊφελ ή ο κεκλιμένος πύργος της Πίζας.
Όπως διαπίστωσαν, οι ίδιοι ακριβώς νευρώνες που ενεργοποιούνταν όταν οι ασθενείς αρχικά έβλεπαν μια διάσημη προσωπικότητα, «πυροδοτούνταν» επίσης και στην περίπτωση που οι ασθενείς έβλεπαν τις εικόνες που είχαν σχετισθεί με αυτές τις διασημότητες (π.χ. Ανιστον με τον πύργο του Αϊφελ, ο Ίστγουντ με τον πύργο της Πίζας).
Με άλλα λόγια, οι επιστήμονες μπόρεσαν να δουν τους επιμέρους νευρώνες να καταγράφουν συγκεκριμένες μνήμες, οι οποίες όχι μόνο αφορούσαν ένα πρόσωπο, αλλά επίσης συσχέτιζαν αυτό το πρόσωπο σε μια συγκεκριμένη τοποθεσία.
«Με αυτό τον τρόπο φωτίζεται η διαδικασία μέσω της οποίας ο εγκέφαλος κωδικοποιεί και αποθηκεύει τις μνήμες για μελλοντική χρήση», τόνισε ο Αϊζόν.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο «Neuron».