Η λεγόμενη “ταγκοθεραπεία”, η οποία βοηθά τους ασθενείς με πάρκινσον να αντιμετωπίζουν με καλύτερο τρόπο την καθημερινότητα, είναι όλο και πιο διαδεδομένη στην Ιταλία.
Συνήθως, οι συναντήσεις «ταγκοθεραπείας» διαρκούν μιάμιση ώρα, και οργανώνονται μια φορά την εβδομάδα. «Όταν χορεύουμε, ξεχνάμε το πάρκινσον. Το να αγκαλιάζεις τον παρτενέρ σου και να κινείσαι, να χορεύεις μαζί του, σε κάνει να νιώθεις πιο αισιόδοξα και δυνατός», τονίζουν πολλοί ασθενείς.
Στις όλες θετικές επιδράσεις, παράλληλα με τον χορό, συμβάλει και το κλίμα γιορτής και ευθυμίας που συνδέεται, ανέκαθεν, με τα χορευτικά ραντεβού. Στην περίπτωση αυτή, φυσικά, αυτό που μετρά δεν είναι η όλη επίδοση ή ο εντυπωσιασμός, αλλά η πραγματική, βαθιά, ψυχική διάσταση της συνάντησης δυο ανθρώπων μέσω του χορού, και η ενίσχυση των κινητικών τους ικανοτήτων.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, ο αργεντίνικος αυτός χορός βοηθά τους ασθενείς και στην ψυχική τους διάσταση, χαρίζοντάς τους μεγαλύτερη γαλήνη και τη δυνατότητα να επικοινωνούν με πιο ήρεμο τρόπο με τους συγγενείς τους, καθ΄ όλη την διάρκεια της εβδομάδας.
Στην Ιταλία, 250.000 άτομα υποφέρουν από πάρκινσον, και σύμφωνα με πολλές προβλέψεις ο αριθμός αυτός μπορεί ακόμη και να διπλασιαστεί μέχρι το 2030.
