Μια ολόκληρη κοινωνία δονήθηκε από τη σύγκρουση της Εκκλησίας με την Πολιτεία για το μάθημα των Θρησκευτικών το 2016.
Και, ενώ ο διάλογος μεταξύ της Εκκλησίας και της Πολιτείας (Υπουργείο Παιδείας – ΙΕΠ) βρίσκονταν σε εξέλιξη, μέλος της Επιτροπής Διαλόγου, από την πλευρά της Εκκλησίας και συγκεκριμένα ο κ. Κωνσταντίνος Κορναράκης Αναπληρωτής Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ, ανέλαβε με ανάθεση από το ΙΕΠ (06-04-2017, Αριθ. Πρωτ.: 2664/27-04-2017), την αναμόρφωση της Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (Αναλυτικά Προγράμματα, βιβλία, επιμορφώσεις κ.λπ.). Οι νομικές συνέπειες της εκτελέσεως των καθηκόντων του κ. Κορναράκη έχουν, ήδη, επισημανθεί σε προηγούμενες αναφορές της ΠΕΘ (συγγενικά πρόσωπα στην Επιτροπή, συγγενικά πρόσωπα στους επιλεγέντες κ.λπ. κ.λπ.). Το μείζον ζήτημα στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι μόνον ηθικό.
Καίριο ερώτημα αποτελεί αν την ώρα που διαλέγονταν ο κ. Κορναράκης με το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), υπερασπιζόμενος τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, έκανε συγχρόνως συμφωνίες για τα έργα που θα του ανατεθούν; Και πώς θα αποφύγει αυτός ή άλλα μέλη της Επιτροπής την δημιουργία υπόνοιας ότι η διάθεση να “βρούμε μια λύση” είχε την έμπρακτη ευγνωμοσύνη και αναγνώριση από την πλευρά της Πολιτείας; Πώς διασφαλίζεται η εγκυρότητα της Επιτροπής διαλόγου, όταν ενεργούμενου του σχετικού διαλόγου ανατίθενται έργα επ΄ αμοιβή σε μέλη που εμπλέκονται στον διάλογο αυτό;
Όλα αυτά βάζουν σε σκέψεις την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων για το τι τελικά ισχύει αλλά και ποίου είδους μεθοδεύσεις υπήρξαν ή και υπάρχουν, όταν το ΙΕΠ ανακοίνωνε “ομόφωνη συμφωνία” της Επιτροπής της Εκκλησίας (επήλθε τελικά συμφωνία;;;) με μικρές και επουσιώδεις διορθώσεις των “απαράδεκτων και επικίνδυνων” Προγραμμάτων.
Σεβόμενοι την τιμή και την υπόληψη του κ. Κορναράκη και χωρίς καμμία πρόθεση να την προσβάλουμε, είμεθα υποχρεωμένοι δια λόγους τάξεως να επισημάνουμε τα ανωτέρω και να ζητήσουμε όπως αιτιολογηθούν.
Το ΔΣ της ΠΕΘ
